Jób 19
1 Felelt Jób és mondta:
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
2 Meddig búsítjátok lelkemet és összezúztok szavakkal?
“Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?
3 Immár tizedszer pirítottatok reám, nem szégyenlitek durván bánni velem?
Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.
4 De ha valóban tévedtem is, magamnál marad tévedésem.
Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.
5 Ha valóban fennhéjáztok ellenem s rám bizonyítjátok gyalázatomat:
Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,
6 tudjátok meg tehát, hogy Isten elnyomott engem s körülfogott engem hálójával.
kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.
7 Lám, kiáltok erőszak, de reám hallgattatom meg, fohászkodom, de nincs ítélet.
Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.
8 Utamat elfalazta, reám vonulhatok tova, s ösvényeimre sötétséget vet.
Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.
9 Méltóságomat lehúzta rólam s levette fejem koronáját.
Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.
10 Leront engem köröskörül, hogy eltűnök, s kirántotta, mint a fát, reményemet.
Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.
11 Fellobbantotta ellenem haragját s olyannak tekint engem mint ellenségeit.
Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.
12 Egyaránt jöttek csapatai és feltöltik ellenem útjukat és táboroznak körülötte sátoromnak.
Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.
13 Testvéreimet eltávolította tőlem, és ismerőseim bizony elidegenedtek tőlem.
Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.
14 Elmaradtak rokonaim, és meghittjeim elfelejtettek.
Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.
15 Házam zsellérei és szolgálóim idegennek tekintenek engem, ismeretlen lettem szemeikben.
Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.
16 Szolgámat hívtam s nem felel, szájammal kell könyörögnöm neki.
Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.
17 Leheletem undorító a feleségemnek, és szagom a velem egy méhből valóknak.
Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.
18 Gyerkőczök is megvetnek engem, a mint felkeltem, beszéltek ellenem.
Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.
19 Megutáltak mind a bizalmas embereim, és a kiket szerettem, ellenem fordultak.
Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.
20 Bőrömhöz és húsomhoz tapadt csontom, a csak fogaim bőrével menekültem meg?
Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.
21 Könyörüljetek, könyörüljetek rajtam ti, én barátaim, mert Isten keze megérintett engem!
Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?
22 Mért üldöztök engem mint Isten s nem laktok jól húsommal?
Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?
23 Bárha felíratnának szavaim, bárha csak könyvben jegyeztetnének föl;
O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!
24 vastollal meg ólommal örökre sziklába vésetnének be!
O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!
25 De én tudom, megváltóm él s utolsónak ott fog állni a por fölött.
Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;
26 S bőröm után leverték azt – s húsom nélkül fogom látni Istent!
pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.
27 A kit én magam fogok látni, és szemeim látják meg s nem idegen: elepednek veséim belsőmben.
Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.
28 Midőn mondjátok: mennyire üldözzük őt! s hogy a dolog gyökere én bennem találtatik:
Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',
29 rettegjetek hát a kardtól, mert harag éri a kardnak való bűnöket, azért hogy tudjátok, hogy ítélet vagyon.
matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”
