< Jób 28 >

1 Mert van az ezüstnek eredete és helye az aranynak, ahol olvasztják;
«یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند.۱
2 a vasat a porból veszik és rézzé öntik meg a követ.
آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد.۲
3 Véget vetett a sötétségnek és végesvégig kutatja át a homálynak és vakhomálynak kövét.
مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.۳
4 Aknát tört távol a lakóktól; a kik elfelejtvék a lábtól, lebegtek, bolyongtak, távol a halandóktól.
کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند.۴
5 A föld – belőle ered a kenyér, s alatta fel van dúlva, mint tűzzel.
از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود.۵
6 Zafírnak helye az ő kövei, s aranyporai vannak.
سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.۶
7 Ösvény az, melyet nem ismer ragadozó madár s nem villant rá a sólyom szeme;
آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،۷
8 nem tiporták meg a büszke vadak, nem vonult el rajta oroszlán.
وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده.۸
9 A kovára nyújtotta ki kezét, feldúlta tövükből a hegyeket.
دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند.۹
10 A sziklákban csatornákat hasított s minden drágaságot meglátott a szeme.
نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند.۱۰
11 Hogy ne könnyezzenek, elkötötte a vízereket s a rejtelmet napvilágra hozza.
نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند.۱۱
12 De a bölcsesség honnan található és merre van az értelem helye?
اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟۱۲
13 Halandó nem ismeri a becsét a nem található az élők országában.
انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.۱۳
14 A mélység mondta: nincs bennem, s a tenger mondta: nincsen nálam.
لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد.۱۴
15 Finom arany nem adható helyébe s árául nem mérhető le ezüst;
زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد.۱۵
16 nem mérhető föl Ófir színaranyával, drága sóhammal és zafírral;
به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود.۱۶
17 nem ér fel vele arany és üveg, se nem cserében érte aranyedény;
با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود.۱۷
18 a korál és kristály nem is említhető, s a bölcsesség birtoka gyöngyöknél külőmb;
مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است.۱۸
19 nem ér fel vele Kús topáza, tiszta színarannyal nem mérhető fel.
زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد.۱۹
20 A bölcsesség tehát honnan jön, s merre van az értelem helye?
پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟۲۰
21 El van az rejtve minden élőnek szeme elől, s az ég madarai elől eltakarva.
ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد.۲۱
22 Enyészet és halál mondták: füleinkkel hallottuk hírét.
ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم.۲۲
23 Isten érti az útját és ő tudja helyét.
خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند.۲۳
24 Mert ő a föld széléig tekint, a mi az egész ég alatt van, látja,
زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند.۲۴
25 hogy a szélnek súlyát szabja, s a vizet mérték szerint határozza meg.
تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.۲۵
26 Midőn az esőnek törvényt szabott és tat a mennydörgő villámnak:
هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد،۲۶
27 akkor látta őt, számba foglalta, megállapította, át is kutatta;
آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود.۲۷
28 és mondta az embernek: lám, az Istenfélelem – az bölcsesség, s a rossztól távozni – értelem.
و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.»۲۸

< Jób 28 >