< मरकुस 4 >

1 १ यीशु फिर झील के किनारे उपदेश देने लगा: और ऐसी बड़ी भीड़ उसके पास इकट्ठी हो गई, कि वह झील में एक नाव पर चढ़कर बैठ गया, और सारी भीड़ भूमि पर झील के किनारे खड़ी रही।
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಸಮುದ್ರತಟೇ ಪುನರುಪದೇಷ್ಟುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ, ತತಸ್ತತ್ರ ಬಹುಜನಾನಾಂ ಸಮಾಗಮಾತ್ ಸ ಸಾಗರೋಪರಿ ನೌಕಾಮಾರುಹ್ಯ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ; ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಸಮುದ್ರಕೂಲೇ ತಸ್ಥುಃ|
2 २ और वह उन्हें दृष्टान्तों में बहुत सारी बातें सिखाने लगा, और अपने उपदेश में उनसे कहा,
ತದಾ ಸ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಭಿ ರ್ಬಹೂಪದಿಷ್ಟವಾನ್ ಉಪದಿಶಂಶ್ಚ ಕಥಿತವಾನ್,
3 ३ “सुनो! देखो, एक बोनेवाला, बीज बोने के लिये निकला।
ಅವಧಾನಂ ಕುರುತ, ಏಕೋ ಬೀಜವಪ್ತಾ ಬೀಜಾನಿ ವಪ್ತುಂ ಗತಃ;
4 ४ और बोते समय कुछ तो मार्ग के किनारे गिरा और पक्षियों ने आकर उसे चुग लिया।
ವಪನಕಾಲೇ ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನಿ ಮಾರ್ಗಪಾಶ್ವೇ ಪತಿತಾನಿ, ತತ ಆಕಾಶೀಯಪಕ್ಷಿಣ ಏತ್ಯ ತಾನಿ ಚಖಾದುಃ|
5 ५ और कुछ पत्थरीली भूमि पर गिरा जहाँ उसको बहुत मिट्टी न मिली, और नरम मिट्टी मिलने के कारण जल्द उग आया।
ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನಿ ಸ್ವಲ್ಪಮೃತ್ತಿಕಾವತ್ಪಾಷಾಣಭೂಮೌ ಪತಿತಾನಿ ತಾನಿ ಮೃದೋಲ್ಪತ್ವಾತ್ ಶೀಘ್ರಮಙ್ಕುರಿತಾನಿ;
6 ६ और जब सूर्य निकला, तो जल गया, और जड़ न पकड़ने के कारण सूख गया।
ಕಿನ್ತೂದಿತೇ ಸೂರ್ಯ್ಯೇ ದಗ್ಧಾನಿ ತಥಾ ಮೂಲಾನೋ ನಾಧೋಗತತ್ವಾತ್ ಶುಷ್ಕಾಣಿ ಚ|
7 ७ और कुछ तो झाड़ियों में गिरा, और झाड़ियों ने बढ़कर उसे दबा दिया, और वह फल न लाया।
ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನಿ ಕಣ್ಟಕಿವನಮಧ್ಯೇ ಪತಿತಾನಿ ತತಃ ಕಣ್ಟಕಾನಿ ಸಂವೃದ್ವ್ಯ ತಾನಿ ಜಗ್ರಸುಸ್ತಾನಿ ನ ಚ ಫಲಿತಾನಿ|
8 ८ परन्तु कुछ अच्छी भूमि पर गिरा; और वह उगा, और बढ़कर फलवन्त हुआ; और कोई तीस गुणा, कोई साठ गुणा और कोई सौ गुणा फल लाया।”
ತಥಾ ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನ್ಯುತ್ತಮಭೂಮೌ ಪತಿತಾನಿ ತಾನಿ ಸಂವೃದ್ವ್ಯ ಫಲಾನ್ಯುತ್ಪಾದಿತಾನಿ ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನಿ ತ್ರಿಂಶದ್ಗುಣಾನಿ ಕಿಯನ್ತಿ ಷಷ್ಟಿಗುಣಾನಿ ಕಿಯನ್ತಿ ಶತಗುಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಫಲಿತವನ್ತಿ|
9 ९ और उसने कहा, “जिसके पास सुनने के लिये कान हों वह सुन ले।”
ಅಥ ಸ ತಾನವದತ್ ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತುಂ ಕರ್ಣೌ ಸ್ತಃ ಸ ಶೃಣೋತು|
10 १० जब वह अकेला रह गया, तो उसके साथियों ने उन बारह समेत उससे इन दृष्टान्तों के विषय में पूछा।
ತದನನ್ತರಂ ನಿರ್ಜನಸಮಯೇ ತತ್ಸಙ್ಗಿನೋ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ತಂ ತದ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತವಾಕ್ಯಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ|
11 ११ उसने उनसे कहा, “तुम को तो परमेश्वर के राज्य के भेद की समझ दी गई है, परन्तु बाहरवालों के लिये सब बातें दृष्टान्तों में होती हैं।
ತದಾ ಸ ತಾನುದಿತವಾನ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಸ್ಯ ನಿಗೂಢವಾಕ್ಯಂ ಬೋದ್ಧುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮಧಿಕಾರೋಽಸ್ತಿ;
12 १२ इसलिए कि वे देखते हुए देखें और उन्हें दिखाई न पड़े और सुनते हुए सुनें भी और न समझें; ऐसा न हो कि वे फिरें, और क्षमा किए जाएँ।”
ಕಿನ್ತು ಯೇ ವಹಿರ್ಭೂತಾಃ "ತೇ ಪಶ್ಯನ್ತಃ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ನ ಜಾನನ್ತಿ, ಶೃಣ್ವನ್ತಃ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ, ಚೇತ್ತೈ ರ್ಮನಃಸು ಕದಾಪಿ ಪರಿವರ್ತ್ತಿತೇಷು ತೇಷಾಂ ಪಾಪಾನ್ಯಮೋಚಯಿಷ್ಯನ್ತ," ಅತೋಹೇತೋಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೈರೇವ ತಾನಿ ಮಯಾ ಕಥಿತಾನಿ|
13 १३ फिर उसने उनसे कहा, “क्या तुम यह दृष्टान्त नहीं समझते? तो फिर और सब दृष्टान्तों को कैसे समझोगे?
ಅಥ ಸ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೂಯಂ ಕಿಮೇತದ್ ದೃಷ್ಟಾನ್ತವಾಕ್ಯಂ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ? ತರ್ಹಿ ಕಥಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಾನ ಭೋತ್ಸ್ಯಧ್ವೇ?
14 १४ बोनेवालावचनबोता है।
ಬೀಜವಪ್ತಾ ವಾಕ್ಯರೂಪಾಣಿ ಬೀಜಾನಿ ವಪತಿ;
15 १५ जो मार्ग के किनारे के हैं जहाँ वचन बोया जाता है, ये वे हैं, कि जब उन्होंने सुना, तो शैतान तुरन्त आकर वचन को जो उनमें बोया गया था, उठा ले जाता है।
ತತ್ರ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಶ್ರುತಮಾತ್ರಾತ್ ಶೈತಾನ್ ಶೀಘ್ರಮಾಗತ್ಯ ತೇಷಾಂ ಮನಃಸೂಪ್ತಾನಿ ತಾನಿ ವಾಕ್ಯರೂಪಾಣಿ ಬೀಜಾನ್ಯಪನಯತಿ ತಏವ ಉಪ್ತಬೀಜಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇಸ್ವರೂಪಾಃ|
16 १६ और वैसे ही जो पत्थरीली भूमि पर बोए जाते हैं, ये वे हैं, कि जो वचन को सुनकर तुरन्त आनन्द से ग्रहण कर लेते हैं।
ಯೇ ಜನಾ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಹಸಾ ಪರಮಾನನ್ದೇನ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಹೃದಿ ಸ್ಥೈರ್ಯ್ಯಾಭಾವಾತ್ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಕಾಲಮಾತ್ರಂ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ತದ್ವಾಕ್ಯಹೇತೋಃ
17 १७ परन्तु अपने भीतर जड़ न रखने के कारण वे थोड़े ही दिनों के लिये रहते हैं; इसके बाद जब वचन के कारण उन पर क्लेश या उपद्रव होता है, तो वे तुरन्त ठोकर खाते हैं।
ಕುತ್ರಚಿತ್ ಕ್ಲೇಶೇ ಉಪದ್ರವೇ ವಾ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ತದೈವ ವಿಘ್ನಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ ತಏವ ಉಪ್ತಬೀಜಪಾಷಾಣಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
18 १८ और जो झाड़ियों में बोए गए ये वे हैं जिन्होंने वचन सुना,
ಯೇ ಜನಾಃ ಕಥಾಂ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಸಾಂಸಾರಿಕೀ ಚಿನ್ತಾ ಧನಭ್ರಾನ್ತಿ ರ್ವಿಷಯಲೋಭಶ್ಚ ಏತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಉಪಸ್ಥಾಯ ತಾಂ ಕಥಾಂ ಗ್ರಸನ್ತಿ ತತಃ ಮಾ ವಿಫಲಾ ಭವತಿ (aiōn g165)
19 १९ और संसार की चिन्ता, और धन का धोखा, और वस्तुओं का लोभ उनमें समाकर वचन को दबा देता है और वह निष्फल रह जाता है। (aiōn g165)
ತಏವ ಉಪ್ತಬೀಜಸಕಣ್ಟಕಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
20 २० और जो अच्छी भूमि में बोए गए, ये वे हैं, जो वचन सुनकर ग्रहण करते और फल लाते हैं, कोई तीस गुणा, कोई साठ गुणा, और कोई सौ गुणा।”
ಯೇ ಜನಾ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಕಸ್ಯ ವಾ ತ್ರಿಂಶದ್ಗುಣಾನಿ ಕಸ್ಯ ವಾ ಷಷ್ಟಿಗುಣಾನಿ ಕಸ್ಯ ವಾ ಶತಗುಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಭವನ್ತಿ ತಏವ ಉಪ್ತಬೀಜೋರ್ವ್ವರಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
21 २१ और उसने उनसे कहा, “क्या दीये को इसलिए लाते हैं कि पैमाने या खाट के नीचे रखा जाए? क्या इसलिए नहीं, कि दीवट पर रखा जाए?
ತದಾ ಸೋಽಪರಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಕೋಪಿ ಜನೋ ದೀಪಾಧಾರಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ದ್ರೋಣಸ್ಯಾಧಃ ಖಟ್ವಾಯಾ ಅಧೇ ವಾ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ದೀಪಮಾನಯತಿ ಕಿಂ?
22 २२ क्योंकि कोई वस्तु छिपी नहीं, परन्तु इसलिए कि प्रगट हो जाए; और न कुछ गुप्त है, पर इसलिए कि प्रगट हो जाए।
ಅತೋಹೇತೋ ರ್ಯನ್ನ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯತೇ ತಾದೃಗ್ ಲುಕ್ಕಾಯಿತಂ ಕಿಮಪಿ ವಸ್ತು ನಾಸ್ತಿ; ಯದ್ ವ್ಯಕ್ತಂ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಾದೃಶಂ ಗುಪ್ತಂ ಕಿಮಪಿ ವಸ್ತು ನಾಸ್ತಿ|
23 २३ यदि किसी के सुनने के कान हों, तो सुन ले।”
ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತುಂ ಕರ್ಣೌ ಸ್ತಃ ಸ ಶೃಣೋತು|
24 २४ फिर उसने उनसे कहा, “चौकस रहो, कि क्या सुनते हो? जिस नाप से तुम नापते हो उसी से तुम्हारे लिये भी नापा जाएगा, और तुम को अधिक दिया जाएगा।
ಅಪರಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೂಯಂ ಯದ್ ಯದ್ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣುಥ ತತ್ರ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ಯತೋ ಯೂಯಂ ಯೇನ ಪರಿಮಾಣೇನ ಪರಿಮಾಥ ತೇನೈವ ಪರಿಮಾಣೇನ ಯುಷ್ಮದರ್ಥಮಪಿ ಪರಿಮಾಸ್ಯತೇ; ಶ್ರೋತಾರೋ ಯೂಯಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಧಿಕಂ ದಾಸ್ಯತೇ|
25 २५ क्योंकि जिसके पास है, उसको दिया जाएगा; परन्तु जिसके पास नहीं है उससे वह भी जो उसके पास है; ले लिया जाएगा।”
ಯಸ್ಯಾಶ್ರಯೇ ವರ್ದ್ಧತೇ ತಸ್ಮೈ ಅಪರಮಪಿ ದಾಸ್ಯತೇ, ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾಶ್ರಯೇ ನ ವರ್ದ್ಧತೇ ತಸ್ಯ ಯತ್ ಕಿಞ್ಚಿದಸ್ತಿ ತದಪಿ ತಸ್ಮಾನ್ ನೇಷ್ಯತೇ|
26 २६ फिर उसने कहा, “परमेश्वर का राज्य ऐसा है, जैसे कोई मनुष्य भूमि पर बीज छींटे,
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಕಥಿತವಾನ್ ಏಕೋ ಲೋಕಃ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತ್ವಾ
27 २७ और रात को सोए, और दिन को जागे और वह बीज ऐसे उगें और बढ़े कि वह न जाने।
ಜಾಗರಣನಿದ್ರಾಭ್ಯಾಂ ದಿವಾನಿಶಂ ಗಮಯತಿ, ಪರನ್ತು ತದ್ವೀಜಂ ತಸ್ಯಾಜ್ಞಾತರೂಪೇಣಾಙ್ಕುರಯತಿ ವರ್ದ್ಧತೇ ಚ;
28 २८ पृथ्वी आप से आप फल लाती है पहले अंकुर, तब बालें, और तब बालों में तैयार दाना।
ಯತೋಹೇತೋಃ ಪ್ರಥಮತಃ ಪತ್ರಾಣಿ ತತಃ ಪರಂ ಕಣಿಶಾನಿ ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಣಿಶಪೂರ್ಣಾನಿ ಶಸ್ಯಾನಿ ಭೂಮಿಃ ಸ್ವಯಮುತ್ಪಾದಯತಿ;
29 २९ परन्तु जब दाना पक जाता है, तब वह तुरन्त हँसिया लगाता है, क्योंकि कटनी आ पहुँची है।”
ಕಿನ್ತು ಫಲೇಷು ಪಕ್ಕೇಷು ಶಸ್ಯಚ್ಛೇದನಕಾಲಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಶಸ್ಯಾನಿ ಛಿನತ್ತಿ, ಅನೇನ ತುಲ್ಯಮೀಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ|
30 ३० फिर उसने कहा, “हम परमेश्वर के राज्य की उपमा किस से दें, और किस दृष्टान्त से उसका वर्णन करें?
ಪುನಃ ಸೋಽಕಥಯದ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ಕೇನ ಸಮಂ? ಕೇನ ವಸ್ತುನಾ ಸಹ ವಾ ತದುಪಮಾಸ್ಯಾಮಿ?
31 ३१ वह राई के दाने के समान हैं; कि जब भूमि में बोया जाता है तो भूमि के सब बीजों से छोटा होता है।
ತತ್ ಸರ್ಷಪೈಕೇನ ತುಲ್ಯಂ ಯತೋ ಮೃದಿ ವಪನಕಾಲೇ ಸರ್ಷಪಬೀಜಂ ಸರ್ವ್ವಪೃಥಿವೀಸ್ಥಬೀಜಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಂ
32 ३२ परन्तु जब बोया गया, तो उगकर सब साग-पात से बड़ा हो जाता है, और उसकी ऐसी बड़ी डालियाँ निकलती हैं, कि आकाश के पक्षी उसकी छाया में बसेरा कर सकते हैं।”
ಕಿನ್ತು ವಪನಾತ್ ಪರಮ್ ಅಙ್ಕುರಯಿತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಶಾಕಾದ್ ಬೃಹದ್ ಭವತಿ, ತಸ್ಯ ಬೃಹತ್ಯಃ ಶಾಖಾಶ್ಚ ಜಾಯನ್ತೇ ತತಸ್ತಚ್ಛಾಯಾಂ ಪಕ್ಷಿಣ ಆಶ್ರಯನ್ತೇ|
33 ३३ और वह उन्हें इस प्रकार के बहुत से दृष्टान्त दे देकर उनकी समझ के अनुसार वचन सुनाता था।
ಇತ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಬೋಧಾನುರೂಪಂ ಸೋಽನೇಕದೃಷ್ಟಾನ್ತೈಸ್ತಾನುಪದಿಷ್ಟವಾನ್,
34 ३४ और बिना दृष्टान्त कहे उनसे कुछ भी नहीं कहता था; परन्तु एकान्त में वह अपने निज चेलों को सब बातों का अर्थ बताता था।
ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ವಿನಾ ಕಾಮಪಿ ಕಥಾಂ ತೇಭ್ಯೋ ನ ಕಥಿತವಾನ್ ಪಶ್ಚಾನ್ ನಿರ್ಜನೇ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವದೃಷ್ಟಾನ್ತಾರ್ಥಂ ಬೋಧಿತವಾನ್|
35 ३५ उसी दिन जब साँझ हुई, तो उसने चेलों से कहा, “आओ, हम पार चलें।”
ತದ್ದಿನಸ್ಯ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸ ತೇಭ್ಯೋಽಕಥಯದ್ ಆಗಚ್ಛತ ವಯಂ ಪಾರಂ ಯಾಮ|
36 ३६ और वे भीड़ को छोड़कर जैसा वह था, वैसा ही उसे नाव पर साथ ले चले; और उसके साथ, और भी नावें थीं।
ತದಾ ತೇ ಲೋಕಾನ್ ವಿಸೃಜ್ಯ ತಮವಿಲಮ್ಬಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ನೌಕಯಾ ಪ್ರತಸ್ಥಿರೇ; ಅಪರಾ ಅಪಿ ನಾವಸ್ತಯಾ ಸಹ ಸ್ಥಿತಾಃ|
37 ३७ तब बड़ी आँधी आई, और लहरें नाव पर यहाँ तक लगीं, कि वह अब पानी से भरी जाती थी।
ತತಃ ಪರಂ ಮಹಾಝಞ್ಭ್ಶಗಮಾತ್ ನೌ ರ್ದೋಲಾಯಮಾನಾ ತರಙ್ಗೇಣ ಜಲೈಃ ಪೂರ್ಣಾಭವಚ್ಚ|
38 ३८ और वह आप पिछले भाग में गद्दी पर सो रहा था; तब उन्होंने उसे जगाकर उससे कहा, “हे गुरु, क्या तुझे चिन्ता नहीं, कि हम नाश हुए जाते हैं?”
ತದಾ ಸ ನೌಕಾಚಶ್ಚಾದ್ಭಾಗೇ ಉಪಧಾನೇ ಶಿರೋ ನಿಧಾಯ ನಿದ್ರಿತ ಆಸೀತ್ ತತಸ್ತೇ ತಂ ಜಾಗರಯಿತ್ವಾ ಜಗದುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಣಾ ಯಾನ್ತಿ ಕಿಮತ್ರ ಭವತಶ್ಚಿನ್ತಾ ನಾಸ್ತಿ?
39 ३९ तब उसने उठकर आँधी को डाँटा, और पानी से कहा, “शान्त रह, थम जा!” और आँधी थम गई और बड़ा चैन हो गया।
ತದಾ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ವಾಯುಂ ತರ್ಜಿತವಾನ್ ಸಮುದ್ರಞ್ಚೋಕ್ತವಾನ್ ಶಾನ್ತಃ ಸುಸ್ಥಿರಶ್ಚ ಭವ; ತತೋ ವಾಯೌ ನಿವೃತ್ತೇಽಬ್ಧಿರ್ನಿಸ್ತರಙ್ಗೋಭೂತ್|
40 ४० और उनसे कहा, “तुम क्यों डरते हो? क्या तुम्हें अब तक विश्वास नहीं?”
ತದಾ ಸ ತಾನುವಾಚ ಯೂಯಂ ಕುತ ಏತಾದೃಕ್ಶಙ್ಕಾಕುಲಾ ಭವತ? ಕಿಂ ವೋ ವಿಶ್ವಾಸೋ ನಾಸ್ತಿ?
41 ४१ और वे बहुत ही डर गए और आपस में बोले, “यह कौन है, कि आँधी और पानी भी उसकी आज्ञा मानते हैं?”
ತಸ್ಮಾತ್ತೇಽತೀವಭೀತಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಅಹೋ ವಾಯುಃ ಸಿನ್ಧುಶ್ಚಾಸ್ಯ ನಿದೇಶಗ್ರಾಹಿಣೌ ಕೀದೃಗಯಂ ಮನುಜಃ|

< मरकुस 4 >