Jób 17
1 Szellemem meg van törve, napjaim elenyésztek, sírok várnak rám!
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 Bizony csúfolkodással illetnek engem, és zaklatásukon kell időznie szememnek.
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Állj jót, kérlek: kezeskedjél értem tenmagadnál! Ki az, ki kezet csap velem?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Mert az ő szívöket elzártad az eszességtől, azért nem engeded felülkerekedniök.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Ki osztályrészért elárul barátot, fiainak szemei el fognak epedni.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Oda állított engem, hogy példálózzanak népek, s azzá lettem, hogy arczúl köpnek.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Elhomályosúlt bosszúságtól szemem, s tagjaim akár az árnyék mindannyi.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Eliszonyodnak e miatt az egyenesek, s az ártatlan fölgerjed az istentelen ellen;
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 és az igaz ragaszkodik útjához s a tiszta kezű gyarapodik szilárdságban.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Azonban ti mindannyian csak jöjjetek újra, de nem találok köztetek bölcset.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Napjaim elmúltak, gondolataim elszakadtak, szívemnek tulajdonai!
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Az éjszakát nappallá teszik, a világosságot közelebbé a sötétségnél
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 a veremnek így szóltam: atyám vagy! anyám és testvérem! a féregnek:
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 hol van tehát reménységem, és reménységem – ki látja meg?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
