अय्यूब 31
Med augo hev eg gjort ei pakt; eg skal’kje skygna etter møy.
Kva gav meg elles Gud der uppe? Kva arv gav Allvald frå det høge?
Kjem ikkje udådsmann i naud? Og illgjersmenn i ulukka?
Ser ikkje han på mine vegar? Tel ikkje han kvart stig eg gjeng?
Dersom eg fram med fals hev fare, og foten sprunge etter svik
- Gud vege meg på rettferds vegt, so han kann sjå eg skuldlaus er! -
7 ७ यदि मेरे पग मार्ग से बहक गए हों, और मेरा मन मेरी आँखों की देखी चाल चला हो, या मेरे हाथों में कुछ कलंक लगा हो;
Veik mine stig frå vegen av, hev hjarta etter augo gjenge, var det ein flekk på mine hender,
so gjev ein annan et mitt såd, og riv mi planting upp med rot!
Let eg min hug av kvinna dåra, sneik eg til grannens dør meg fram,
so lat mitt viv åt andre mala, og andre yver ho seg bøygje!
For dette er ei skjemdarferd, eit brot som dom og straff fortener,
ein eld som eta vil til avgrunns og øydeleggja all mi eiga.
Vanvyrd’ eg retten åt min træl og trælkvinna i trætta med deim?
- Kva gjord’ eg då, når Gud reis upp? Kva svara eg, når han meg klaga?
15 १५ क्या वह उसका बनानेवाला नहीं जिसने मुझे गर्भ में बनाया? क्या एक ही ने हम दोनों की सूरत गर्भ में न रची थी?
Dei er som meg i morsliv skapte; ein forma oss i moderfang -
Um eg sagde nei når arming bad, og let enkja gråtande gå burt,
hev eg mitt brød åleine ete, so farlaus inkje fekk ein bit,
18 १८ (परन्तु वह मेरे लड़कपन ही से मेरे साथ इस प्रकार पला जिस प्रकार पिता के साथ, और मैं जन्म ही से विधवा को पालता आया हूँ);
- nei, far for han eg var frå yngdi, frå morsliv var eg hennar førar -
Såg eg ein stakar utan klæde, ein fatig utan yverplagg,
og so hans lender ei meg signa, og ei mi saueull han vermde,
hev eg mot farlaus handi lyft, av di eg medhald fekk i retten:
Let herdi mi or led då losna, og armen brotna frå sitt bein!
23 २३ क्योंकि परमेश्वर के प्रताप के कारण मैं ऐसा नहीं कर सकता था, क्योंकि उसकी ओर की विपत्ति के कारण मैं भयभीत होकर थरथराता था।
For eg var ovleg rædd Guds straff, eg magtlaus stod framfor hans velde.
Um eg mi lit til gullet sette, og voni til det fine gull,
Gledde eg meg ved auka rikdom, og alt eg vann meg med mi hand,
såg eg på ljoset når det stråla, på månen der han skreid i glans,
vart hjarta mitt i løyndom dåra, so kyss på hand til deim eg sende,
28 २८ तो यह भी न्यायियों से दण्ड पाने के योग्य अधर्म का काम होता; क्योंकि ऐसा करके मैंने सर्वश्रेष्ठ परमेश्वर का इन्कार किया होता।
so var det og straffande brot, då neitta eg min Gud der uppe.
Hev eg meg gledt ved uvens uferd, og jubla når han kom i skade,
30 ३० (परन्तु मैंने न तो उसको श्राप देते हुए, और न उसके प्राणदण्ड की प्रार्थना करते हुए अपने मुँह से पाप किया है);
- men eg let ikkje munnen synda og banna honom ifrå livet -
31 ३१ यदि मेरे डेरे के रहनेवालों ने यह न कहा होता, ‘ऐसा कोई कहाँ मिलेगा, जो इसके यहाँ का माँस खाकर तृप्त न हुआ हो?’
hev ei mitt husfolk stendigt sagt: «Kven gjekk vel svolten frå hans bord?»
- Eg let’kje framand natta ute; for ferdamann eg opna døri -
hev eg som Adam dult mi synd, og løynt mi misgjerd i min barm,
34 ३४ इस कारण कि मैं बड़ी भीड़ से भय खाता था, या कुलीनों से तुच्छ किए जाने से डर गया यहाँ तक कि मैं द्वार से बाहर न निकला-
di eg var rædd den store hop og ottast spott frå ættefrendar, so stilt eg heldt meg innum dører?
35 ३५ भला होता कि मेरा कोई सुननेवाला होता! सर्वशक्तिमान परमेश्वर अभी मेरा न्याय चुकाए! देखो, मेरा दस्तखत यही है। भला होता कि जो शिकायतनामा मेरे मुद्दई ने लिखा है वह मेरे पास होता!
Å, vilde nokon høyra på meg! Sjå her er underskrifti mi, lat berre Allvald svara meg! Fekk eg den skrift min motpart skreiv,
den skulde eg på oksli bera og binda på meg som ein krans
eg melde honom kvart mitt stig, og som ein hovding møta honom.
Dersom min åker klagar meg, og um plogforerne lyt gråta,
åt eg hans grøda ubetalt, tok livet eg av eigarmannen:
Lat då for kveite klunger gro, og ugras der eg sådde bygg!» Her endar Jobs tale.
