< Jób 27 >
1 És továbbra előadta Jób a példázatát és mondta;
Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2 Él az Isten, ki elvette jogomat, s a Mindenható, ki elkeserítette lelkemet:
Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
3 bizony, valameddig lelkem bennem van és Isten lehelete orromban;
Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
4 nem beszélnek; ajkaim jogtalanságot s nyelvem nem szól csalárdságot!
Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
5 Távol legyen tőlem, nem adok nektek igazat, amíg ki nem múltam, nem vétetem el magamtól gáncstalanságomat.
Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
6 Igazságomhoz ragaszkodom, nem engedem el, nem szid szívem egyet sem napjaim közül.
Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
7 Legyen olyan mint a gonosz az ellenségem és támadóm olyan, mint a jogtalan!
Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
8 Mert mi az istentelennek reménye, midőn elvágja, midőn kirántja Isten a lelkét?
Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
9 Kiáltását hallja-e Isten, midőn rája jön a szorongatás?
Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
10 Avagy gyönyörködni fog-e a Mindenhatóban, hívhatja-e Istent minden időben?
Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
11 Megtanítlak benneteket Isten keze iránt, a mi a Mindenhatónál van, azt nem titkolom el.
Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
12 Lám, ti mindnyájatok láttátok, minek is hivalogtok hiábavalóan?
Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
13 Ez a gonosz ember osztályrésze Istennél s az erőszakosok birtoka, melyet a Mindenhatótól kapnak.
Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
14 Ha sokasodnak gyermekei – a kard számára, s ivadékai nem fognak jóllakni kenyérrel;
Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
15 maradékai halálvészben temettetnek el s özvegyei nem fognak sírni.
Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
16 Ha fölhalmoz ezüstöt, mint a por és öltözéket szerez, mint az agyag:
Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
17 szerez, de az igaz ölti fel, s az ezüstön az ártatlan osztozkodik.
Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
18 Felépítette, mint a moly, a házát s mint a kunyhót, melyet csősz készített:
Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
19 gazdagon fekszik le, mint a ki nem ragadtatik el; kinyitotta szemeit s nincsen.
Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
20 Utoléri őt, mint a víz, a rémség, éjjel lopta el a szélvész.
Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
21 Felkapja őt a keleti szél, és eltűnik, és elviharozza helyéből.
Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
22 Hajít reá s nem kímél, keze elől kell futva futnia;
Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
23 összecsapják fölötte kezüket és pisszegnek rajta az ő helyéről.
Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.