Jób 4
1 Felelt a Témánbeli Elífáz és mondta:
| آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: |
2 ajjon ha szólni próbálnánk hozzád, terhedre volna-e; de visszatartani a szavakat ki bírja?
| ای ایوب، آیا اجازه می‌دهی چند کلمه‌ای حرف بزنم؟ چون دیگر نمی‌توانم ساکت بمانم. |
3 Íme, oktattál sokakat, és lankadt kezeket megerősítettél;
| تو در گذشته بسیاری را نصیحت کرده‌ای که به خدا توکل جویند. به ضعیفان و بیچارگان و کسانی که گرفتار یأس بودند، قوت قلب داده‌ای. |
4 a megbotlót fönntartották szavaid és görnyedező térdeket megszilárdítottál.
5 Most hogy reád jött, terhedre van, hozzád ér, és megrémültél?
| ولی اکنون که مصیبت به سراغ تو آمده است بی‌طاقت و پریشان شده‌ای. |
6 Nemde istenfélelmed a te bizodalmad, reményed pedig útjaid gáncstalansága!
| آیا اطمینان تو نباید بر خداترسی‌ات باشد، و امید تو بر زندگی بی‌عیبی که داری؟ |
7 Gondolj csak rá: ki az, ki ártatlanul veszett el, és hol semmisültek meg egyenesek?
| قدری فکر کن و ببین آیا تا به حال دیده‌ای انسانی درستکار و بی‌گناهی هلاک شود؟ |
8 A mint én láttam: kik jogtalanságot szántottak és bajt vetettek, azt aratják is;
| تجربه من نشان می‌دهد که هر چه بکاری همان را درو می‌کنی. کسانی که گناه و بدی می‌کارند همان را درو می‌کنند. |
9 Isten leheletétől elvesztek, s haragja fuvallatától elenyésznek.
| دَمِ خدا آنها را نابود می‌کند، و آنها از بادِ غضبش تباه می‌شوند. |
10 Oroszlán ordítása, vadállat üvöltése és az oroszlánkölykök fogai kitörettek.
| شیر می‌غُرّد و شیر ژیان نعره می‌کشد، اما دندانهای شیران قوی خواهند شکست. |
11 Oroszlán elvész ragadmány híján, s a nőstényoroszlán fiai szertezüllenek.
| شیر نر از گرسنگی تلف می‌شود و تمام بچه‌هایش پراکنده می‌گردند. |
12 De én hozzám egy ige lopódzott, és neszt fogott fel fülem belőle.
| سخنی در خفا به من رسید، گویی کسی در گوشم زمزمه می‌کرد. |
13 Képzetek közt az éj látományaitól, mikor mély álom esik az emberekre:
| این سخن در رویایی آشفته، هنگامی که مردم در خوابی سنگین بودند بر من آشکار گشت. |
14 rettegés lepett meg és remegés, és összes csontjaimat megrettentette.
| ناگهان ترس وجودم را فرا گرفت و لرزه بر استخوانهایم افتاد. |
15 S egy szellem suhant el arczom mellett, borzadott testemnek hajaszála.
| روحی از برابر من گذشت و موی بر تنم راست شد! |
16 Ott áll, de nem ismerem meg ábrázatát, egy alak van szemeim előtt; suttogást meg hangot hallok:
| حضور روح را احساس می‌کردم، ولی نمی‌توانستم او را ببینم. سپس در آن سکوت وحشتناک این ندا به گوشم رسید: |
17 Igaznak bizonyul-e halandó az Isten előtt, vagy alkotója előtt tisztának-e a férfi?
| «آیا انسان خاکی می‌تواند در نظر خدای خالق، پاک و بی‌گناه به حساب بیاید؟ |
18 Lám, szolgáiban nem hisz és angyalaira vet gáncsot;
| خدا حتی به فرشتگان آسمان نیز اعتماد ندارد و بر خادمان خود خرده می‌گیرد، |
19 hát még kik agyagházakban laknak, a kiknek a porban van alapjuk, összezúzzák őket hamarább molynál.
| چه برسد به آدمیانی که از خاک آفریده شده‌اند و مانند بید ناپایدارند. |
20 Reggeltől estig összetöretnek, észrevétlenül elvesznek örökre.
| صبح، زنده‌اند و شب، می‌میرند و برای همیشه از بین می‌روند و اثری از آنها باقی نمی‌ماند. |
21 Nemde megszakad bennök kötelük, meghalnak, de nem bölcsességben!
| طنابِ خیمۀ آنها کشیده می‌شود و خیمه فرو می‌افتد، و آنها در جهالت می‌میرند.» |
