< Jób 24 >
1 Miért nincsenek eltéve a Mindenható által idők s ismerői nem láthatják meg az ő napjait?
Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
2 Határokat tolnak el, nyájat raboltak s legeltették.
Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
3 Árvák szamarát elhajtják, zálogul veszik özvegy marháját.
Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
4 Az útról elhajtják a szűkölködőket, egyaránt elbújtak az ország szegényei.
Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
5 Lám, akár vadszamarak a pusztákban, kimentek dolgukra az eledelt keresve: sivatag neki kenyere a gyermekek számára.
Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
6 A mezőn learatják abrakjukat s tallóznak a gonosznak szőlőjében.
Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
7 Meztelenül hálnak, öltözet híján s nincs takarójuk a hidegben;
Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
8 hegyek záporától átáznak s menedék híján sziklát ölelnek.
Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
9 Emlőtől elrabolják az árvát s a mi rajta van a szegényen, zálogul veszik;
Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
10 meztelenül járnak öltözet híján s éhesen hordanak kévét.
Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
11 Falaik között olajat készítenek, a présházakban sajtoltak és szomjaztak.
A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
12 A városból emberek hörögnek, a megöltek lelke könyörög és Isten ügyet sem vet a fonákságára.
Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
13 Azok vannak a világosság ellen lázadók közt, nem ismerték fel útjait s nem laktak ösvényein.
Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
14 Virradatra fölkel a gyilkos, megöli a szegényt és szűkölködőt, éjjel pedig olyan lesz mint a tolvaj.
Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
15 A házasságtörő szeme leste az alkonyatot, mondván nem pillant meg engem szem, és leplet tesz arczára.
Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
16 Sötétben betörnek házakba, nappal elzárták magukat, nem ismerik a világosságot;
Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
17 mert egyaránt reggel nekik a vakhomály, mert ismerik a vakhomály rémségeit.
Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
18 Gyorsan eltűnik a víz színén, átkozott a birtokuk az országban, nem fordul a szőlők útjára.
Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
19 Szárazság meg hőség elrabolják a hó vízét, az alvilág azokat, kik vétkeztek. (Sheol )
Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników. (Sheol )
20 Elfelejti őt az anyaméh, édesnek találja a féreg; többé nem emlékeznek rá, s mint a fa, megtöretik a jogtalanság:
Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
21 a ki kifosztja a magtalan nőt, ki nem szül, s az özveggyel nem tesz jót.
Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
22 Ereje által tartós életű a hatalmas, fennmarad, bár nem bízik életében.
Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
23 Megadja neki, hogy bizton támaszkodik, és szemei rajta vannak útjaikon.
Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
24 Emelkedtek, kevés még s nincsenek, aláhanyatlottak, mint minden elkapatnak s mint kalász feje levágatnak.
Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
25 S ha nem így van, ki hazudtol meg engem, hogy semmivé tegye szavamat?
A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?