नीतिवचन 29
Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
2 २ जब धर्मी लोग शिरोमणि होते हैं, तब प्रजा आनन्दित होती है; परन्तु जब दुष्ट प्रभुता करता है तब प्रजा हाय-हाय करती है।
Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.
3 ३ जो बुद्धि से प्रीति रखता है, वह अपने पिता को आनन्दित करता है, परन्तु वेश्याओं की संगति करनेवाला धन को उड़ा देता है।
Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.
Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
9 ९ जब बुद्धिमान मूर्ख के साथ वाद-विवाद करता है, तब वह मूर्ख क्रोधित होता और ठट्ठा करता है, और वहाँ शान्ति नहीं रहती।
Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.
De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
11 ११ मूर्ख अपने सारे मन की बात खोल देता है, परन्तु बुद्धिमान अपने मन को रोकता, और शान्त कर देता है।
En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.
13 १३ निर्धन और अंधेर करनेवाले व्यक्तियों में एक समानता है; यहोवा दोनों की आँखों में ज्योति देता है।
Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.
15 १५ छड़ी और डाँट से बुद्धि प्राप्त होती है, परन्तु जो लड़का ऐसे ही छोड़ा जाता है वह अपनी माता की लज्जा का कारण होता है।
Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
18 १८ जहाँ दर्शन की बात नहीं होती, वहाँ लोग निरंकुश हो जाते हैं, परन्तु जो व्यवस्था को मानता है वह धन्य होता है।
Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.
Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.
21 २१ जो अपने दास को उसके लड़कपन से ही लाड़-प्यार से पालता है, वह दास अन्त में उसका बेटा बन बैठता है।
Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.
24 २४ जो चोर की संगति करता है वह अपने प्राण का बैरी होता है; शपथ खाने पर भी वह बात को प्रगट नहीं करता।
Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
25 २५ मनुष्य का भय खाना फंदा हो जाता है, परन्तु जो यहोवा पर भरोसा रखता है उसका स्थान ऊँचा किया जाएगा।
Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.
Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.
