Jób 39
1 Ismered-e a kőszáli zergék ellésének idejét, a szarvasünőnek vajúdását megvigyázod-e;
“Yeroo itti qellejjeen dhaltu beektaa? Yeroo itti borofni ilmoo ishee dhaltu argiteertaa?
2 számlálod-e a hónapokat, melyeket kitöltenek, s ismered-e ellésük idejét?
Jiʼa isaan garaatti ilmaan baatan ni lakkooftaa? Yeroo isaan itti dhalan ni beektaa?
3 Legörnyednek, kölykeiket világra hozzák, fájdalmaikat elbocsátják.
Isaan jilbeenfatanii ilmaan isaanii dhalu; foolachuu isaaniis ni hobbaafatu.
4 Fiaik erőre kapnak, felnövekednek a szabadban, kimennek és nem térnek vissza.
Ilmaan isaanii ni jabaatu; alattis ni guddatu; baʼanii ni deemu; hin deebiʼanis.
5 Ki bocsátotta szabadon a vadszamarat, s az erdei szamár köteleit ki oldotta meg?
“Eenyutu harree diidaa gad dhiise? Funyoo isaas eenyutu hiike?
6 Amelynek a sivatagot tettem házává, és lakásává a sós földet;
Ani gammoojjii mana isaa, lafa soogiddaas iddoo jireenya isaa godheen kenneef.
7 nevet a városnak zaján, a hajtónak lármázását nem hallja;
Inni waca magaalaa keessaatti ni kolfa; iyya konkolaachisaas hin dhagaʼu.
8 a mit a hegyeken kifürkészett, az legelője, s minden zöld után kutat.
Waan dheedu argachuuf tulluuwwan irra laba; waan lalisaa hundas ni barbaada.
9 Akarna-e a reém téged szolgálni, avagy meghál-e jászolodnál?
“Gafarsi si tajaajiluuf siif ajajamaa? Dallaa kee keessas ni bulaa?
10 Odakötöd-e a reémet istrángjával a barázdához, vagy boronálja-e a völgyeket to utánad?
Akka inni lafa siif qotuuf funyoodhaan isa hidhuu ni dandeessaa? Yookaan inni si duubaan boʼoo ni baasaa?
11 Bízhatsz-e benne, mert nagy az ereje, s ráhagyhatod-e szerzeményedet?
Ati waan inni humna guddaa qabuuf isa ni amanattaa? Hojii kee jabaa illee isatti ni dhiiftaa?
12 Hiszel-e benne, hogy behordja vetésedet s begyűjti szérűdre?
Akka inni midhaan kee walitti qabee oobdii kee irratti siif tuuluuf isa ni abdattaa?
13 A strucznak szárnya vígan csattog, vajon tolla jámbor-e, meg tollazata?
“Guchiin gammachuudhaan qoochoo ishee afarsiti; garuu qoochoo fi baallee huummootiin wal bira hin qabamu.
14 Mert a földnek hagyja tojásait és a poron melegíti,
Hanqaaquu ishee lafa irratti buufti; akka itti hoʼuufis cirracha keessatti dhiifti;
15 s felejti, hogy a láb eltiporja s a mező vadja széttapossa;
garuu akka miilli wayii caccabsu, akka bineensi irra ejjetu hin yaadattu.
16 keménykedik fiókáival, mintha nem volnának övéi, hogy hiába a fáradalma, az nem a rettegése;
Cuucii isheettis akka waan isaan kan ishee hin taʼiniitti garaa jabaatti; yoo dadhabbiin ishee akkasumaan bade illee isheef homaa miti;
17 mert Isten elfeledtette vele a bölcsséget, s nem adott neki részt az értelemben.
Waaqni ogummaadhaan ishee hin badhaafneetii; yookaan hubannaa isheef hin qoodne.
18 A midőn a magasba szökell, neveti a lovat és lovasát.
Yeroo fiiguuf qoochoo ishee balʼifattutti, isheen fardaa fi namicha gulufutti kofalti.
19 Adsz-e a lónak erőt, öltesz-e nyakára sörényt?
“Ati fardaaf jabina ni kennitaa? Yookaan morma isaatti gama uffisuu dandeessaa?
20 Ugráltatod-e mint a sáskát?
Akka inni akkuma hawwaannisaatti utaalu ni gootaa? Ulfinni korrisa isaas sodaachisaa dha.
21 Fenséges tüsszögése – rettenet.
Inni humna isaatti gammadee akka malee guulee lafa dhidhiita; baʼees miʼa lolaatti qajeela.
22 Kémlelnek a síkon, akkor örvend erejében, kivonul a fegyver elébe; nevet a félelemnek, s nem retten meg s nem hátrál meg kard elől.
Inni sodaatti ni kolfa; waan tokko illee hin sodaatu; goraadee irraas duubatti hin deebiʼu.
23 Fölötte zörög a tegez, villogó dárda és lándzsa;
Manʼeen xiyyaa, eeboo fi ankaaseen calaqqisus cinaacha isaatti bubbuʼee kililcha.
24 tombolva és háborogva habzsolja a földet, s nem marad helyén, a mikor hallik a harsona.
Siʼaaʼee rommuudhaan lafa haadha; yeroo malakanni afuufamutti illee obsee dhaabachuu hin dandaʼu.
25 A mint hallik a harsona, azt mondja: Haj; messziről szimatolja a csatát, a vezérek dörgedelmét és a riadást.
Inni yommuu malakanni afuufamutti ‘Uffee’ jedhee imimsa; waca ajajjootaatii fi iyya waraanaa, foolii waraanaa illee fagoottu suufa.
26 A te értelmedből repül-e fel a karvaly s terjeszti szárnyait a délnek;
“Cululleen ogummaa keetiin barriftee qoochoo ishees gara kibbaatti balʼiftii?
27 avagy parancsodra emelkedik-e a sas, midőn magasba rakja fészkét?
Risaan ajaja keetiin ol baʼee ol fagootti mana isaa ijaarrataa?
28 Sziklán lakik és honol, sziklának fokán és hegyi várban;
Inni qarqara hallayyaa irra jiraata; halkanis achuma bula; kattaan fofottoqaanis daʼoo isaa ti.
29 onnan kémlel eledelre, messzire tekintenek ki szemei:
Achi taaʼees waan nyaatu adamsa; iji isaas fagootti waan sana arga.
30 fiókái pedig vért hörpölnek, s a hol holttetemek vannak, ott van ő.
Cuucoliin isaa dhiiga dhugu; innis lafa raqni jiruu hin dhabamu.”
