2 Sámuel 22
1 És elmondta Dávid az Örökkévalónak ez ének szavait, amely napon megmentette őt az Örökkévaló mind az ellenségei kezéből meg Sául kezéből.
En David sprak de woorden dezes lieds tot den HEERE, ten dage als de HEERE hem verlost had uit de hand van al zijn vijanden, en uit de hand van Saul.
2 Mondta: Oh Örökkévaló, szirtem és váram és megszabadítóm nekem.
Hij zeide dan: De HEERE is mij mijn Steenrots, en mijn Burg, en mijn Uithelper.
3 Isten, sziklám, kihez menekülök; pajzsom, üdvöm szaruja, mentsváram és menedékem, segítőm, erőszaktól megsegítesz.
God is mijn Rots, ik zal op Hem betrouwen; mijn Schild en de Hoorn mijns heils, mijn Hoog Vertrek en mijn Toevlucht, mijn Verlosser! Van geweld hebt Gij mij verlost!
4 A dicséretest szólítom, az Örökkévalót, és elleneimtől megsegíttetem.
Ik riep den HEERE aan, Die te prijzen is, en ik werd verlost van mijn vijanden.
5 Mert körülfogtak halálnak hullámai, vésznek árjai ijesztettek;
Want baren des doods hadden mij omvangen; beken Belials verschrikten mij.
Banden der hel omringden mij; strikken des doods bejegenden mij. (Sheol h7585)
7 Szorultságomban szólítom az Örökkévalót és Istenemhez kiáltok: hallotta templomából szavamat, fohászom eljutott füleibe.
Als mij bange was, riep ik den HEERE aan, en riep tot mijn God; en Hij hoorde mijn stem uit Zijn paleis, en mijn geroep kwam in Zijn oren.
8 Megingott, megrezgett a föld, az ég alapjai megreszkettek, meginogtak, mert haragra lobbant.
Toen daverde en beefde de aarde; de fondamenten des hemels beroerden zich, en daverden, omdat Hij ontstoken was.
9 Füst szállott föl orrából és tűz emésztett a szájából, parázs izzott belőle.
Rook ging op van Zijn neus, en een vuur uit Zijn mond verteerde; kolen werden daarvan aangestoken.
10 Meghajtotta az eget és leszállt, ködhomály lábai alatt.
En Hij boog den hemel, en daalde neder; en donkerheid was onder Zijn voeten.
11 Kérubra ült és repült, megjelent szélnek szárnyain.
En Hij voer op een cherub, en vloog, en werd gezien op de vleugelen des winds.
12 Sötétséget tett maga köré sátorrá, vizek tömegét, fellegek sűrűjét.
En Hij zette duisternis rondom Zich tot tenten, een samenbinding der wateren, wolken des hemels.
13 A fényből őelőtte tűzparazsak izzottak.
Van den glans voor Hem henen werden kolen des vuurs aangestoken.
14 Égből dörög az Örökkévaló, s a legfelsőbb adja a hangját.
De HEERE donderde van den hemel, en de Allerhoogste gaf Zijn stem.
15 Küldött nyilakat és szétszórta őket, villámot és megzavarta.
En Hij zond pijlen uit en verstrooide ze; bliksemen en verschrikte ze.
16 Meglátszottak tengernek medrei, feltárultak a világ alapjai, dorgálásától az Örökkévalónak, orra fuvallatának leheletétől.
En de diepe kolken der zee werden gezien, de gronden der wereld werden ontdekt, door het schelden des HEEREN, van het geblaas des winds van Zijn neus.
17 Lenyúl magasból, megfog engem, kihúz engem nagy vizekből.
Hij zond van de hoogte, Hij nam mij, Hij trok mij op uit grote wateren.
18 Megment hatalmas ellenemtől, gyűlölőimtől, mert erősebbek nálam.
Hij verloste mij van mijn sterken vijand, van mijn haters, omdat zij machtiger waren dan ik.
19 Elémtörtek balsorsom napján, de az Örökkévaló támaszom volt.
Zij hadden mij bejegend ten dage mijns ongevals; maar de HEERE was mij een Steunsel.
20 Kivezetett engem tágas térre, kiragadt; mert kedvelt engem.
En Hij voerde mij uit in de ruimte, en rukte mij uit, want Hij had lust aan mij.
21 Cselekszik velem az Örökkévaló igazságom szerint, kezeim tisztasága szerint viszonoz nekem.
De HEERE vergold mij naar mijn gerechtigheid; Hij gaf mij weder naar de reinigheid mijner handen.
22 Mert megőriztem az Örökkévaló útjait és nem tértem el gonoszul Istenemtől;
Want ik heb des HEEREN wegen gehouden, en ben van mijn God niet goddelooslijk afgegaan.
23 mert ítéletei mind előttem vannak és törvényei – nem térek el tőlük.
Want al Zijn rechten waren voor mij, en Zijn inzettingen, daarvan week ik niet af.
24 Gáncstalan voltam előtte: őrizkedtem bűnömtől.
Maar ik was oprecht voor Hem; en ik wachtte mij voor mijn ongerechtigheid.
25 S viszonzott nekem az Örökkévaló igazságom szerint, tisztaságom szerint, mely szemei előtt volt.
Zo gaf mij de HEERE weder naar mijn gerechtigheid, naar mijn reinigheid, voor Zijn ogen.
26 Kegyessel kegyesen bánsz, gáncstalan vitézzel gáncstalanul;
Bij den goedertierene houdt Gij U goedertieren; bij den oprechten held houdt Gij U oprecht.
27 megtisztulttal tisztán bánsz, fonákkal ferdén.
Bij den reine houdt Gij U rein; maar bij den verkeerde houdt Gij U verdraaid.
28 S a szegény népet megsegíted, szemeid a büszkék ellen, hogy lealázzad.
En Gij verlost het bedrukte volk; maar Uw ogen zijn tegen de hogen, Gij zult hen vernederen.
29 Mert te vagy mécsesem, Örökkévaló, s az Örökkévaló fénnyé teszi sötétségemet.
Want Gij zijt mijn Lamp, o HEERE, en de HEERE doet mijn duisternis opklaren.
30 Mert veled rohanok meg csapatot, Istenemmel ugrok föl falra.
Want met U loop ik door een bende; met mijn God spring ik over een muur.
31 Az Isten – gáncstalan az útja, az Örökkévaló szava salaktalan, pajzsa ő mind a hozzá menekülőknek.
Gods weg is volmaakt; de rede des HEEREN is doorlouterd; Hij is een Schild allen, die op Hem betrouwen.
32 Mert ki Isten az Örökkévalón kívül, és ki a szikla Istenünkön kívül?
Want wie is God, behalve de HEERE, en wie is een rotssteen, behalve onze God?
33 Az Isten az én váram, erőm, fölszabadította akadálytól utamat.
God is mijn Sterkte en Kracht; en Hij heeft mijn weg volkomen geopend.
34 Olyanná teszi lábaimat mint az őzök, állnom enged magaslataimon.
Hij maakt mijn voeten gelijk als der hinden, en stelt mij op mijn hoogten.
35 Harcra tanítja kezeimet, hogy ércíjat fogjanak karjaim.
Hij leert mijn handen ten strijde, zodat een stalen boog met mijn armen verbroken is.
36 Adtad nekem üdvödnek pajzsát, naggyá tesz a nyájasságod.
Ook hebt Gij mij gegeven het schild Uws heils, en door Uw verootmoedigen hebt Gij mij groot gemaakt.
37 Kitágítod léptemet én alattam, hogy meg ne tántorodjanak a bokáim.
Gij hebt mijn voetstap ruim gemaakt onder mij; en mijn enkelen hebben niet gewankeld.
38 Üldözöm ellenségeimet és megsemmisítem, vissza se térek, míg el nem pusztítottam őket.
Ik vervolgde mijn vijanden, en verdelgde hen, en keerde niet weder, totdat ik ze verdaan had.
39 Elpusztítottam, szétzúztam, hogy föl nem kelnek, elhulltak lábaim alatt.
En ik verteerde hen, en doorstak ze, dat zij niet weder opstonden; maar zij vielen onder mijn voeten.
40 Felöveztél erővel a harcra, legörnyeszted támadóimat alattam.
Want Gij omgorddet mij met kracht ten strijde; Gij deedt onder mij nederbukken, die tegen mij opstonden.
41 Ellenségeimet háttal fordítottad felém, gyűlölőimet, hogy kiirtsam.
En Gij gaaft mij den nek mijner vijanden, mijner haters, en ik vernielde hen.
42 Felnéznek, de nincs segítő, az Örökkévalóhoz, de nem hallgatta meg őket.
Zij zagen uit, maar er was geen verlosser; naar den HEERE, maar Hij antwoordde hun niet.
43 Szétmorzsolom őket, mint földnek porát, mint utcák sarát, letaposom, ellapítom.
Toen vergruisde ik hen als stof der aarde; ik stampte ze, ik breidde hen uit als slijk der straten.
44 Megszabadítottál népek küzdelmeitől, megtartasz nemzetek fejének, nem ismertem nép szolgál engem.
Ook hebt Gij mij uitgeholpen van de twisten mijns volks, Gij hebt mij bewaard tot een hoofd der heidenen; het volk, dat ik niet kende, heeft mij gediend.
45 Külföldnek fiai hízelegnek énnekem, fülhallásra engednek nekem.
Vreemden hebben zich mij geveinsdelijk onderworpen; zo haast als hun oor van mij hoorde, hebben zij mij gehoorzaamd.
46 Külföldnek fiai ellankadnak, remegve jönnek zárt helyeikből.
Vreemden zijn vervallen, en hebben zich aangegord uit hun sloten.
47 Él az Örökkévaló, áldva legyen a sziklám, magasztaltassék Isten, üdvöm sziklája;
De HEERE leeft, en geloofd zij mijn Rotssteen; en verhoogd zij God, de Rotssteen mijns heils!
48 az Isten, ki nekem megtorlást enged és népeket ledönt alattam,
De God, Die mij volkomene wraak geeft, en de volken onder mij nederwerpt;
49 kiszabadít ellenségeim közül, és támadóim közül fölemelsz, erőszaknak emberétől megmentesz.
En Die mij uitvoert van mijn vijanden; en Gij verhoogt mij boven degenen, die tegen mij opstaan; Gij redt mij van den man alles gewelds.
50 Azért dicsőítlek, Örökkévaló, a nemzetek között és dallok a nevednek.
Daarom zal ik U, o HEERE, loven onder de heidenen, en Uw Naam zal ik psalmzingen.
51 Segítség tornya a királyának és kegyet mivel fölkentjével Dáviddal, meg magzatjával örökké.
Hij is een Toren der verlossingen Zijns konings, en Hij doet goedertierenheid aan Zijn gezalfde, aan David en aan zijn zaad, tot in eeuwigheid.
