Jób 13
1 Lám, mindet látta szemem, hallotta fülem s meg értette.
Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
2 Tudástokhoz képest tudom én is, nem esem messze tőletek.
Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
3 Azonban én a Mindenhatóval beszélnék s Istennel szemben védekezni kívánok.
Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
4 Azonban ti hazugsággal tapasztók vagytok, semmit se gyógyítók mindnyájatok.
Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
5 Vajha hallgatva hallgatnátok, s az bölcseségül lenne nektek!
Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
6 Halljátok csak védekezésemet s ajkaim pörlésére figyeljetek.
Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
7 Istenért beszéltek-e jogtalanságot és érte beszéltek csalárdságot?
Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
8 Személyét tekintitek-e, avagy Istenért pöröltök?
Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
9 Jó lesz-e, midőn kikutat benneteket, avagy mint embert ámítanátok, ámítjátok őt?
Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
10 Feddve fedd majd titeket, ha titokban személyt válogattok.
Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
11 Nemde a fensége megrémítene benneteket, s rátok esne rettentése?
Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
12 Emlékmondásaitok hamu-példázatok, akár agyag-magaslatok a ti magaslataitok.
Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
13 Hallgassatok el előttem, hadd beszélek én, essék meg rajtam bármi is!
Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
14 Bármiképpen – fogaim között viszem húsomat, s lelkemet tenyeremre teszem.
Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
15 Lám, megöl engem: várakozom ő rá; csak útjaimat védeném arcza előtt.
Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
16 Az is segítségemre való, hogy színe elé nem juthat képmutató.
Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
17 Hallva halljátok szavamat és közlésemet füleitekkel.
Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
18 Íme, kérlek, elrendeztem a jogügyet, tudom, hogy nekem lesz igazam.
Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
19 Ki az, ki perbe száll velem, mert most ha hallgatnom kell, kimúlok.
Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
20 Csak kettőt ne tégy velem, akkor színed elől nem rejtőzöm el:
Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
21 Kezedet távolítsd el rólam, és ijesztésed ne rémítsen engem;
Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
22 aztán szólíts és én felelek, vagy beszélek én s te válaszolj nekem.
Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
23 Mennyi bűnöm és vétkem van nekem, bűntettemet és vétkemet tudasd velem!
Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
24 Miért rejted el arczodat és ellenségednek tekintesz engem?
Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
25 Vajon elhajtott levelet riasztasz-e, és száraz tarlót üldözöl?
Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
26 Hogy keserűségeket irsz föl ellenem s örökölteted velem ifjúkorom bűneit;
Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
27 és karóba tested lábaimat, megvigyázod mind az ösvényeimet, lábaim gyökerei köré húzod jeledet.
Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
28 És ő mint a rothadék szétmállik, mint ruha, melyet moly emésztett:
En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
