Jób 12
1 Felélt Jób és mondta:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Valóban, ti vagytok ám a nép, s veletek kihal a bölcsesség!
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 Nekem is van szívem mint nektek, nem esem messze tőletek, hisz kinél nem volnának effélék?
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Nevetségéül vagyok barátnak, ki Istent szólította s ő meghallgatta; nevetségül az igaz, a gáncstalan!
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 A balvégzetnek megvetés, a gondtalannak vélekedése szerint, készen áll, a tántorgó lábúaknak.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Boldogságban vannak a rablók sátrai és biztosság azoké, kik Istent haragítják, azé, ki istenét kezében hordja.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Azonban kérdezd csak meg a barmot, majd tanít téged, s az ég madarát, majd megjelenti neked;
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 vagy szólj a földnek, majd tanít téged, és elbeszélik neked a tenger halai.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 Ki ne tudná mindezekből, hogy az Örökkévaló keze cselekedte ezt;
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 kinek kezében van minden élőnek a lelke, s minden ember testének a szelleme.
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 Nemde a fül vizsgálja a szavakat s az íny az ételt ízleli meg?
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 Aggastyánokban van bölcsesség, s hosszú élet: értelmesség.
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 Ő nála van bölcsesség és erő, övé tanács és értelmesség!
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 Lám, lerombol s nem építtetik föl, rázár valakire s nem nyittatik ki neki.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 Im elrekeszt vizeket s kiszáradnak – megereszti őket s feldúlják a földet.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Ő nála van hatalom és üdvösség, övé a tévelygő és a megtévesztő.
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Járatja a tanácsosokat megfosztottan s a bírákat megtébolyítja;
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 a királyok kötelékét föloldotta és reákötött övet az ő derekukra;
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 járatja a papokat megfosztottan s a szilárdakat elferdíti;
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 megvonja a biztosszavúak beszédjét s a véneknek eszét elveszi;
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 csúfot önt a nemesekre s a hatalmasoknak kötését meglazítja.
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Feltár mély dolgokat a sötétségből s kihozza világosságra a vakhomályt.
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Nagyra növeszti a nemzeteket s elveszíti, kiterjeszti a nemzeteket és elviszi.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Szívét veszi az ország népe fejeinek s eltévelyíti úttalan pusztaságban;
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 tapogatóznak sötétségben világosság nélkül, s eltévelyíti őket mint a részeget.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
