< Jób 31 >

1 Szövetséget kötöttem szemeimmel, hogyan vetnék hát ügyet hajadonra?
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
2 Hisz mely osztályrész jut Istentől felülről s mely örökség a Mindenhatótól a magasból?
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
3 Nemde balsors a jogtalannak s viszontagság a gonosztevőknek.
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
4 Nemde ő látja útaimat s mind a lépéseimet megszámlálja!
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
5 Ha hamissággal jártam és csalárdságra sietett a lábam –
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
6 mérjen meg engem igaz serpenyőn s tudja meg Isten gáncstalanságomat –
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
7 ha léptem elhajolt az útról és szemeim után járt a szívem, kezeimhez hiba tapadt:
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
8 hadd vessek és más egyék, és sarjaim tépessenek ki gyökerestül!
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
9 Ha szívem elcsábíttatta magát asszony miatt, felebarátom ajtaján leskelődtem:
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
10 másnak őröljön a feleségem és mások hajoljanak reá;
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
11 mert gazság az, s bírák elé való bűn az,
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
12 mert tűz az, mely az enyészetig emészt, s minden termésemet gyökerestül tépi ki!
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
13 Ha megvetettem szolgám és szolgálóm jogát, mikor pöröltek velem –
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
14 hiszen mit teszek majd, midőn Isten fölkel s midőn számon kér, mit felelek neki,
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
15 hiszen az anyaméhben ki engem alkotott, alkotta őt és Egy formált minket a méhben –
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
16 ha megvontam a kívántat a szegényektől s az özvegy szemeit epesztettem,
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
17 s én egyedül ettem falatomat s árva nem evett belőle
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
18 – hisz ifjúkorom óta nálam nőtt fel, mint atyánál, s mint anyám méhéből valót úgy vezettem -;
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
19 ha láttam bujdosót öltözet nélkül s takarója nincs a szűkölködőnek,
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
20 ha nem áldottak engem ágyékai s bárányaim nyíretéből fel nem melegedett;
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
21 ha fölemeltem kezemet az árvára, midőn a kapuban láttam segítségemet:
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
22 vállam essék ki a lapoczkájából és törjék el karom a szárából;
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
23 mert rettenet nekem az Istentől való balsors, s fensége miatt nem tehetném!
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
24 Ha aranyat tettem bizalmammá és a színaranyat mondtam bizodalmamnak;
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
25 ha örültem, hogy nagy a vagyonom s hogy sokat ért el kezem;
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
26 ha láttam a napvilágot, hogy ragyog, s a holdat, a mint dicsőn halad,
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
27 és szívem elcsábult titokban és kezem csókra nyúlt a szájamhoz:
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
28 az is bíró elé való bűn, mert megtagadtam volna Istent felülről!
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
29 Ha örültem gyűlölőm elesésén s felbuzdultam, midőn baj érte –
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
30 hisz nem engedtem ínyemet, hogy vétkezzen, hogy átokkal kérjem lelkét -;
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
31 ha nem mondták sátram emberei: bár volna, ki húsából nem lakott jól
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
32 az utczán nem hált meg jövevény, az út felé tártam ki ajtaimat -;
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
33 ha emberek módjára takargattam bűntetteimet, keblemre rejtve bűnömet,
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
34 mert rettegtem a nagy tömegtől s megijesztett a családok gúnyja, úgy hogy csendben voltam, nem mentem ki a kapun!
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 Vajha volna, ki rám hallgatna – íme jegyem, feleljen nekem a Mindenható – és a vádlevél, melyet írt a pörös felem:
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
36 bizony, vállamon hordanám azt, felfűzném koszorúnak magamra,
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
37 lépéseim számát bevallanám neki, akár egy fejedelem közeledném hozzá!
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
38 Ha ellenem kiáltott földem s egyaránt sírtak barázdái;
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
39 ha erejét emésztettem pénz nélkül és gazdájával kileheltettem lelkét:
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
40 búza helyett sarjadjon bogáncs, és árpa helyett gazfű! Vége Jób beszédeinek.
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.

< Jób 31 >