Jób 34

1 S megszólalt Élíhú és mondta:

Elihu parolis plue, kaj diris:

2 Halljátok, bölcsek, szavaimat, és tudók ti, figyeljetek rám;

Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

3 mert a fül vizsgálja, a szavakat s az íny ízlel, hogy egyék.

Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

4 Válasszuk magunknak, a mi jog, tudjuk meg egymás közt, mi a jó.

Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

5 Mert azt mondta Jób: igazam van, de Isten elvette jogomat.

Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

6 Jogom ellenére hazudjak-e? Végzetes a nyíl, mely talált, bűntett nélkül.

En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

7 Ki oly férfi, mint Jób, ki mint vizet issza a gúnyt;

Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

8 s elmegy társulni jogtalanság cselekvőivel és járni gonoszság embereivel!

Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

9 Mert azt mondta: nincs haszna a férfinak, midőn Istennél kedvessé teszi magát.

Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

10 Azért, ész emberei, hallgassatok reám, távol legyen Isten a gonoszságtól s a Mindenható a jogtalanságtól!

Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

11 Mert az ember művét megfizeti neki s a férfi útja szerint, úgy juttat neki.

Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

12 Úgy bizony, Isten nem tesz gonoszságot, és a Mindenható nem ferdít jogot.

Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

13 Ki bízta reá a földet, s ki tette reá az egész világot?

Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

14 Ha csak önnönmagára fordítaná szívét, önnönmagához visszavonná szellemét és leheletét:

Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

15 kimúlna minden halandó együttesen s az ember porhoz térne vissza.

Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

16 Ha tehát van értelem, halljad ezt, figyelj beszédem szavára.

Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

17 Vajon ki a jogot gyűlöli, kormányozhat-e, avagy az igazságost, hatalmast kárhoztathatod-e?

Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

18 Mondhatni-e királynak: alávaló, nemeseknek: gonosz?

Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

19 A ki nem tekintette fejedelmek személyét a nem tűntette ki az előkelőt a szegénnyel szemben, mert kezeinek műve mindannyian.

Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

20 Pillanat alatt meghalnak, és éjfélkor megrendül a nép s eltűnik s elmozdítják a zsarnokot – nem kézzel.

Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

21 Mert szemei rajta vannak az ember útjain, és mind a lépéseit látja.

Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

22 Nincs sötétség, nincs vakhomály, hogy ott elrejtőzzenek a jogtalanság cselekvői.

Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

23 Mert nem kell többé ügyelnie az emberre, hogy Istenhez törvényre menjen.

Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

24 Megtöri a hatalmasakat kutatás nélkül s másokat állít helyökbe.

Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

25 Ennélfogva ismeri tetteiket, feldúlja őket éjjel és szétűzetnek;

Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

26 Mint gonoszokat lecsapta őket, nézőknek a helyén.

Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

27 Mivelhogy eltávoztak mellőle s mind az útjaira nem vetettek ügyet,

Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

28 juttatván eléje a sanyarúnak jajkiáltását, hallja is a szegények jajkiáltását.

Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

29 S ha Ő nyugalmat szerez, ki kárhoztatná őt, s ha elrejti arczát, ki láthatja őt – mind népen, mind emberen egyaránt;

Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

30 nehogy uralkodjék istentelen ember, nehogy legyenek népnek tőrei.

Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

31 Mert Istennek mondhatni-e: bűnhődöm, bár nem vétettem;

Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

32 a mit nem látok, arra taníts te, ha jogtalanságot cselekedtem, nem teszem többé?

Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

33 Vélekedésed szerint fizessen-e, inert megvetetted, mert te választasz s nem én? A mit tudsz, mondd el!

Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

34 Eszes emberek megmondják nekem, s bölcs férfiú, ki rám hallgat:

Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

35 Jób nem tudással beszél és szavai nem belátással valók.

Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

36 Vajha vizsgáltatnék Jób mindvégig válaszai miatt jogtalan emberek módjára;

Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

37 mert vétkéhez hozzá tesz bűntettet, tapsolgat köztünk és sokasítja mondásait Istenhez.

Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.