< תהילים 91 >
ישב בסתר עליון בצל שדי יתלונן׃ | 1 |
Kas sēž tā Visuaugstākā patvērumā un mīt tā Visuvarenā ēnā,
אמר ליהוה מחסי ומצודתי אלהי אבטח בו׃ | 2 |
Tas saka uz To Kungu: mana cerība un mana stipra pils, mans Dievs, uz ko es paļaujos.
כי הוא יצילך מפח יקוש מדבר הוות׃ | 3 |
Jo Viņš tevi glābj no mednieka valgiem, no kaitīgā mēra.
באברתו יסך לך ותחת כנפיו תחסה צנה וסחרה אמתו׃ | 4 |
Viņš tevi sedz Saviem spārniem, un apakš Viņa spārniem tu esi glābts; Viņa patiesība ir par apsegu un par priekšturamām bruņām,
לא תירא מפחד לילה מחץ יעוף יומם׃ | 5 |
Ka tev nav ko bīties no nakts baidekļiem, no bultām, kas dienā skraida,
מדבר באפל יהלך מקטב ישוד צהרים׃ | 6 |
No mēra, kas tumsā lien, no sērgas, kas dienas vidū samaitā.
יפל מצדך אלף ורבבה מימינך אליך לא יגש׃ | 7 |
Jebšu tūkstoši krīt tev sānis, un desmit tūkstoši pie tavas labās rokas, taču tevi neaizņems.
רק בעיניך תביט ושלמת רשעים תראה׃ | 8 |
Tiešām, ar savām acīm tu uzlūkosi un redzēsi, kā bezdievīgiem top atmaksāts.
כי אתה יהוה מחסי עליון שמת מעונך׃ | 9 |
Tu, Kungs, esi mans patvērums! To Visuaugstāko tu esi licis par savu stiprumu.
לא תאנה אליך רעה ונגע לא יקרב באהלך׃ | 10 |
Ļaunums tev neuzies, un pie tava dzīvokļa mokas nepiestāsies.
כי מלאכיו יצוה לך לשמרך בכל דרכיך׃ | 11 |
Jo Viņš Saviem eņģeļiem par tevi pavēlēs, tevi pasargāt uz visiem taviem ceļiem.
על כפים ישאונך פן תגף באבן רגלך׃ | 12 |
Tie tevi uz rokām nesīs, ka tu savu kāju pie akmens nepiedauzīsi.
על שחל ופתן תדרך תרמס כפיר ותנין׃ | 13 |
Pār lauvām un odzēm tu kāpsi un samīsi jaunos lauvas un pūķus.
כי בי חשק ואפלטהו אשגבהו כי ידע שמי׃ | 14 |
„Viņš tveras pie Manis, un Es viņu izglābšu; Es viņu paaugstināšu, jo viņš pazīst Manu vārdu.
יקראני ואענהו עמו אנכי בצרה אחלצהו ואכבדהו׃ | 15 |
Viņš Mani piesauc, un Es viņu paklausīšu. Es viņam klāt esmu bēdās, Es viņu gribu izraut un viņu pagodināt.
ארך ימים אשביעהו ואראהו בישועתי׃ | 16 |
Ar ilgu dzīvošanu Es viņu gribu paēdināt un viņam parādīt Savu pestīšanu“.