मत्ती 20

1 “स्वर्ग-राज्य दाख की बारी के उस स्वामी के समान है, जो सबेरे अपने उद्यान के लिए मज़दूर लाने निकला.

స్వర్గరాజ్యమ్ ఏతాదృశా కేనచిద్ గృహస్యేన సమం, యోఽతిప్రభాతే నిజద్రాక్షాక్షేత్రే కృషకాన్ నియోక్తుం గతవాన్|

2 जब वह मज़दूरों से एक दीनार रोज़ की मज़दूरी पर सहमत हो गया, उसने उन्हें दाख की बारी में काम करने भेज दिया.

పశ్చాత్ తైః సాకం దినైకభృతిం ముద్రాచతుర్థాంశం నిరూప్య తాన్ ద్రాక్షాక్షేత్రం ప్రేరయామాస|

3 “सुबह नौ बजे जब वह दोबारा नगर चौक से जा रहा था, उसने वहां कुछ मज़दूरों को बेकार खड़े पाया.

అనన్తరం ప్రహరైకవేలాయాం గత్వా హట్టే కతిపయాన్ నిష్కర్మ్మకాన్ విలోక్య తానవదత్,

4 उसने उनसे कहा, ‘तुम भी जाकर मेरे दाख की बारी में काम करो. जो कुछ सही होगा, मैं तुम्हें दूंगा.’

యూయమపి మమ ద్రాక్షాక్షేత్రం యాత, యుష్మభ్యమహం యోగ్యభృతిం దాస్యామి, తతస్తే వవ్రజుః|

5 तब वे चले गए. “वह दोबारा बारह बजे और तीन बजे नगर चौक में गया और ऐसा ही किया.

పునశ్చ స ద్వితీయతృతీయయోః ప్రహరయో ర్బహి ర్గత్వా తథైవ కృతవాన్|

6 लगभग शाम पांच बजे वह दोबारा वहां गया और कुछ अन्यों को वहां खड़े पाया. उसने उनसे प्रश्न किया, ‘तुम सारे दिन यहां बेकार क्यों खड़े रहे?’

తతో దణ్డద్వయావశిష్టాయాం వేలాయాం బహి ర్గత్వాపరాన్ కతిపయజనాన్ నిష్కర్మ్మకాన్ విలోక్య పృష్టవాన్, యూయం కిమర్థమ్ అత్ర సర్వ్వం దినం నిష్కర్మ్మాణస్తిష్ఠథ?

7 “उन्होंने उसे उत्तर दिया, ‘इसलिये कि किसी ने हमें काम नहीं दिया.’ “उसने उनसे कहा, ‘तुम भी मेरे दाख की बारी में चले जाओ.’

తే ప్రత్యవదన్, అస్మాన్ న కోపి కర్మమణి నియుంక్తే| తదానీం స కథితవాన్, యూయమపి మమ ద్రాక్షాక్షేత్రం యాత, తేన యోగ్యాం భృతిం లప్స్యథ|

8 “सांझ होने पर दाख की बारी के स्वामी ने प्रबंधक को आज्ञा दी, ‘अंत में आए मज़दूरों से प्रारंभ करते हुए सबसे पहले काम पर लगाए गए मज़दूरों को उनकी मज़दूरी दे दो.’

తదనన్తరం సన్ధ్యాయాం సత్యాం సఏవ ద్రాక్షాక్షేత్రపతిరధ్యక్షం గదివాన్, కృషకాన్ ఆహూయ శేషజనమారభ్య ప్రథమం యావత్ తేభ్యో భృతిం దేహి|

9 “उन मज़दूरों को, जो ग्यारहवें घंटे काम पर लगाए गए थे, एक-एक दीनार मिला.

తేన యే దణ్డద్వయావస్థితే సమాయాతాస్తేషామ్ ఏకైకో జనో ముద్రాచతుర్థాంశం ప్రాప్నోత్|

10 इस प्रकार सबसे पहले आए मज़दूरों ने सोचा कि उन्हें अधिक मज़दूरी प्राप्‍त होगी किंतु उन्हें भी एक-एक दीनार ही मिला.

తదానీం ప్రథమనియుక్తా జనా ఆగత్యానుమితవన్తో వయమధికం ప్రప్స్యామః, కిన్తు తైరపి ముద్రాచతుర్థాంశోఽలాభి|

11 जब उन्होंने इसे प्राप्‍त किया तब वे भूस्वामी के खिलाफ बड़बड़ाने लगे,

తతస్తే తం గృహీత్వా తేన క్షేత్రపతినా సాకం వాగ్యుద్ధం కుర్వ్వన్తః కథయామాసుః,

12 ‘अंत में आए इन मज़दूरों ने मात्र एक ही घंटा काम किया है और आपने उन्हें हमारे बराबर ला दिया, जबकि हमने दिन की तेज धूप में कठोर परिश्रम किया.’

వయం కృత్స్నం దినం తాపక్లేశౌ సోఢవన్తః, కిన్తు పశ్చాతాయా సే జనా దణ్డద్వయమాత్రం పరిశ్రాన్తవన్తస్తేఽస్మాభిః సమానాంశాః కృతాః|

13 “बारी के मालिक ने उन्हें उत्तर दिया, ‘मित्र मैं तुम्हारे साथ कोई अन्याय नहीं कर रहा. क्या हम एक दीनार मज़दूरी पर सहमत न हुए थे?

తతః స తేషామేకం ప్రత్యువాచ, హే వత్స, మయా త్వాం ప్రతి కోప్యన్యాయో న కృతః కిం త్వయా మత్సమక్షం ముద్రాచతుర్థాంశో నాఙ్గీకృతః?

14 जो कुछ तुम्हारा है उसे स्वीकार कर लो और जाओ. मेरी इच्छा यही है कि अंत में काम पर आए मज़दूर को उतना ही दूं जितना तुम्हें.

తస్మాత్ తవ యత్ ప్రాప్యం తదాదాయ యాహి, తుభ్యం యతి, పశ్చాతీయనియుక్తలోకాయాపి తతి దాతుమిచ్ఛామి|

15 क्या यह न्याय संगत नहीं कि मैं अपनी संपत्ति के साथ वह करूं जो मैं चाहता हूं? क्या मेरा उदार होना तुम्हारी आंखों में खटक रहा है?’

స్వేచ్ఛయా నిజద్రవ్యవ్యవహరణం కిం మయా న కర్త్తవ్యం? మమ దాతృత్వాత్ త్వయా కిమ్ ఈర్ష్యాదృష్టిః క్రియతే?

16 “इसलिये वे, जो अंतिम हैं पहले होंगे तथा जो पहले हैं, वे अंतिम.”

ఇత్థమ్ అగ్రీయలోకాః పశ్చతీయా భవిష్యన్తి, పశ్చాతీయజనాశ్చగ్రీయా భవిష్యన్తి, అహూతా బహవః కిన్త్వల్పే మనోభిలషితాః|

17 जब येशु येरूशलेम नगर जाने पर थे, उन्होंने मात्र अपने बारह शिष्यों को अपने साथ लिया. मार्ग में येशु ने उनसे कहा,

తదనన్తరం యీశు ర్యిరూశాలమ్నగరం గచ్ఛన్ మార్గమధ్యే శిష్యాన్ ఏకాన్తే వభాషే,

18 “यह समझ लो कि हम येरूशलेम नगर जा रहे हैं, जहां मनुष्य के पुत्र को पकड़वाया जाएगा, प्रधान पुरोहितों तथा शास्त्रियों के हाथों में सौंप दिया जाएगा और वे उसे मृत्यु दंड के योग्य घोषित करेंगे.

పశ్య వయం యిరూశాలమ్నగరం యామః, తత్ర ప్రధానయాజకాధ్యాపకానాం కరేషు మనుష్యపుత్రః సమర్పిష్యతే;

19 इसके लिए मनुष्य के पुत्र को गैर-यहूदियों के हाथों में सौंप दिया जाएगा कि वे उसका ठट्ठा करें, उसे कोड़े लगवाएं और उसे क्रूस पर चढ़ाएं किंतु वह तीसरे दिन मरे हुओं में से जीवित किया जाएगा.”

తే చ తం హన్తుమాజ్ఞాప్య తిరస్కృత్య వేత్రేణ ప్రహర్త్తుం క్రుశే ధాతయితుఞ్చాన్యదేశీయానాం కరేషు సమర్పయిష్యన్తి, కిన్తు స తృతీయదివసే శ్మశానాద్ ఉత్థాపిష్యతే|

20 ज़ेबेदियॉस की पत्नी अपने पुत्रों के साथ येशु के पास आईं तथा येशु के सामने झुककर उनसे एक विनती करनी चाही.

తదానీం సివదీయస్య నారీ స్వపుత్రావాదాయ యీశోః సమీపమ్ ఏత్య ప్రణమ్య కఞ్చనానుగ్రహం తం యయాచే|

21 येशु ने उनसे पूछा, “आप क्या चाहती हैं?” उन्होंने येशु को उत्तर दिया, “यह आज्ञा दे दीजिए कि आपके राज्य में मेरे ये दोनों पुत्र, एक आपके दायें तथा दूसरा आपके बायें बैठे.”

తదా యీశుస్తాం ప్రోక్తవాన్, త్వం కిం యాచసే? తతః సా బభాషే, భవతో రాజత్వే మమానయోః సుతయోరేకం భవద్దక్షిణపార్శ్వే ద్వితీయం వామపార్శ్వ ఉపవేష్టుమ్ ఆజ్ఞాపయతు|

22 येशु ने दोनों भाइयों से उन्मुख हो कहा, “तुम समझ नहीं रहे कि तुम क्या मांग रहे हो! क्या तुममें उस प्याले को पीने की क्षमता है, जिसे मैं पीने पर हूं?” “हां, प्रभु,” उन्होंने उत्तर दिया.

యీశుః ప్రత్యువాచ, యువాభ్యాం యద్ యాచ్యతే, తన్న బుధ్యతే, అహం యేన కంసేన పాస్యామి యువాభ్యాం కిం తేన పాతుం శక్యతే? అహఞ్చ యేన మజ్జేనేన మజ్జిష్యే, యువాభ్యాం కిం తేన మజ్జయితుం శక్యతే? తే జగదుః శక్యతే|

23 इस पर येशु ने उनसे कहा, “सचमुच मेरा प्याला तो तुम पियोगे, किंतु किसी को अपने दायें या बायें बैठाना मेरा अधिकार नहीं है. यह उनके लिए है, जिनके लिए यह मेरे पिता द्वारा तैयार किया गया है.”

తదా స ఉక్తవాన్, యువాం మమ కంసేనావశ్యం పాస్యథః, మమ మజ్జనేన చ యువామపి మజ్జిష్యేథే, కిన్తు యేషాం కృతే మత్తాతేన నిరూపితమ్ ఇదం తాన్ విహాయాన్యం కమపి మద్దక్షిణపార్శ్వే వామపార్శ్వే చ సముపవేశయితుం మమాధికారో నాస్తి|

24 यह सुन शेष दस शिष्य इन दोनों भाइयों पर नाराज़ हो गए;

ఏతాం కథాం శ్రుత్వాన్యే దశశిష్యాస్తౌ భ్రాతరౌ ప్రతి చుకుపుః|

25 किंतु येशु ने उन सभी को अपने पास बुलाकर उनसे कहा, “वे, जो इस संसार में शासक हैं, अपने लोगों पर प्रभुता करते हैं तथा उनके बड़े अधिकारी उन पर अपना अधिकार दिखाया करते हैं.

కిన్తు యీశుః స్వసమీపం తానాహూయ జగాద, అన్యదేశీయలోకానాం నరపతయస్తాన్ అధికుర్వ్వన్తి, యే తు మహాన్తస్తే తాన్ శాసతి, ఇతి యూయం జానీథ|

26 तुममें ऐसा नहीं है, तुममें जो महान बनने की इच्छा रखता है, वह तुम्हारा सेवक बने,

కిన్తు యుష్మాకం మధ్యే న తథా భవేత్, యుష్మాకం యః కశ్చిత్ మహాన్ బుభూషతి, స యుష్మాన్ సేవేత;

27 तथा तुममें जो कोई श्रेष्ठ होना चाहता है, वह तुम्हारा दास हो.

యశ్చ యుష్మాకం మధ్యే ముఖ్యో బుభూషతి, స యుష్మాకం దాసో భవేత్|

28 ठीक जैसे मनुष्य का पुत्र यहां इसलिये नहीं आया कि अपनी सेवा करवाए, परंतु इसलिये कि सेवा करे, और अनेकों की छुड़ौती के लिए अपना जीवन बलिदान कर दे.”

ఇత్థం మనుజపుత్రః సేవ్యో భవితుం నహి, కిన్తు సేవితుం బహూనాం పరిత్రాణమూల్యార్థం స్వప్రాణాన్ దాతుఞ్చాగతః|

29 जब वे येरीख़ो नगर से बाहर निकल ही रहे थे, एक बड़ी भीड़ उनके साथ हो ली.

అనన్తరం యిరీహోనగరాత్ తేషాం బహిర్గమనసమయే తస్య పశ్చాద్ బహవో లోకా వవ్రజుః|

30 वहां मार्ग के किनारे दो अंधे व्यक्ति बैठे हुए थे. जब उन्हें यह अहसास हुआ कि येशु वहां से जा रहे हैं, वे पुकार-पुकारकर विनती करने लगे, “प्रभु! दावीद की संतान! हम पर कृपा कीजिए!”

అపరం వర్త్మపార్శ్వ ఉపవిశన్తౌ ద్వావన్ధౌ తేన మార్గేణ యీశో ర్గమనం నిశమ్య ప్రోచ్చైః కథయామాసతుః, హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, ఆవయో ర్దయాం విధేహి|

31 भीड़ ने उन्हें झिड़कते हुए शांत रहने की आज्ञा दी, किंतु वे और भी अधिक ऊंचे शब्द में पुकारने लगे, “प्रभु! दावीद की संतान! हम पर कृपा कीजिए!”

తతో లోకాః సర్వ్వే తుష్ణీమ్భవతమిత్యుక్త్వా తౌ తర్జయామాసుః; తథాపి తౌ పునరుచ్చైః కథయామాసతుః హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, ఆవాం దయస్వ|

32 येशु रुक गए, उन्हें पास बुलाया और उनसे प्रश्न किया, “क्या चाहते हो तुम? मैं तुम्हारे लिए क्या करूं?”

తదానీం యీశుః స్థగితః సన్ తావాహూయ భాషితవాన్, యువయోః కృతే మయా కిం కర్త్తర్వ్యం? యువాం కిం కామయేథే?

33 उन्होंने उत्तर दिया, “प्रभु! हम चाहते हैं कि हम देखने लगें.”

తదా తావుక్తవన్తౌ, ప్రభో నేత్రాణి నౌ ప్రసన్నాని భవేయుః|

34 तरस खाकर येशु ने उनकी आंखें छुई. तुरंत ही वे देखने लगे और वे येशु के पीछे हो लिए.

తదానీం యీశుస్తౌ ప్రతి ప్రమన్నః సన్ తయో ర్నేత్రాణి పస్పర్శ, తేనైవ తౌ సువీక్షాఞ్చక్రాతే తత్పశ్చాత్ జగ్ముతుశ్చ|