Jób 21
1 Felelt Jób és mondta:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Hallva halljátok szavaimat s ez legyen vigasztalástok.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Tűrjetek el engem, majd én beszélek, s miután beszéltem, gúnyolódhatsz!
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Vajon embernek szól-e az én panaszom, avagy miért nem volnék türelmetlen?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Forduljatok hozzám, iszonyodjatok el s tegyétek kezeteket szátokra!
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Hisz, ha rágondolok, megrémülök, s borzadály fogja el testemet.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Miért élnek a gonoszok, megszilárdulnak, meg is erősödnek vagyonban?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Magzatjuk bizton áll előttük, velök, és ivadékaik szemeik előtt.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Házaik csupa béke, félelem nélkül, és nincsen rajtuk Isten vesszeje.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Bikája hág s el nem vetél, tehene ellik és nem szül idétlent.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Kieresztik, mint a juhokat, gyerkőczeiket, és gyermekeik ugrándoznak.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Énekelnek dobszó és hárfa mellett s örülnek a fuvola hangjánál.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 Pedig mondták Istennek: Távozz tőlünk s útaidat megismerni nem kívánjuk;
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 mi a Mindenható, hogy szolgáljuk őt, s mi hasznunk lesz, ha imádjuk őt?
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Lám, nem kezökben van javuk, – a gonoszok tanácsa távol legyen tőlem!
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Hányszor alszik ki a gonoszok mécsese, és jön reájuk szerencsétlenségök, midőn részeket oszt ki haragjában!
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Lesznek olyanok, mint szalma szél előtt s mint polyva, melyet elragad a vihar.
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Isten majd gyermekei számára teszi el jogtalanságát. – Fizessen neki magának, hogy érezze;
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 saját szemei lássák vesztét és a Mindenható haragjából igyék!
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Mert mi dolga van ő utána házával a hónapjainak száma után, melyek neki rendeltettek?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Istent lehet-e tanítani tudásra, őt, ki a magasakat is ítéli?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Emez teljes épségében hal el, egészen gondtalan és boldog;
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 sajtárai telve voltak tejjel és csontjainak veleje üde.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Amaz pedig keserű lélekkel hal meg és nem élvezett a jóból:
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Együtt a porban feküsznek és féreg fedi el őket.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Lám, ismerem a ti gondolataitokat a a fondorlatokat, melyekkel erőszakot míveltek ellenem.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Midőn mondjátok: hol van a hatalmasnak háza és hol a gonoszoknak sátra, lakása?
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 – nem kérdeztétek-e az úton járókat, hisz az ő jeleiket nem ismerhetitek félre:
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 hogy a szerencsétlenség napjára tartatik fenn az, a ki rossz, a harag napjára vitetik el?
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 Ki mondja meg neki szemébe az útját, s a mit cselekedett, ki fizeti meg neki?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Hisz ő a sírkertbe vitetik és a sírhalom fölött virraszt;
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 édesek neki a völgy göröngyei, és ő utána húzódik minden ember, s őelőtte számtalanok.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Hogy vigasztaltok hát engem hiábavalóval, hisz válaszaitok – a mi marad, hűtelenség!
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
