अय्यूब 31
“Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
“Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
–Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
7 ७ यदि मेरे पग मार्ग से बहक गए हों, और मेरा मन मेरी आँखों की देखी चाल चला हो, या मेरे हाथों में कुछ कलंक लगा हो;
Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
“Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
“Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
15 १५ क्या वह उसका बनानेवाला नहीं जिसने मुझे गर्भ में बनाया? क्या एक ही ने हम दोनों की सूरत गर्भ में न रची थी?
Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
“Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
18 १८ (परन्तु वह मेरे लड़कपन ही से मेरे साथ इस प्रकार पला जिस प्रकार पिता के साथ, और मैं जन्म ही से विधवा को पालता आया हूँ);
Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
23 २३ क्योंकि परमेश्वर के प्रताप के कारण मैं ऐसा नहीं कर सकता था, क्योंकि उसकी ओर की विपत्ति के कारण मैं भयभीत होकर थरथराता था।
Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
“Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
28 २८ तो यह भी न्यायियों से दण्ड पाने के योग्य अधर्म का काम होता; क्योंकि ऐसा करके मैंने सर्वश्रेष्ठ परमेश्वर का इन्कार किया होता।
Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
“Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
30 ३० (परन्तु मैंने न तो उसको श्राप देते हुए, और न उसके प्राणदण्ड की प्रार्थना करते हुए अपने मुँह से पाप किया है);
–Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
31 ३१ यदि मेरे डेरे के रहनेवालों ने यह न कहा होता, ‘ऐसा कोई कहाँ मिलेगा, जो इसके यहाँ का माँस खाकर तृप्त न हुआ हो?’
Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
–Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
34 ३४ इस कारण कि मैं बड़ी भीड़ से भय खाता था, या कुलीनों से तुच्छ किए जाने से डर गया यहाँ तक कि मैं द्वार से बाहर न निकला-
35 ३५ भला होता कि मेरा कोई सुननेवाला होता! सर्वशक्तिमान परमेश्वर अभी मेरा न्याय चुकाए! देखो, मेरा दस्तखत यही है। भला होता कि जो शिकायतनामा मेरे मुद्दई ने लिखा है वह मेरे पास होता!
–“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
“Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
