प्रकाशित वाक्य 4

1 इसके बाद मैंने देखा कि स्वर्ग में एक द्वार खुला हुआ है. तब तुरही की आवाज के समान वह शब्द, जो मैंने पहले सुना था, मुझे संबोधित कर रहा था, “मेरे पास यहां ऊपर आओ कि मैं तुम्हें वह सब दिखाऊं, जिसका इन सबके बाद घटित होना तय है.”

ತತಃ ಪರಂ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಿಪಾತಂ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗೇ ಮುಕ್ತಂ ದ್ವಾರಮ್ ಏಕಂ ದೃಷ್ಟಂ ಮಯಾ ಸಹಭಾಷಮಾಣಸ್ಯ ಚ ಯಸ್ಯ ತೂರೀವಾದ್ಯತುಲ್ಯೋ ರವಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಶ್ರುತಃ ಸ ಮಾಮ್ ಅವೋಚತ್ ಸ್ಥಾನಮೇತದ್ ಆರೋಹಯ, ಇತಃ ಪರಂ ಯೇನ ಯೇನ ಭವಿತವ್ಯಂ ತದಹಂ ತ್ವಾಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯೇ|

2 उसी क्षण ही मैं आत्मा में ध्यानमग्न की अवस्था में आ गया. मैंने स्वर्ग में एक सिंहासन पर किसी को बैठे देखा.

ತೇನಾಹಂ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಆತ್ಮಾವಿಷ್ಟೋ ಭೂತ್ವಾ ಽಪಶ್ಯಂ ಸ್ವರ್ಗೇ ಸಿಂಹಾಸನಮೇಕಂ ಸ್ಥಾಪಿತಂ ತತ್ರ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಏಕೋ ಜನ ಉಪವಿಷ್ಟೋ ಽಸ್ತಿ|

3 वह, जो सिंहासन पर बैठा था, उसकी चमक सूर्यकांत मणि तथा माणिक्य के समान थी तथा सिंहासन के चारों ओर मेघधनुष के समान पन्‍ना की चमक थी.

ಸಿಂಹಾಸನೇ ಉಪವಿಷ್ಟಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ರೂಪಂ ಸೂರ್ಯ್ಯಕಾನ್ತಮಣೇಃ ಪ್ರವಾಲಸ್ಯ ಚ ತುಲ್ಯಂ ತತ್ ಸಿಂಹಾಸನಞ್ಚ ಮರಕತಮಣಿವದ್ರೂಪವಿಶಿಷ್ಟೇನ ಮೇಘಧನುಷಾ ವೇಷ್ಟಿತಂ|

4 उस सिंहासन के चारों ओर गोलाई में चौबीस सिंहासन थे. उन सिंहासनों पर सफ़ेद वस्त्रों में, सोने का मुकुट धारण किए हुए चौबीस प्राचीन बैठे थे.

ತಸ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಚತುರ್ವಿಂಶತಿಸಿಂಹಾಸನಾನಿ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತೇಷು ಸಿಂಹಾಸನೇಷು ಚತುರ್ವಿಂಶತಿ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾ ಉಪವಿಷ್ಟಾಸ್ತೇ ಶುಭ್ರವಾಸಃಪರಿಹಿತಾಸ್ತೇಷಾಂ ಶಿರಾಂಸಿ ಚ ಸುವರ್ಣಕಿರೀಟೈ ರ್ಭೂಷಿತಾನಿ|

5 उस सिंहासन से बिजली की कौंध, गड़गड़ाहट तथा बादलों के गर्जन की आवाज निकल रही थी. सिंहासन के सामने सात दीपक जल रहे थे, जो परमेश्वर की सात आत्मा हैं.

ತಸ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಮಧ್ಯಾತ್ ತಡಿತೋ ರವಾಃ ಸ್ತನಿತಾನಿ ಚ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಚ ಸಪ್ತ ದೀಪಾ ಜ್ವಲನ್ತಿ ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಪ್ತಾತ್ಮಾನಃ|

6 सिंहासन के सामने बिल्लौर के समान पारदर्शी कांच का समुद्र था. बीच के सिंहासन के चारों ओर चार प्राणी थे, जिनके आगे की ओर तथा पीछे की ओर में आंखें ही आंखें थी.

ಅಪರಂ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಸ್ಫಟಿಕತುಲ್ಯಃ ಕಾಚಮಯೋ ಜಲಾಶಯೋ ವಿದ್ಯತೇ, ಅಪರಮ್ ಅಗ್ರತಃ ಪಶ್ಚಾಚ್ಚ ಬಹುಚಕ್ಷುಷ್ಮನ್ತಶ್ಚತ್ವಾರಃ ಪ್ರಾಣಿನಃ ಸಿಂಹಸನಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಚ ವಿದ್ಯನ್ತೇ|

7 पहला प्राणी सिंह के समान, दूसरा प्राणी बैल के समान, तीसरे प्राणी का मुंह मनुष्य के समान तथा चौथा प्राणी उड़ते हुए गरुड़ के समान था.

ತೇಷಾಂ ಪ್ರಥಮಃ ಪ್ರಾಣೀ ಸಿಂಹಾಕಾರೋ ದ್ವಿತೀಯಃ ಪ್ರಾಣೀ ಗೋವಾತ್ಸಾಕಾರಸ್ತೃತೀಯಃ ಪ್ರಾಣೀ ಮನುಷ್ಯವದ್ವದನವಿಶಿಷ್ಟಶ್ಚತುರ್ಥಶ್ಚ ಪ್ರಾಣೀ ಉಡ್ಡೀಯಮಾನಕುರರೋಪಮಃ|

8 इन चारों प्राणियों में प्रत्येक के छः-छः पंख थे. उनके अंदर की ओर तथा बाहर की ओर आंखें ही आंखें थी. दिन-रात उनकी बिना रुके स्तुति-प्रशंसा यह थी:

ತೇಷಾಂ ಚತುರ್ಣಾಮ್ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಿನಃ ಷಟ್ ಪಕ್ಷಾಃ ಸನ್ತಿ ತೇ ಚ ಸರ್ವ್ವಾಙ್ಗೇಷ್ವಭ್ಯನ್ತರೇ ಚ ಬಹುಚಕ್ಷುರ್ವಿಶಿಷ್ಟಾಃ, ತೇ ದಿವಾನಿಶಂ ನ ವಿಶ್ರಾಮ್ಯ ಗದನ್ತಿ ಪವಿತ್ರಃ ಪವಿತ್ರಃ ಪವಿತ್ರಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮಾನ್ ವರ್ತ್ತಮಾನೋ ಭೂತೋ ಭವಿಷ್ಯಂಶ್ಚ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|

9 जब-जब ये प्राणी उनका, जो सिंहासन पर आसीन हैं, जो सदा-सर्वदा जीवित हैं, स्तुति करते, सम्मान करते तथा उनके प्रति धन्यवाद प्रकट करते हैं, (aiōn g165)

ಇತ್ಥಂ ತೈಃ ಪ್ರಾಣಿಭಿಸ್ತಸ್ಯಾನನ್ತಜೀವಿನಃ ಸಿಂಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ಪ್ರಭಾವೇ ಗೌರವೇ ಧನ್ಯವಾದೇ ಚ ಪ್ರಕೀರ್ತ್ತಿತೇ (aiōn g165)

10 वे चौबीस प्राचीन भूमि पर गिरकर उनका, जो सिंहासन पर बैठे हैं, साष्टांग प्रणाम करते तथा उनकी आराधना करते हैं, जो सदा-सर्वदा जीवित हैं. वे यह कहते हुए अपने मुकुट उन्हें समर्पित कर देते हैं: (aiōn g165)

ತೇ ಚತುರ್ವಿಂಶತಿಪ್ರಾಚೀನಾ ಅಪಿ ತಸ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಪ್ರಣಿನತ್ಯ ತಮ್ ಅನನ್ತಜೀವಿನಂ ಪ್ರಣಮನ್ತಿ ಸ್ವೀಯಕಿರೀಟಾಂಶ್ಚ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯ ವದನ್ತಿ, (aiōn g165)

11 “हमारे प्रभु और हमारे परमेश्वर, आप ही स्तुति, सम्मान तथा सामर्थ्य के योग्य हैं, क्योंकि आपने ही सब कुछ बनाया, तथा आपकी ही इच्छा में इन्हें बनाया गया तथा इन्हें अस्तित्व प्राप्‍त हुआ.”

ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಈಶ್ವರಾಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭಾವಂ ಗೌರವಂ ಬಲಂ| ತ್ವಮೇವಾರ್ಹಸಿ ಸಮ್ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಯತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಸೃಜೇ ತ್ವಯಾ| ತವಾಭಿಲಾಷತಶ್ಚೈವ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಮ್ಭೂಯ ನಿರ್ಮ್ಮಮೇ||