< प्रकाशित वाक्य 1 >

1 १ यीशु मसीह का प्रकाशितवाक्य, जो उसे परमेश्वर ने इसलिए दिया कि अपने दासों को वे बातें, जिनका शीघ्र होना अवश्य है, दिखाए: और उसने अपने स्वर्गदूत को भेजकर उसके द्वारा अपने दास यूहन्ना को बताया,
യത് പ്രകാശിതം വാക്യമ് ഈശ്വരഃ സ്വദാസാനാം നികടം ശീഘ്രമുപസ്ഥാസ്യന്തീനാം ഘടനാനാം ദർശനാർഥം യീശുഖ്രീഷ്ടേ സമർപിതവാൻ തത് സ സ്വീയദൂതം പ്രേഷ്യ നിജസേവകം യോഹനം ജ്ഞാപിതവാൻ|
2 २ जिसने परमेश्वर के वचन और यीशु मसीह की गवाही, अर्थात् जो कुछ उसने देखा था उसकी गवाही दी।
സ ചേശ്വരസ്യ വാക്യേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷ്യേ ച യദ്യദ് ദൃഷ്ടവാൻ തസ്യ പ്രമാണം ദത്തവാൻ|
3 ३ धन्य है वह जो इस भविष्यद्वाणी के वचन को पढ़ता है, और वे जो सुनते हैं और इसमें लिखी हुई बातों को मानते हैं, क्योंकि समय निकट है।
ഏതസ്യ ഭവിഷ്യദ്വക്തൃഗ്രന്ഥസ്യ വാക്യാനാം പാഠകഃ ശ്രോതാരശ്ച തന്മധ്യേ ലിഖിതാജ്ഞാഗ്രാഹിണശ്ച ധന്യാ യതഃ സ കാലഃ സന്നികടഃ|
4 ४ यूहन्ना की ओर से आसिया की सात कलीसियाओं के नाम: उसकी ओर से जो है, और जो था, और जो आनेवाला है; और उन सात आत्माओं की ओर से, जो उसके सिंहासन के सामने हैं,
യോഹൻ ആശിയാദേശസ്ഥാഃ സപ്ത സമിതീഃ പ്രതി പത്രം ലിഖതി| യോ വർത്തമാനോ ഭൂതോ ഭവിഷ്യംശ്ച യേ ച സപ്താത്മാനസ്തസ്യ സിംഹാസനസ്യ സമ്മുഖേ തിഷ്ഠന്തി
5 ५ और यीशु मसीह की ओर से, जो विश्वासयोग्य साक्षी और मरे हुओं में से जी उठनेवालों में पहलौठा, और पृथ्वी के राजाओं का अधिपति है, तुम्हें अनुग्रह और शान्ति मिलती रहे। जो हम से प्रेम रखता है, और जिसने अपने लहू के द्वारा हमें पापों से छुड़ाया है।
യശ്ച യീശുഖ്രീഷ്ടോ വിശ്വസ്തഃ സാക്ഷീ മൃതാനാം മധ്യേ പ്രഥമജാതോ ഭൂമണ്ഡലസ്ഥരാജാനാമ് അധിപതിശ്ച ഭവതി, ഏതേഭ്യോ ഽനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മാസു വർത്തതാം|
6 ६ और हमें एक राज्य और अपने पिता परमेश्वर के लिये याजक भी बना दिया; उसी की महिमा और पराक्रम युगानुयुग रहे। आमीन। (aiōn g165)
യോ ഽസ്മാസു പ്രീതവാൻ സ്വരുധിരേണാസ്മാൻ സ്വപാപേഭ്യഃ പ്രക്ഷാലിതവാൻ തസ്യ പിതുരീശ്വരസ്യ യാജകാൻ കൃത്വാസ്മാൻ രാജവർഗേ നിയുക്തവാംശ്ച തസ്മിൻ മഹിമാ പരാക്രമശ്ചാനന്തകാലം യാവദ് വർത്തതാം| ആമേൻ| (aiōn g165)
7 ७ देखो, वह बादलों के साथ आनेवाला है; और हर एक आँख उसे देखेगी, वरन् जिन्होंने उसे बेधा था, वे भी उसे देखेंगे, और पृथ्वी के सारे कुल उसके कारण छाती पीटेंगे। हाँ। आमीन।
പശ്യത സ മേഘൈരാഗച്ഛതി തേനൈകൈകസ്യ ചക്ഷുസ്തം ദ്രക്ഷ്യതി യേ ച തം വിദ്ധവന്തസ്തേ ഽപി തം വിലോകിഷ്യന്തേ തസ്യ കൃതേ പൃഥിവീസ്ഥാഃ സർവ്വേ വംശാ വിലപിഷ്യന്തി| സത്യമ് ആമേൻ|
8 ८ प्रभु परमेश्वर, जो है, और जो था, और जो आनेवाला है; जो सर्वशक्तिमान है: यह कहता है, “मैं ही अल्फा और ओमेगा हूँ।”
വർത്തമാനോ ഭൂതോ ഭവിഷ്യംശ്ച യഃ സർവ്വശക്തിമാൻ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരഃ സ ഗദതി, അഹമേവ കഃ ക്ഷശ്ചാർഥത ആദിരന്തശ്ച|
9 ९ मैं यूहन्ना, जो तुम्हारा भाई, और यीशु के क्लेश, और राज्य, और धीरज में तुम्हारा सहभागी हूँ, परमेश्वर के वचन, और यीशु की गवाही के कारण पतमुस नामक टापू में था।
യുഷ്മാകം ഭ്രാതാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശരാജ്യതിതിക്ഷാണാം സഹഭാഗീ ചാഹം യോഹൻ ഈശ്വരസ്യ വാക്യഹേതോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷ്യഹേതോശ്ച പാത്മനാമക ഉപദ്വീപ ആസം|
10 १० मैं प्रभु के दिन आत्मा में आ गया, और अपने पीछे तुरही का सा बड़ा शब्द यह कहते सुना,
തത്ര പ്രഭോ ർദിനേ ആത്മനാവിഷ്ടോ ഽഹം സ്വപശ്ചാത് തൂരീധ്വനിവത് മഹാരവമ് അശ്രൗഷം,
11 ११ “जो कुछ तू देखता है, उसे पुस्तक में लिखकर सातों कलीसियाओं के पास भेज दे, अर्थात् इफिसुस, स्मुरना, पिरगमुन, थुआतीरा, सरदीस, फिलदिलफिया और लौदीकिया को।”
തേനോക്തമ്, അഹം കഃ ക്ഷശ്ചാർഥത ആദിരന്തശ്ച| ത്വം യദ് ദ്രക്ഷ്യസി തദ് ഗ്രന്ഥേ ലിഖിത്വാശിയാദേശസ്ഥാനാം സപ്ത സമിതീനാം സമീപമ് ഇഫിഷം സ്മുർണാം ഥുയാതീരാം സാർദ്ദിം ഫിലാദിൽഫിയാം ലായദീകേയാഞ്ച പ്രേഷയ|
12 १२ तब मैंने उसे जो मुझसे बोल रहा था; देखने के लिये अपना मुँह फेरा; और पीछे घूमकर मैंने सोने की सात दीवटें देखीं;
തതോ മയാ സമ്ഭാഷമാണസ്യ കസ്യ രവഃ ശ്രൂയതേ തദ്ദർശനാർഥം മുഖം പരാവർത്തിതം തത് പരാവർത്യ സ്വർണമയാഃ സപ്ത ദീപവൃക്ഷാ ദൃഷ്ടാഃ|
13 १३ और उन दीवटों के बीच में मनुष्य के पुत्र सदृश्य एक पुरुष को देखा, जो पाँवों तक का वस्त्र पहने, और छाती पर सोने का कमरबन्द बाँधे हुए था।
തേഷാം സപ്ത ദീപവൃക്ഷാണാം മധ്യേ ദീർഘപരിച്ഛദപരിഹിതഃ സുവർണശൃങ്ഖലേന വേഷ്ടിതവക്ഷശ്ച മനുഷ്യപുത്രാകൃതിരേകോ ജനസ്തിഷ്ഠതി,
14 १४ उसके सिर और बाल श्वेत ऊन वरन् हिम के समान उज्जवल थे; और उसकी आँखें आग की ज्वाला के समान थीं।
തസ്യ ശിരഃ കേശശ്ച ശ്വേതമേഷലോമാനീവ ഹിമവത് ശ്രേതൗ ലോചനേ വഹ്നിശിഖാസമേ
15 १५ उसके पाँव उत्तम पीतल के समान थे जो मानो भट्ठी में तपाए गए हों; और उसका शब्द बहुत जल के शब्द के समान था।
ചരണൗ വഹ്നികുണ്ഡേതാപിതസുപിത്തലസദൃശൗ രവശ്ച ബഹുതോയാനാം രവതുല്യഃ|
16 १६ वह अपने दाहिने हाथ में सात तारे लिए हुए था, और उसके मुख से तेज दोधारी तलवार निकलती थी; और उसका मुँह ऐसा प्रज्वलित था, जैसा सूर्य कड़ी धूप के समय चमकता है।
തസ്യ ദക്ഷിണഹസ്തേ സപ്ത താരാ വിദ്യന്തേ വക്ത്രാച്ച തീക്ഷ്ണോ ദ്വിധാരഃ ഖങ്ഗോ നിർഗച്ഛതി മുഖമണ്ഡലഞ്ച സ്വതേജസാ ദേദീപ്യമാനസ്യ സൂര്യ്യസ്യ സദൃശം|
17 १७ जब मैंने उसे देखा, तो उसके पैरों पर मुर्दा सा गिर पड़ा और उसने मुझ पर अपना दाहिना हाथ रखकर यह कहा, “मत डर; मैं प्रथम और अन्तिम हूँ, और जीवित भी मैं हूँ,
തം ദൃഷ്ട്വാഹം മൃതകൽപസ്തച്ചരണേ പതിതസ്തതഃ സ്വദക്ഷിണകരം മയി നിധായ തേനോക്തമ് മാ ഭൈഷീഃ; അഹമ് ആദിരന്തശ്ച|
18 १८ मैं मर गया था, और अब देख मैं युगानुयुग जीविता हूँ; और मृत्यु और अधोलोक की कुँजियाँ मेरे ही पास हैं। (aiōn g165, Hadēs g86)
അഹമ് അമരസ്തഥാപി മൃതവാൻ കിന്തു പശ്യാഹമ് അനന്തകാലം യാവത് ജീവാമി| ആമേൻ| മൃത്യോഃ പരലോകസ്യ ച കുഞ്ജികാ മമ ഹസ്തഗതാഃ| (aiōn g165, Hadēs g86)
19 १९ “इसलिए जो बातें तूने देखीं हैं और जो बातें हो रही हैं; और जो इसके बाद होनेवाली हैं, उन सब को लिख ले।”
അതോ യദ് ഭവതി യച്ചേതഃ പരം ഭവിഷ്യതി ത്വയാ ദൃഷ്ടം തത് സർവ്വം ലിഖ്യതാം|
20 २० अर्थात् उन सात तारों का भेद जिन्हें तूने मेरे दाहिने हाथ में देखा था, और उन सात सोने की दीवटों का भेद: वे सात तारे सातों कलीसियाओं के स्वर्गदूत हैं, और वे सात दीवट सात कलीसियाएँ हैं।
മമ ദക്ഷിണഹസ്തേ സ്ഥിതാ യാഃ സപ്ത താരാ യേ ച സ്വർണമയാഃ സപ്ത ദീപവൃക്ഷാസ്ത്വയാ ദൃഷ്ടാസ്തത്താത്പര്യ്യമിദം താഃ സപ്ത താരാഃ സപ്ത സമിതീനാം ദൂതാഃ സുവർണമയാഃ സപ്ത ദീപവൃക്ഷാശ്ച സപ്ത സമിതയഃ സന്തി|

< प्रकाशित वाक्य 1 >