मत्ती 8
യദാ സ പർവ്വതാദ് അവാരോഹത് തദാ ബഹവോ മാനവാസ്തത്പശ്ചാദ് വവ്രജുഃ|
2 २ और, एक कोढ़ी ने पास आकर उसे प्रणाम किया और कहा, “हे प्रभु यदि तू चाहे, तो मुझे शुद्ध कर सकता है।”
ഏകഃ കുഷ്ഠവാൻ ആഗത്യ തം പ്രണമ്യ ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, യദി ഭവാൻ സംമന്യതേ, തർഹി മാം നിരാമയം കർത്തും ശക്നോതി|
3 ३ यीशु ने हाथ बढ़ाकर उसे छुआ, और कहा, “मैं चाहता हूँ, तू शुद्ध हो जा” और वह तुरन्त कोढ़ से शुद्ध हो गया।
തതോ യീശുഃ കരം പ്രസാര്യ്യ തസ്യാങ്ഗം സ്പൃശൻ വ്യാജഹാര, സമ്മന്യേഽഹം ത്വം നിരാമയോ ഭവ; തേന സ തത്ക്ഷണാത് കുഷ്ഠേനാമോചി|
4 ४ यीशु ने उससे कहा, “देख, किसी से न कहना, परन्तु जाकर अपने आपको याजक को दिखा और जो चढ़ावा मूसा ने ठहराया है उसे चढ़ा, ताकि उनके लिये गवाही हो।”
തതോ യീശുസ്തം ജഗാദ, അവധേഹി കഥാമേതാം കശ്ചിദപി മാ ബ്രൂഹി, കിന്തു യാജകസ്യ സന്നിധിം ഗത്വാ സ്വാത്മാനം ദർശയ മനുജേഭ്യോ നിജനിരാമയത്വം പ്രമാണയിതും മൂസാനിരൂപിതം ദ്രവ്യമ് ഉത്സൃജ ച|
തദനന്തരം യീശുനാ കഫർനാഹൂമ്നാമനി നഗരേ പ്രവിഷ്ടേ കശ്ചിത് ശതസേനാപതിസ്തത്സമീപമ് ആഗത്യ വിനീയ ബഭാഷേ,
ഹേ പ്രഭോ, മദീയ ഏകോ ദാസഃ പക്ഷാഘാതവ്യാധിനാ ഭൃശം വ്യഥിതഃ, സതു ശയനീയ ആസ്തേ|
തദാനീം യീശുസ്തസ്മൈ കഥിതവാൻ, അഹം ഗത്വാ തം നിരാമയം കരിഷ്യാമി|
8 ८ सूबेदार ने उत्तर दिया, “हे प्रभु, मैं इस योग्य नहीं, कि तू मेरी छत के तले आए, पर केवल मुँह से कह दे तो मेरा सेवक चंगा हो जाएगा।
തതഃ സ ശതസേനാപതിഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ പ്രഭോ, ഭവാൻ യത് മമ ഗേഹമധ്യം യാതി തദ്യോഗ്യഭാജനം നാഹമസ്മി; വാങ്മാത്രമ് ആദിശതു, തേനൈവ മമ ദാസോ നിരാമയോ ഭവിഷ്യതി|
9 ९ क्योंकि मैं भी पराधीन मनुष्य हूँ, और सिपाही मेरे हाथ में हैं, और जब एक से कहता हूँ, जा, तो वह जाता है; और दूसरे को कि आ, तो वह आता है; और अपने दास से कहता हूँ, कि यह कर, तो वह करता है।”
യതോ മയി പരനിധ്നേഽപി മമ നിദേശവശ്യാഃ കതി കതി സേനാഃ സന്തി, തത ഏകസ്മിൻ യാഹീത്യുക്തേ സ യാതി, തദന്യസ്മിൻ ഏഹീത്യുക്തേ സ ആയാതി, തഥാ മമ നിജദാസേ കർമ്മൈതത് കുർവ്വിത്യുക്തേ സ തത് കരോതി|
10 १० यह सुनकर यीशु ने अचम्भा किया, और जो उसके पीछे आ रहे थे उनसे कहा, “मैं तुम से सच कहता हूँ, कि मैंने इस्राएल में भी ऐसा विश्वास नहीं पाया।
തദാനീം യീശുസ്തസ്യൈതത് വചോ നിശമ്യ വിസ്മയാപന്നോഽഭൂത്; നിജപശ്ചാദ്ഗാമിനോ മാനവാൻ അവോച്ച, യുഷ്മാൻ തഥ്യം വച്മി, ഇസ്രായേലീയലോകാനാം മധ്യേഽപി നൈതാദൃശോ വിശ്വാസോ മയാ പ്രാപ്തഃ|
11 ११ और मैं तुम से कहता हूँ, कि बहुत सारे पूर्व और पश्चिम से आकर अब्राहम और इसहाक और याकूब के साथ स्वर्ग के राज्य में बैठेंगे।
അന്യച്ചാഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, ബഹവഃ പൂർവ്വസ്യാഃ പശ്ചിമായാശ്ച ദിശ ആഗത്യ ഇബ്രാഹീമാ ഇസ്ഹാകാ യാകൂബാ ച സാകമ് മിലിത്വാ സമുപവേക്ഷ്യന്തി;
കിന്തു യത്ര സ്ഥാനേ രോദനദന്തഘർഷണേ ഭവതസ്തസ്മിൻ ബഹിർഭൂതതമിസ്രേ രാജ്യസ്യ സന്താനാ നിക്ഷേസ്യന്തേ|
13 १३ और यीशु ने सूबेदार से कहा, “जा, जैसा तेरा विश्वास है, वैसा ही तेरे लिये हो।” और उसका सेवक उसी समय चंगा हो गया।
തതഃ പരം യീശുസ്തം ശതസേനാപതിം ജഗാദ, യാഹി, തവ പ്രതീത്യനുസാരതോ മങ്ഗലം ഭൂയാത്; തദാ തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ തദീയദാസോ നിരാമയോ ബഭൂവ|
അനന്തരം യീശുഃ പിതരസ്യ ഗേഹമുപസ്ഥായ ജ്വരേണ പീഡിതാം ശയനീയസ്ഥിതാം തസ്യ ശ്വശ്രൂം വീക്ഷാഞ്ചക്രേ|
തതസ്തേന തസ്യാഃ കരസ്യ സ്പൃഷ്ടതവാത് ജ്വരസ്താം തത്യാജ, തദാ സാ സമുത്ഥായ താൻ സിഷേവേ|
16 १६ जब संध्या हुई तब वे उसके पास बहुत से लोगों को लाए जिनमें दुष्टात्माएँ थीं और उसने उन आत्माओं को अपने वचन से निकाल दिया, और सब बीमारों को चंगा किया।
അനന്തരം സന്ധ്യായാം സത്യാം ബഹുശോ ഭൂതഗ്രസ്തമനുജാൻ തസ്യ സമീപമ് ആനിന്യുഃ സ ച വാക്യേന ഭൂതാൻ ത്യാജയാമാസ, സർവ്വപ്രകാരപീഡിതജനാംശ്ച നിരാമയാൻ ചകാര;
17 १७ ताकि जो वचन यशायाह भविष्यद्वक्ता के द्वारा कहा गया था वह पूरा हो: “उसने आप हमारी दुर्बलताओं को ले लिया और हमारी बीमारियों को उठा लिया।”
തസ്മാത്, സർവ്വാ ദുർബ്ബലതാസ്മാകം തേനൈവ പരിധാരിതാ| അസ്മാകം സകലം വ്യാധിം സഏവ സംഗൃഹീതവാൻ| യദേതദ്വചനം യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനോക്തമാസീത്, തത്തദാ സഫലമഭവത്|
അനന്തരം യീശുശ്ചതുർദിക്ഷു ജനനിവഹം വിലോക്യ തടിന്യാഃ പാരം യാതും ശിഷ്യാൻ ആദിദേശ|
19 १९ और एक शास्त्री ने पास आकर उससे कहा, “हे गुरु, जहाँ कहीं तू जाएगा, मैं तेरे पीछे-पीछे हो लूँगा।”
തദാനീമ് ഏക ഉപാധ്യായ ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ ഗുരോ, ഭവാൻ യത്ര യാസ്യതി തത്രാഹമപി ഭവതഃ പശ്ചാദ് യാസ്യാമി|
20 २० यीशु ने उससे कहा, “लोमड़ियों के भट और आकाश के पक्षियों के बसेरे होते हैं; परन्तुमनुष्य के पुत्रके लिये सिर धरने की भी जगह नहीं है।”
തതോ യീശു ർജഗാദ, ക്രോഷ്ടുഃ സ്ഥാതും സ്ഥാനം വിദ്യതേ, വിഹായസോ വിഹങ്ഗമാനാം നീഡാനി ച സന്തി; കിന്തു മനുഷ്യപുത്രസ്യ ശിരഃ സ്ഥാപയിതും സ്ഥാനം ന വിദ്യതേ|
അനന്തരമ് അപര ഏകഃ ശിഷ്യസ്തം ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, പ്രഥമതോ മമ പിതരം ശ്മശാനേ നിധാതും ഗമനാർഥം മാമ് അനുമന്യസ്വ|
തതോ യീശുരുക്തവാൻ മൃതാ മൃതാൻ ശ്മശാനേ നിദധതു, ത്വം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
അനന്തരം തസ്മിൻ നാവമാരൂഢേ തസ്യ ശിഷ്യാസ്തത്പശ്ചാത് ജഗ്മുഃ|
പശ്ചാത് സാഗരസ്യ മധ്യം തേഷു ഗതേഷു താദൃശഃ പ്രബലോ ഝഞ്ഭ്ശനില ഉദതിഷ്ഠത്, യേന മഹാതരങ്ഗ ഉത്ഥായ തരണിം ഛാദിതവാൻ, കിന്തു സ നിദ്രിത ആസീത്|
തദാ ശിഷ്യാ ആഗത്യ തസ്യ നിദ്രാഭങ്ഗം കൃത്വാ കഥയാമാസുഃ, ഹേ പ്രഭോ, വയം മ്രിയാമഹേ, ഭവാൻ അസ്മാകം പ്രാണാൻ രക്ഷതു|
26 २६ उसने उनसे कहा, “हे अल्पविश्वासियों, क्यों डरते हो?” तब उसने उठकर आँधी और पानी को डाँटा, और सब शान्त हो गया।
തദാ സ താൻ ഉക്തവാൻ, ഹേ അൽപവിശ്വാസിനോ യൂയം കുതോ വിഭീഥ? തതഃ സ ഉത്ഥായ വാതം സാഗരഞ്ച തർജയാമാസ, തതോ നിർവ്വാതമഭവത്|
അപരം മനുജാ വിസ്മയം വിലോക്യ കഥയാമാസുഃ, അഹോ വാതസരിത്പതീ അസ്യ കിമാജ്ഞാഗ്രാഹിണൗ? കീദൃശോഽയം മാനവഃ|
28 २८ जब वह उस पार गदरेनियों के क्षेत्र में पहुँचा, तो दो मनुष्य जिनमें दुष्टात्माएँ थीं कब्रों से निकलते हुए उसे मिले, जो इतने प्रचण्ड थे, कि कोई उस मार्ग से जा नहीं सकता था।
അനന്തരം സ പാരം ഗത്വാ ഗിദേരീയദേശമ് ഉപസ്ഥിതവാൻ; തദാ ദ്വൗ ഭൂതഗ്രസ്തമനുജൗ ശ്മശാനസ്ഥാനാദ് ബഹി ർഭൂത്വാ തം സാക്ഷാത് കൃതവന്തൗ, താവേതാദൃശൗ പ്രചണ്ഡാവാസ്താം യത് തേന സ്ഥാനേന കോപി യാതും നാശക്നോത്|
29 २९ और, उन्होंने चिल्लाकर कहा, “हे परमेश्वर के पुत्र, हमारा तुझ से क्या काम? क्या तू समय से पहले हमें दुःख देने यहाँ आया है?”
താവുചൈഃ കഥയാമാസതുഃ, ഹേ ഈശ്വരസ്യ സൂനോ യീശോ, ത്വയാ സാകമ് ആവയോഃ കഃ സമ്ബന്ധഃ? നിരൂപിതകാലാത് പ്രാഗേവ കിമാവാഭ്യാം യാതനാം ദാതുമ് അത്രാഗതോസി?
തദാനീം താഭ്യാം കിഞ്ചിദ് ദൂരേ വരാഹാണാമ് ഏകോ മഹാവ്രജോഽചരത്|
31 ३१ दुष्टात्माओं ने उससे यह कहकर विनती की, “यदि तू हमें निकालता है, तो सूअरों के झुण्ड में भेज दे।”
തതോ ഭൂതൗ തൗ തസ്യാന്തികേ വിനീയ കഥയാമാസതുഃ, യദ്യാവാം ത്യാജയസി, തർഹി വരാഹാണാം മധ്യേവ്രജമ് ആവാം പ്രേരയ|
32 ३२ उसने उनसे कहा, “जाओ!” और वे निकलकर सूअरों में घुस गई और सारा झुण्ड टीले पर से झपटकर पानी में जा पड़ा और डूब मरा।
തദാ യീശുരവദത് യാതം, അനന്തരം തൗ യദാ മനുജൗ വിഹായ വരാഹാൻ ആശ്രിതവന്തൗ, തദാ തേ സർവ്വേ വരാഹാ ഉച്ചസ്ഥാനാത് മഹാജവേന ധാവന്തഃ സാഗരീയതോയേ മജ്ജന്തോ മമ്രുഃ|
33 ३३ और चरवाहे भागे, और नगर में जाकर ये सब बातें और जिनमें दुष्टात्माएँ थीं; उनका सारा हाल कह सुनाया।
തതോ വരാഹരക്ഷകാഃ പലായമാനാ മധ്യേനഗരം തൗ ഭൂതഗ്രസ്തൗ പ്രതി യദ്യദ് അഘടത, താഃ സർവ്വവാർത്താ അവദൻ|
34 ३४ और सारे नगर के लोग यीशु से भेंट करने को निकल आए और उसे देखकर विनती की, कि हमारे क्षेत्र से बाहर निकल जा।
തതോ നാഗരികാഃ സർവ്വേ മനുജാ യീശും സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിരായാതാഃ തഞ്ച വിലോക്യ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ ഭവാൻ അസ്മാകം സീമാതോ യാതു|
