< Jób 4 >
1 Felelt a Témánbeli Elífáz és mondta:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 ajjon ha szólni próbálnánk hozzád, terhedre volna-e; de visszatartani a szavakat ki bírja?
«Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
3 Íme, oktattál sokakat, és lankadt kezeket megerősítettél;
Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
4 a megbotlót fönntartották szavaid és görnyedező térdeket megszilárdítottál.
Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
5 Most hogy reád jött, terhedre van, hozzád ér, és megrémültél?
İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
6 Nemde istenfélelmed a te bizodalmad, reményed pedig útjaid gáncstalansága!
Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
7 Gondolj csak rá: ki az, ki ártatlanul veszett el, és hol semmisültek meg egyenesek?
Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
8 A mint én láttam: kik jogtalanságot szántottak és bajt vetettek, azt aratják is;
Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
9 Isten leheletétől elvesztek, s haragja fuvallatától elenyésznek.
Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
10 Oroszlán ordítása, vadállat üvöltése és az oroszlánkölykök fogai kitörettek.
Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
11 Oroszlán elvész ragadmány híján, s a nőstényoroszlán fiai szertezüllenek.
Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
12 De én hozzám egy ige lopódzott, és neszt fogott fel fülem belőle.
Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
13 Képzetek közt az éj látományaitól, mikor mély álom esik az emberekre:
Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
14 rettegés lepett meg és remegés, és összes csontjaimat megrettentette.
Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
15 S egy szellem suhant el arczom mellett, borzadott testemnek hajaszála.
Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
16 Ott áll, de nem ismerem meg ábrázatát, egy alak van szemeim előtt; suttogást meg hangot hallok:
Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
17 Igaznak bizonyul-e halandó az Isten előtt, vagy alkotója előtt tisztának-e a férfi?
“İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
18 Lám, szolgáiban nem hisz és angyalaira vet gáncsot;
Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
19 hát még kik agyagházakban laknak, a kiknek a porban van alapjuk, összezúzzák őket hamarább molynál.
Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
20 Reggeltől estig összetöretnek, észrevétlenül elvesznek örökre.
Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
21 Nemde megszakad bennök kötelük, meghalnak, de nem bölcsességben!
Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.