Jób 27

1 És továbbra előadta Jób a példázatát és mondta;

En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

2 Él az Isten, ki elvette jogomat, s a Mindenható, ki elkeserítette lelkemet:

Zo waarachtig als God leeft, Die mijn recht weggenomen heeft, en de Almachtige, Die mijner ziel bitterheid heeft aangedaan!

3 bizony, valameddig lelkem bennem van és Isten lehelete orromban;

Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;

4 nem beszélnek; ajkaim jogtalanságot s nyelvem nem szól csalárdságot!

Indien mijn lippen onrecht zullen spreken, en indien mijn tong bedrog zal uitspreken!

5 Távol legyen tőlem, nem adok nektek igazat, amíg ki nem múltam, nem vétetem el magamtól gáncstalanságomat.

Het zij verre van mij, dat ik ulieden rechtvaardigen zou; totdat ik den geest zal gegeven hebben, zal ik mijn oprechtigheid van mij niet wegdoen.

6 Igazságomhoz ragaszkodom, nem engedem el, nem szid szívem egyet sem napjaim közül.

Aan mijn gerechtigheid zal ik vasthouden, en zal ze niet laten varen; mijn hart zal die niet versmaden van mijn dagen.

7 Legyen olyan mint a gonosz az ellenségem és támadóm olyan, mint a jogtalan!

Mijn vijand zij als de goddeloze, en die zich tegen mij opmaakt, als de verkeerde.

8 Mert mi az istentelennek reménye, midőn elvágja, midőn kirántja Isten a lelkét?

Want wat is de verwachting des huichelaars, als hij zal gierig geweest zijn, wanneer God zijn ziel zal uittrekken?

9 Kiáltását hallja-e Isten, midőn rája jön a szorongatás?

Zal God zijn geroep horen, als benauwdheid over hem komt?

10 Avagy gyönyörködni fog-e a Mindenhatóban, hívhatja-e Istent minden időben?

Zal hij zich verlustigen in den Almachtige? Zal hij God aanroepen te aller tijd?

11 Megtanítlak benneteket Isten keze iránt, a mi a Mindenhatónál van, azt nem titkolom el.

Ik zal ulieden leren van de hand Gods; wat bij den Almachtige is, zal ik niet verhelen.

12 Lám, ti mindnyájatok láttátok, minek is hivalogtok hiábavalóan?

Ziet, gij zelve allen hebt het gezien; en waarom wordt gij dus door ijdelheid verijdeld?

13 Ez a gonosz ember osztályrésze Istennél s az erőszakosok birtoka, melyet a Mindenhatótól kapnak.

Dit is het deel des goddelozen mensen bij God, en de erve der tirannen, die zij van den Almachtige ontvangen zullen.

14 Ha sokasodnak gyermekei – a kard számára, s ivadékai nem fognak jóllakni kenyérrel;

Indien zijn kinderen vermenigvuldigen, het is ten zwaarde; en zijn spruiten zullen van brood niet verzadigd worden.

15 maradékai halálvészben temettetnek el s özvegyei nem fognak sírni.

Zijn overgeblevenen zullen in den dood begraven worden, en zijn weduwen zullen niet wenen.

16 Ha fölhalmoz ezüstöt, mint a por és öltözéket szerez, mint az agyag:

Zo hij zilver opgehoopt zal hebben als stof, en kleding bereid als leem;

17 szerez, de az igaz ölti fel, s az ezüstön az ártatlan osztozkodik.

Hij zal ze bereiden, maar de rechtvaardige zal ze aantrekken, en de onschuldige zal het zilver delen.

18 Felépítette, mint a moly, a házát s mint a kunyhót, melyet csősz készített:

Hij bouwt zijn huis als een motte, en als een hoeder de hutte maakt.

19 gazdagon fekszik le, mint a ki nem ragadtatik el; kinyitotta szemeit s nincsen.

Rijk ligt hij neder, en wordt niet weggenomen; doet hij zijn ogen open, zo is hij er niet.

20 Utoléri őt, mint a víz, a rémség, éjjel lopta el a szélvész.

Verschrikkingen zullen hem als wateren aangrijpen; des nachts zal hem een wervelwind wegstelen.

21 Felkapja őt a keleti szél, és eltűnik, és elviharozza helyéből.

De oostenwind zal hem wegvoeren, dat hij henengaat, en zal hem wegstormen uit zijn plaats.

22 Hajít reá s nem kímél, keze elől kell futva futnia;

En God zal dit over hem werpen, en niet sparen; van Zijn hand zal hij snellijk vlieden.

23 összecsapják fölötte kezüket és pisszegnek rajta az ő helyéről.

Een ieder zal over hem met zijn handen klappen, en over hem fluiten uit zijn plaats.