प्रकाशित वाक्य 5
1 १ और जो सिंहासन पर बैठा था, मैंने उसके दाहिने हाथ में एक पुस्तक देखी, जो भीतर और बाहर लिखी हुई थी, और वह सात मुहर लगाकर बन्द की गई थी।
അനന്തരം തസ്യ സിഹാസനോപവിഷ്ടജനസ്യ ദക്ഷിണസ്തേ ഽന്ത ർബഹിശ്ച ലിഖിതം പത്രമേകം മയാ ദൃഷ്ടം തത് സപ്തമുദ്രാഭിരങ്കിതം|
2 २ फिर मैंने एक बलवन्त स्वर्गदूत को देखा जो ऊँचे शब्द से यह प्रचार करता था “इस पुस्तक के खोलने और उसकी मुहरें तोड़ने के योग्य कौन है?”
തത്പശ്ചാദ് ഏകോ ബലവാൻ ദൂതോ ദൃഷ്ടഃ സ ഉച്ചൈഃ സ്വരേണ വാചമിമാം ഘോഷയതി കഃ പത്രമേതദ് വിവരീതും തമ്മുദ്രാ മോചയിതുഞ്ചാർഹതി?
3 ३ और न स्वर्ग में, न पृथ्वी पर, न पृथ्वी के नीचे कोई उस पुस्तक को खोलने या उस पर दृष्टि डालने के योग्य निकला।
കിന്തു സ്വർഗമർത്ത്യപാതാലേഷു തത് പത്രം വിവരീതും നിരീക്ഷിതുഞ്ച കസ്യാപി സാമർഥ്യം നാഭവത്|
4 ४ तब मैं फूट फूटकर रोने लगा, क्योंकि उस पुस्तक के खोलने, या उस पर दृष्टि करने के योग्य कोई न मिला।
അതോ യസ്തത് പത്രം വിവരീതും നിരീക്ഷിതുഞ്ചാർഹതി താദൃശജനസ്യാഭാവാദ് അഹം ബഹു രോദിതവാൻ|
5 ५ इस पर उन प्राचीनों में से एक ने मुझसे कहा, “मत रो; देख, यहूदा के गोत्र का वह सिंह, जो दाऊद का मूल है, उस पुस्तक को खोलने और उसकी सातों मुहरें तोड़ने के लिये जयवन्त हुआ है।”
കിന്തു തേഷാം പ്രാചീനാനാമ് ഏകോ ജനോ മാമവദത് മാ രോദീഃ പശ്യ യോ യിഹൂദാവംശീയഃ സിംഹോ ദായൂദോ മൂലസ്വരൂപശ്ചാസ്തി സ പത്രസ്യ തസ്യ സപ്തമുദ്രാണാഞ്ച മോചനായ പ്രമൂതവാൻ|
6 ६ तब मैंने उस सिंहासन और चारों प्राणियों और उन प्राचीनों के बीच में, मानो एक वध किया हुआ मेम्ना खड़ा देखा; उसके सात सींग और सात आँखें थीं; ये परमेश्वर की सातों आत्माएँ हैं, जो सारी पृथ्वी पर भेजी गई हैं।
അപരം സിംഹാസനസ്യ ചതുർണാം പ്രാണിനാം പ്രാചീനവർഗസ്യ ച മധ്യ ഏകോ മേഷശാവകോ മയാ ദൃഷ്ടഃ സ ഛേദിത ഇവ തസ്യ സപ്തശൃങ്ഗാണി സപ്തലോചനാനി ച സന്തി താനി കൃത്സ്നാം പൃഥിവീം പ്രേഷിതാ ഈശ്വരസ്യ സപ്താത്മാനഃ|
സ ഉപാഗത്യ തസ്യ സിംഹാസനോപവിഷ്ടജനസ്യ ദക്ഷിണകരാത് തത് പത്രം ഗൃഹീതവാൻ|
8 ८ जब उसने पुस्तक ले ली, तो वे चारों प्राणी और चौबीसों प्राचीन उस मेम्ने के सामने गिर पड़े; और हर एक के हाथ में वीणा और धूप से भरे हुए सोने के कटोरे थे, ये तो पवित्र लोगों की प्रार्थनाएँ हैं।
പത്രേ ഗൃഹീതേ ചത്വാരഃ പ്രാണിനശ്ചതുർവിംംശതിപ്രാചീനാശ്ച തസ്യ മേഷശാവകസ്യാന്തികേ പ്രണിപതന്തി തേഷാമ് ഏകൈകസ്യ കരയോ ർവീണാം സുഗന്ധിദ്രവ്യൈഃ പരിപൂർണം സ്വർണമയപാത്രഞ്ച തിഷ്ഠതി താനി പവിത്രലോകാനാം പ്രാർഥനാസ്വരൂപാണി|
9 ९ और वे यह नया गीत गाने लगे, “तू इस पुस्तक के लेने, और उसकी मुहरें खोलने के योग्य है; क्योंकि तूने वध होकर अपने लहू से हर एक कुल, और भाषा, और लोग, और जाति में से परमेश्वर के लिये लोगों को मोल लिया है।
അപരം തേ നൂതനമേകം ഗീതമഗായൻ, യഥാ, ഗ്രഹീതും പത്രികാം തസ്യ മുദ്രാ മോചയിതും തഥാ| ത്വമേവാർഹസി യസ്മാത് ത്വം ബലിവത് ഛേദനം ഗതഃ| സർവ്വാഭ്യോ ജാതിഭാഷാഭ്യഃ സർവ്വസ്മാദ് വംശദേശതഃ| ഈശ്വരസ്യ കൃതേ ഽസ്മാൻ ത്വം സ്വീയരക്തേന ക്രീതവാൻ|
അസ്മദീശ്വരപക്ഷേ ഽസ്മാൻ നൃപതീൻ യാജകാനപി| കൃതവാംസ്തേന രാജത്വം കരിഷ്യാമോ മഹീതലേ||
11 ११ जब मैंने देखा, तो उस सिंहासन और उन प्राणियों और उन प्राचीनों के चारों ओर बहुत से स्वर्गदूतों का शब्द सुना, जिनकी गिनती लाखों और करोड़ों की थी।
അപരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ സിംഹാസനസ്യ പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ പ്രാചീനവർഗസ്യ ച പരിതോ ബഹൂനാം ദൂതാനാം രവഃ ശ്രുതഃ, തേഷാം സംഖ്യാ അയുതായുതാനി സഹസ്രസഹസ്ത്രാണി ച|
12 १२ और वे ऊँचे शब्द से कहते थे, “वध किया हुआ मेम्ना ही सामर्थ्य, और धन, और ज्ञान, और शक्ति, और आदर, और महिमा, और स्तुति के योग्य है।”
തൈരുച്ചൈരിദമ് ഉക്തം, പരാക്രമം ധനം ജ്ഞാനം ശക്തിം ഗൗരവമാദരം| പ്രശംസാഞ്ചാർഹതി പ്രാപ്തും ഛേദിതോ മേഷശാവകഃ||
13 १३ फिर मैंने स्वर्ग में, और पृथ्वी पर, और पृथ्वी के नीचे, और समुद्र की सब रची हुई वस्तुओं को, और सब कुछ को जो उनमें हैं, यह कहते सुना, “जो सिंहासन पर बैठा है, उसकी, और मेम्ने की स्तुति, और आदर, और महिमा, और राज्य, युगानुयुग रहे।” (aiōn g165)
അപരം സ്വർഗമർത്ത്യപാതാലസാഗരേഷു യാനി വിദ്യന്തേ തേഷാം സർവ്വേഷാം സൃഷ്ടവസ്തൂനാം വാഗിയം മയാ ശ്രുതാ, പ്രശംസാം ഗൗരവം ശൗര്യ്യമ് ആധിപത്യം സനാതനം| സിംഹസനോപവിഷ്ടശ്ച മേഷവത്സശ്ച ഗച്ഛതാം| (aiōn g165)
അപരം തേ ചത്വാരഃ പ്രാണിനഃ കഥിതവന്തസ്തഥാസ്തു, തതശ്ചതുർവിംശതിപ്രാചീനാ അപി പ്രണിപത്യ തമ് അനന്തകാലജീവിനം പ്രാണമൻ|
