< אֶל־הָרוֹמִיִּים 10 >

אחי חפץ לבבי ותפלתי לאלהים בעד ישראל אשר יושעו׃ 1
Braćo! Želja je srca moga i molitva Bogu za njih: da se spase.
כי מעיד אני עליהם שיש להם קנאה לאלהים אך לא בדעת׃ 2
Svjedočim doista za njih: imaju revnosti Božje, ali ne u pravom razumijevanju.
כי את צדקת אלהים לא ידעו ויבקשו להקים את צדקתם ובעבור זאת לצדקת אלהים לא נכנעו׃ 3
Ne priznajući, doista, Božje pravednosti i tražeći uspostaviti svoju, pravednosti se Božjoj ne podložiše.
כי המשיח סוף התורה לצדקה לכל המאמין בו׃ 4
Jer dovršetak je Zakona Krist - na opravdanje svakomu tko vjeruje.
כי משה כתב על דבר הצדקה מתוך התורה אשר יעשה אתם האדם וחי בהם׃ 5
Da, Mojsije piše o onoj pravednosti iz Zakona: Tko je vrši, naći će život u njoj.
והצדקה אשר מתוך האמונה כה אמרת אל תאמר בלבבך מי יעלה השמימה הלא זאת היא להוריד את המשיח׃ 6
A pravednost iz vjere ovako veli: Nemoj reći u srcu svom: Tko će se popeti na nebo - to jest Krista svesti?
או מי ירד לתהום זאת היא להעלות את המשיח מן המתים׃ (Abyssos g12) 7
Ili: Tko će sići u bezdan - to jest izvesti Krista od mrtvih? (Abyssos g12)
אבל מה היא אמרת קרוב אליך הדבר בפיך ובלבבך הוא דבר האמונה אשר אנחנו מבשרים׃ 8
Nego što veli? Blizu ti je Riječ, u ustima tvojim i u srcu tvome - to jest Riječ vjere koju propovijedamo.
כי אם תודה בפיך אשר ישוע הוא האדון ותאמין בלבבך אשר האלהים העירו מן המתים אז תושע׃ 9
Jer ako ustima ispovijedaš da je Isus Gospodin, i srcem vjeruješ da ga je Bog uskrisio od mrtvih, bit ćeš spašen.
כי בלבבו יאמין האדם והיתה לו לצדקה ובפיהו יודה והיתה לו לישועה׃ 10
Doista, srcem vjerovati opravdava, a ustima ispovijedati spasava.
כי הכתוב אמר כל המאמין בו לא יבוש׃ 11
Jer veli Pismo: Tko god u nj vjeruje, neće se postidjeti.
ואין הבדל בזה בין היהודי ליוני כי אדון אחד לכלם והוא עשיר לכל קראיו׃ 12
Nema uistinu razlike između Židova i Grka jer jedan je Gospodin sviju, bogat prema svima koji ga prizivlju.
כי כל אשר יקרא בשם יהוה ימלט׃ 13
Jer: Tko god prizove ime Gospodnje, bit će spašen.
ועתה איך יקראו אל אשר לא האמינו בו ואיך יאמינו באשר לא שמעו את שמעו ואיך ישמעו באין מגיד׃ 14
Ali kako da prizovu onoga u koga ne povjerovaše? A kako da povjeruju u onoga koga nisu čuli? Kako pak da čuju bez propovjednika?
ואיך יגידו אם אינם שלוחים ככתוב מה נאוו רגלי מבשר שלום מבשר טוב׃ 15
A kako propovijedati bez poslanja? Tako je pisano: Kako li su ljupke noge onih koji donose blagovijest dobra.
אך לא כלם שמעו לקול הבשורה כי ישעיהו אמר יהוה מי האמין לשמעתנו׃ 16
Ali nisu svi poslušali blagovijesti - evanđelja! Zaista, Izaija veli: Gospodine, tko povjerova našoj poruci?
לכן האמונה באה מתוך השמועה והשמועה על ידי דבר אלהים׃ 17
Dakle: vjera po poruci, a poruka riječju Kristovom.
ואמר הכי לא שמעו אמנם בכל הארץ יצא קום ובקצה תבל מליהם׃ 18
Nego pitam: Zar nisu čuli? Dapače! Po svoj zemlji razliježe se jeka, riječi njihove sve do nakraj svijeta.
ואמר הכי ישראל לא ידע הנה כבר משה אמר אני אקניאכם בלא עם בגוי נבל אכעיסכם׃ 19
Onda pitam: Zar Izrael nije shvatio? Najprije Mojsije veli: Ja ću vas na ljubomor izazvati pukom ništavnim, razdražit ću vas glupim nekim narodom.
וישעיהו מלאו לבו לאמר נמצאתי ללא בקשני נדרשתי ללוא שאלו׃ 20
Izaija pak hrabro veli: Nađoše me koji me ne tražahu, objavih se onima koji me ne pitahu.
ועל ישראל הוא אמר פרשתי ידי כל היום אל עם סורר ומרה׃ 21
A Izraelu veli: Cio dan pružah ruku narodu nepokornom i buntovnom.

< אֶל־הָרוֹמִיִּים 10 >