Jób 13
1 Lám, mindet látta szemem, hallotta fülem s meg értette.
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 Tudástokhoz képest tudom én is, nem esem messze tőletek.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 Azonban én a Mindenhatóval beszélnék s Istennel szemben védekezni kívánok.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 Azonban ti hazugsággal tapasztók vagytok, semmit se gyógyítók mindnyájatok.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 Vajha hallgatva hallgatnátok, s az bölcseségül lenne nektek!
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Halljátok csak védekezésemet s ajkaim pörlésére figyeljetek.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Istenért beszéltek-e jogtalanságot és érte beszéltek csalárdságot?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Személyét tekintitek-e, avagy Istenért pöröltök?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Jó lesz-e, midőn kikutat benneteket, avagy mint embert ámítanátok, ámítjátok őt?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 Feddve fedd majd titeket, ha titokban személyt válogattok.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Nemde a fensége megrémítene benneteket, s rátok esne rettentése?
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Emlékmondásaitok hamu-példázatok, akár agyag-magaslatok a ti magaslataitok.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Hallgassatok el előttem, hadd beszélek én, essék meg rajtam bármi is!
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Bármiképpen – fogaim között viszem húsomat, s lelkemet tenyeremre teszem.
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Lám, megöl engem: várakozom ő rá; csak útjaimat védeném arcza előtt.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Az is segítségemre való, hogy színe elé nem juthat képmutató.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Hallva halljátok szavamat és közlésemet füleitekkel.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Íme, kérlek, elrendeztem a jogügyet, tudom, hogy nekem lesz igazam.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Ki az, ki perbe száll velem, mert most ha hallgatnom kell, kimúlok.
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Csak kettőt ne tégy velem, akkor színed elől nem rejtőzöm el:
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Kezedet távolítsd el rólam, és ijesztésed ne rémítsen engem;
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 aztán szólíts és én felelek, vagy beszélek én s te válaszolj nekem.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 Mennyi bűnöm és vétkem van nekem, bűntettemet és vétkemet tudasd velem!
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Miért rejted el arczodat és ellenségednek tekintesz engem?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Vajon elhajtott levelet riasztasz-e, és száraz tarlót üldözöl?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 Hogy keserűségeket irsz föl ellenem s örökölteted velem ifjúkorom bűneit;
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 és karóba tested lábaimat, megvigyázod mind az ösvényeimet, lábaim gyökerei köré húzod jeledet.
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 És ő mint a rothadék szétmállik, mint ruha, melyet moly emésztett:
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
