Jób 36

1 És folytatta Elíhú és mondta:

Elihu ging nog voort, en zeide:

2 Várj reám egy kicsit, hadd közöljem veled, mert még van Isten mellett mondani valóm.

Verbeid mij een weinig, en ik zal u aanwijzen, dat er nog redenen voor God zijn.

3 Messzünnen hozom tudásomat és alkotómnak adok igazat.

Ik zal mijn gevoelen van verre ophalen, en mijn Schepper gerechtigheid toewijzen.

4 Mert valóban, szavaim nem hazugság, teljes tudású van szemben veled.

Want voorwaar, mijn woorden zullen geen valsheid zijn; een, die oprecht is van gevoelen, is bij u.

5 Lám, Isten hatalmas, de kit sem vet meg, észerőre hatalmas.

Zie, God is geweldig, nochtans versmaadt Hij niet; geweldig is Hij in kracht des harten.

6 Nem hagyja életben a gonoszt, s a szegényeknek jogát megadja.

Hij laat den goddeloze niet leven, en het recht der ellendigen beschikt Hij.

7 Nem vonja el az igaztól szemeit, sőt királyok mellé, a trónra ültette őket örökre, hogy kimagasodtak.

Hij onttrekt Zijn ogen niet van den rechtvaardige, maar met de koningen zijn zij in den troon; daar zet Hij hen voor altoos, en zij worden verheven.

8 S ha bilincsekkel vannak megkötve, ha megfogatnak a nyomorúság köteleivel:

En zo zij, gebonden zijnde in boeien, vast gehouden worden met banden der ellende;

9 megmondja nekik cselekedetüket és bűntetteiket, hogy hősködtek;

Dan geeft Hij hun hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben;

10 megnyitja fülüket a feddésnek és azt mondja, hogy térjenek meg a jogtalanságtól.

En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht, en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden.

11 Ha hallgatnak rá és szolgálják őt, jólétben töltik el végig napjaikat és éveiket kellemetességben;

Indien zij horen, en Hem dienen, zo zullen zij hun dagen eindigen in het goede, en hun jaren in liefelijkheden.

12 de ha nem hallgatnak reá, fegyver által tűnnek el s kimúlnak megismerés híján.

Maar zo zij niet horen, zo gaan zij door het zwaard door, en zij geven den geest zonder kennis.

13 S az istentelen szívűek haragot táplálnak, nem esedeznek, midőn megkötözte őket.

En die met het hart huichelachtig zijn, leggen toorn op; zij roepen niet, als Hij hen gebonden heeft.

14 Ifjúkorban kell elhalnia lelküknek és életüknek a ledérek között.

Hun ziel zal in de jonkheid sterven, en hun leven onder de schandjongens.

15 Kiszabadítja a nyomorgót nyomorúsága által s a szorongatás által megnyitja fülüket.

Hij zal den ellendige in zijn ellende vrijmaken, en in de onderdrukking zal Hij het voor hunlieder oor openbaren.

16 Kicsábít téged is a szükség szájából, tág térre, melynek helyén nincs szorongás, s a mi rászáll asztalodra, tele van zsiradékkal.

Alzo zou Hij ook u afgekeerd hebben van den mond des angstes tot de ruimte, onder dewelke geen benauwing zou geweest zijn; en het gerecht uwer tafel zou vol vettigheid geweest zijn.

17 De ha a gonosz ítéletével vagy tele, ítélet és törvény megragadnak téged.

Maar gij hebt het gericht des goddelozen vervuld; het gericht en het recht houden u vast.

18 Bizony, ne csábítson el téged a harag tömérdekségével és a váltság bősége ne hajlítson el.

Omdat er grimmigheid is, wacht u, dat Hij u misschien niet met een klop wegstote; zodat u een groot rantsoen er niet zou afbrengen.

19 Hát szorongás nélkül rendezze-e segítségedet s az erőszak minden megfeszítése nélkül?

Zou Hij uw rijkdom achten, dat gij niet in benauwdheid zoudt zijn; of enige versterkingen van kracht?

20 Ne áhítsd az éjéjszakát, midőn népek tűnnek el helyükről.

Haak niet naar dien nacht, als de volken van hun plaats opgenomen worden.

21 Őrizkedjél, ne fordulj jogtalanság felé, mert ezt inkább választottad a nyomorúságnál.

Wacht u, wend u niet tot ongerechtigheid; overmits gij ze in dezen verkoren heb, uit oorzake van de ellende.

22 Lám, Isten felmagasztosul erejében; ki olyan oktató, mint ő!

Zie, God verhoogt door Zijn kracht; wie is een Leraar, gelijk Hij?

23 Ki kéri számon tőle útját, s ki mondja: jogtalanságot műveltél!

Wie heeft Hem gesteld over Zijn weg? Of wie heeft gezegd: Gij hebt onrecht gedaan?

24 Gondolj rá, hogy magasztald művét, melyet szemléltek férfiak;

Gedenk, dat gij Zijn werk groot maakt, hetwelk de lieden aanschouwen.

25 mind az emberek néztek rá, a halandó messziről tekinti.

Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.

26 Lám, Isten magasztos, nem ismerjük meg, éveinek száma ki nem kutatható.

Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.

27 Mert felvonja a víznek cseppjeit, hogy az ő köde számára tisztuljanak esővé,

Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na zijn damp uitgieten;

28 melyet folyatnak a fellegek, csurgatnak a sok emberre.

Welke de wolken uitgieten, en over den mens overvloediglijk afdruipen.

29 Avagy értik-e a felhő terjedelmeit, sátrának robaját?

Kan men ook verstaan de uitbreidingen der wolken, en de krakingen Zijner hutte?

30 Lám, magára terítette fényét s ráborította a tenger gyökereit,

Zie, Hij breidt over hem Zijn licht uit, en de wortelen der zee bedekt Hij.

31 mert velök ítél népeket, eleséget ád busásan.

Want daardoor richt Hij de volken; Hij geeft spijze ten overvloede.

32 Kezeire fényt borított s kirendelte azt a támadó ellen.

Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.

33 Hirdet róla az ő dörgése, a csorda is a keletkező viharról.

Daarvan verkondigt Zijn geklater, en het vee; ook van den opgaanden damp