यशायाह 58

1 “ऊंचे स्वर में नारा लगाओ बिना किसी रोक के. नरसिंगों का शब्द ऊंचा करो, मेरी प्रजा को उनकी गलती, तथा याकोब वंश पर उसके पाप की घोषणा करो.

— Нида қилип җакалиғин, Авазиңни қоюп берип болушичә товла, Авазиңни канайдәк көтәр, Мениң хәлқимгә уларниң асийлиғини, Яқупниң җәмәтигә гуналирини баян қилғин.

2 यह सब होने पर भी वे दिन-प्रतिदिन मेरे पास आते; तथा प्रसन्‍नतापूर्वक मेरी आज्ञाओं को मानते हैं. मानो वे धर्मी हैं, जिसने अपने परमेश्वर के नियम को नहीं टाला. वे मुझसे धर्म के बारे में पूछते और परमेश्वर के पास आने की इच्छा रखते हैं.

Бирақ улар Мени һәр күни издәйдиған, Һәққанийлиқни жүргүзидиған, Мениң йоллиримни билишни хошаллиқ дәп билидиған, Худасиниң һөкүм-пәрманлирини ташливәтмәйдиған бир әлгә охшайду; Улар Мәндин һәққанийлиқни бекитидиған һөкүм-пәрманларни сорайду; Улар Худаға йеқинлишишни хурсәнлик дәп билиду.

3 ‘ऐसा क्यों हुआ कि हमने उपवास किया, किंतु हमारी ओर आपका ध्यान ही नहीं गया? हमने दुःख उठाया, किंतु आपको दिखाई ही नहीं दिया?’ “इसका कारण यह है कि जब तुम उपवास करते हो, तब तुम अपनी अभिलाषाओं पर नियंत्रण नहीं रखते, तुम उस समय अपने सेवकों को कष्ट देते हो.

[Андин улар]: — «Биз роза туттуқ, Әнди немишкә сән көзүңгә илмидиң? Биз җенимизни қийнидуқ, Әнди немишкә буниңдин хәвириң йоқ?» — [дәп сорайду]. — Қараңлар, роза күни өз көңлүңлардикини қиливерисиләр, Хизмәтчилириңларни қаттиқ ишлитисиләр;

4 तुम यह समझ लो कि तुम उपवास भी करते हो तथा इसके साथ साथ वाद-विवाद, तथा कलह भी करते हो और लड़ते झगड़ते हो. उस प्रकार के उपवास से यह संभव ही नहीं कि तुम्हारी पुकार सुनी जाएगी.

Силәрниң роза тутушлириңлар җәңги-җедәл чиқириш үчүнму? Қәбиһ қоллириңлар мушт билән адәм урушни мәхсәт қилған охшимамду? Һазирқи роза тутушлириңларниң мәхсити авазиңларни әршләрдә аңлитиш әмәстур!

5 क्या ऐसा होता है उपवास, जो कोई स्वयं को दीन बनाए? या कोई सिर झुकाए या टाट एवं राख फैलाकर बैठे? क्या इसे ही तुम उपवास कहोगे, क्या ऐसा उपवास याहवेह ग्रहण करेंगे?

Мән таллиған шу роза тутуш күни — Адәмләрниң җенини қийнайдиған күнму? Бешини қомуштәк егип, Астиға бөз вә күлләрни йейиш керәк болған күнму? Силәр мошундақ ишларни «роза», «Пәрвәрдигар қобул қилғидәк бир күн» дәватамсиләр?

6 “क्या यही वह उपवास नहीं, जो मुझे खुशी देता है: वह अंधेर सहने के बंधन को तोड़ दे, जूए उतार फेंके और उनको छुड़ा लिया जाए?

Мана, Мән таллиған роза мошуки: — Рәзиллик-зулумниң асарәтлирини бошитиш, Боюнтуруқниң тасмилирини йешиш, Езилгәнләрни бошитип һөр қилиш, Һәр қандақ боюнтуруқни чеқип ташлаш әмәсмиди?

7 क्या इसका मतलब यह नहीं कि तुम भूखों को अपना भोजन बांटा करो तथा अनाथों को अपने घर में लाओ— जब किसी को वस्त्रों के बिना देखो, तो उन्हें वस्त्र दो, स्वयं को अपने सगे संबंधियों से दूर न रखो?

Аш-нениңни ачларға үләштүрүшүң, Һаҗәтмән мусапирларни һимайә қилип өйүңгә апиришиң, Ялаңачларни көргиниңдә, уни кийдүрүшүң, Өзүңни өзүң билән бир җан бир тән болғанлардин қачурмаслиғиңдин ибарәт әмәсму?

8 जब तुम यह सब करने लगोगे तब तुम्हारा प्रकाश चमकेगा, और तू जल्दी ठीक हो जायेगा; और तेरा धर्म तेरे आगे-आगे चलेगा, तथा याहवेह का तेज तेरे पीछे तुम्हारी रक्षा करेगा.

Шундақ қилғанда нуруң таң сәһәрдәк валлидә ечилиду, Саламәтлигиң тездин әслигә келип яшнайсән; Һәққанийлиғиң алдиңда маңиду, Арқаңдики муһапизәтчиң болса Пәрвәрдигарниң шан-шәриви болиду.

9 उस समय जब तुम याहवेह की दोहाई दोगे, तो वह उसका उत्तर देंगे; तुम पुकारोगे, तब वह कहेंगे: मैं यहां हूं. “यदि तुम अपने बीच से दुःख का जूआ हटा दोगे, जब उंगली से इशारा करेंगे तब दुष्ट बातें करना छोड़ देंगे,

Сән чақирсаң, Пәрвәрдигар җавап бериду; Нида қилисән, У: «Мана Мән!» дәйду. Әгәр араңлардин боюнтуруқни, Тәңләйдиған бармақни, Һәм төһмәт гәплирини йоқ қилсаң,

10 जब तुम भूखे की सहायता करोगे तथा दुखियों की मदद करोगे, तब अंधकार में तेरा प्रकाश चमकेगा, तथा घोर अंधकार दोपहर समान उजियाला देगा.

Җениңни ачлар үчүн пида қилсаң, Езилгәнләрниң һаҗәтлиридин чиқсаң, Шу чағда нуруң қараңғулуқта көтирилиду; Зулмитиң чүштәк болиду;

11 याहवेह तुझे लगातार लिये चलेगा; और सूखे में तुझे तृप्‍त करेगा वह तुम्हारी हड्डियों में बल देगा. तुम सींची हुई बारी के समान हो जाओगे, तथा उस सोते का जल कभी न सूखेगा.

Һәм Пәрвәрдигар сениң дайимлиқ йетәклигүчиң болиду, Җениңни қурғақчилиқ болған вақтидиму қамдайду, Устиханлириңни күчәйтиду; Сән суғирилидиған бир бағ, Сулири урғуп түгимәйдиған, адәмни алдимайдиған бир булақ болисән;

12 खंडहर को तेरे वंश के लिये फिर से बसायेंगे और पीढ़ियों से पड़ी हुई नींव पर घर बनाएगा; टूटे हुए बाड़े और सड़क को, ठीक करनेवाला कहलायेगा.

Сәндин төрәлгәнләр кона харабиләрни қайтидин қуруп чиқиду; Нурғун дәвирләр қалдурған һулларни қайтидин көтирисән, Шуниң билән «Бөсүлгән тамларни қайтидин ясиғучи, Коча-йол вә туралғуларни әслигә кәлтүргүчи» дәп атилисән.

13 “यदि तुम शब्बाथ दिन को अशुद्ध न करोगे, अर्थात् मेरे पवित्र दिन के हित में अपनी इच्छा को छोड़ देते हो, शब्बाथ दिन को आनंद का दिन मानकर और याहवेह के पवित्र दिन का सम्मान करते हो, अपनी इच्छाओं को छोड़कर अपनी बातें न बोले,

Әгәр сән шабат күнидә қәдәмлириңни санап маңсаң, Йәни Мениң муқәддәс күнүмдә өзүңниңки көңлүңдикиләрни қилмай, Шабатни «хошаллиқ», Пәрвәрдигарниң муқәддәс күнини «һөрмәтлик күн» дәп билсәң, Һәм Уни һөрмәтләп, Өз йоллириңда маңмай, Өз билгиниңни издимәй, Қуруқ параң салмисаң,

14 तू याहवेह के कारण आनंदित होगा, मैं तुम्हें पृथ्वी की ऊंचाइयों तक ले जाऊंगा और तुम्हारे पिता याकोब के भाग की उपज से खायेगा.” क्योंकि यह याहवेह के मुंह से निकला वचन है.

Ундақта Пәрвәрдигарни көңлүңниң хошаллиғи дәп билисән, Һәм Мән сени йәр йүзидики жуқури җайларға мингүзүп маңдуримән; Атаң Яқупниң мираси билән сени озуқландуримән — Чүнки Пәрвәрдигар Өз ағзи билән шундақ сөз қилди.