अय्यूब 30
1 १ “परन्तु अब जिनकी आयु मुझसे कम है, वे मेरी हँसी करते हैं, वे जिनके पिताओं को मैं अपनी भेड़-बकरियों के कुत्तों के काम के योग्य भी न जानता था।
“A sada, gle, podruguju se mnome ljudi po ljetima mlađi od mene kojih oce ne bih bio metnuo ni s ovčarskim psima stada svojega.
Ta što će mi jakost ruku njihovih kad im muževna ponestane snaga ispijena glađu i oskudicom.
3 ३ वे दरिद्रता और काल के मारे दुबले पड़े हुए हैं, वे अंधेरे और सुनसान स्थानों में सुखी धूल फाँकते हैं।
Glodali su u pustinji korijenje i čestar opustjelih ruševina.
Lobodu su i s grmlja lišće brali, kao kruh jeli korijenje žukino.
Od društva ljudskog oni su prognani, za njima viču k'o za lopovima.
Živjeli su po strašnim jarugama, po spiljama i u raspuklinama.
Urlik im se iz šikarja dizao; po trnjacima ležahu stisnuti.
Sinovi bezvrijednih, soj bezimenih, bičevima su iz zemlje prognani.
Rugalicom sam postao takvima i njima sada služim kao priča!
Gnušaju me se i bježe od mene, ne ustežu se pljunut' mi u lice.
11 ११ परमेश्वर ने जो मेरी रस्सी खोलकर मुझे दुःख दिया है, इसलिए वे मेरे सामने मुँह में लगाम नहीं रखते।
I jer On luk mi slomi i satrije me, iz usta svojih izbaciše uzdu.
12 १२ मेरी दाहिनी ओर बाज़ारू लोग उठ खड़े होते हैं, वे मेरे पाँव सरका देते हैं, और मेरे नाश के लिये अपने उपाय बाँधते हैं।
S desne moje strane rulja ustaje, noge moje u bijeg oni tjeraju, put propasti prema meni nasiplju.
Stazu mi ruše da bi me satrli, napadaju i ne brani im nitko,
prolomom oni širokim naviru i kotrljaju se poput oluje.
15 १५ मुझ में घबराहट छा गई है, और मेरा रईसपन मानो वायु से उड़ाया गया है, और मेरा कुशल बादल के समान जाता रहा।
Strahote sve se okreću na mene, mojeg ugleda kao vjetra nesta, poput oblaka iščeznu spasenje.
Duša se moja rasipa u meni, dani nevolje na me se srušili.
Noću probada bolest kosti moje, ne počivaju boli što me glođu.
18 १८ मेरी बीमारी की बहुतायत से मेरे वस्त्र का रूप बदल गया है; वह मेरे कुर्त्ते के गले के समान मुझसे लिपटी हुई है।
Muka mi je i halju nagrdila i stegla me k'o ovratnik odjeće.
U blato me je oborila dolje, gle, postao sam k'o prah i pepeo.
20 २० मैं तेरी दुहाई देता हूँ, परन्तु तू नहीं सुनता; मैं खड़ा होता हूँ परन्तु तू मेरी ओर घूरने लगता है।
K Tebi vičem, al' Ti ne odgovaraš; pred Tobom stojim, al' Ti i ne mariš.
Prema meni postao si okrutan; rukom preteškom na me se obaraš.
U vihor me dižeš, nosiš me njime, u vrtlogu me olujnom kovitlaš.
23 २३ हाँ, मुझे निश्चय है, कि तू मुझे मृत्यु के वश में कर देगा, और उस घर में पहुँचाएगा, जो सब जीवित प्राणियों के लिये ठहराया गया है।
Da, znadem da si me smrti predao, saborištu zajedničkom svih živih.
Al' ne pruža li ruku utopljenik, ne viče li kad padne u nevolju?
25 २५ क्या मैं उसके लिये रोता नहीं था, जिसके दुर्दिन आते थे? और क्या दरिद्र जन के कारण मैं प्राण में दुःखित न होता था?
Ne zaplakah li nad nevoljnicima, ne sažalje mi duša siromaha?
26 २६ जब मैं कुशल का मार्ग जोहता था, तब विपत्ति आ पड़ी; और जब मैं उजियाले की आशा लगाए था, तब अंधकार छा गया।
Sreći se nadah, a dođe nesreća; svjetlost čekah, a gle, zavi me tama.
Utroba vri u meni bez prestanka, svaki dan nove patnje mi donosi.
28 २८ मैं शोक का पहरावा पहने हुए मानो बिना सूर्य की गर्मी के काला हो गया हूँ। और मैं सभा में खड़ा होकर सहायता के लिये दुहाई देता हूँ।
Smrknut idem, al' nitko me ne tješi; ustajem u zboru - da bih kriknuo.
Sa šakalima sam se zbratimio i nojevima postao sam drugom.
Na meni sva je koža pocrnjela, i kosti mi je sažgala ognjica.
Tužaljka mi je ugodila harfu, svirala mi glas narikača ima.
