< Jób 17 >
1 Szellemem meg van törve, napjaim elenyésztek, sírok várnak rám!
“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.
2 Bizony csúfolkodással illetnek engem, és zaklatásukon kell időznie szememnek.
Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3 Állj jót, kérlek: kezeskedjél értem tenmagadnál! Ki az, ki kezet csap velem?
“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?
4 Mert az ő szívöket elzártad az eszességtől, azért nem engeded felülkerekedniök.
Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5 Ki osztályrészért elárul barátot, fiainak szemei el fognak epedni.
Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.
6 Oda állított engem, hogy példálózzanak népek, s azzá lettem, hogy arczúl köpnek.
“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.
7 Elhomályosúlt bosszúságtól szemem, s tagjaim akár az árnyék mindannyi.
Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8 Eliszonyodnak e miatt az egyenesek, s az ártatlan fölgerjed az istentelen ellen;
Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9 és az igaz ragaszkodik útjához s a tiszta kezű gyarapodik szilárdságban.
Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 Azonban ti mindannyian csak jöjjetek újra, de nem találok köztetek bölcset.
“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11 Napjaim elmúltak, gondolataim elszakadtak, szívemnek tulajdonai!
Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.
12 Az éjszakát nappallá teszik, a világosságot közelebbé a sötétségnél
Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.
13 Ha az alvilágot házamul reméltem, a sötétségben megterítette mágyamat, (Sheol )
Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol )
14 a veremnek így szóltam: atyám vagy! anyám és testvérem! a féregnek:
Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,
15 hol van tehát reménységem, és reménységem – ki látja meg?
Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
16 Az alvilág reteszeihez szállanak le, ha egyaránt porban lesz nyugalom. (Sheol )
Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? Toprağa birlikte mi gireceğiz?” (Sheol )