תהילים 90

1 תפלה למשה איש האלהים אדני מעון אתה היית לנו בדר ודר׃

Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

2 בטרם הרים ילדו ותחולל ארץ ותבל ומעולם עד עולם אתה אל׃

Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

3 תשב אנוש עד דכא ותאמר שובו בני אדם׃

Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

4 כי אלף שנים בעיניך כיום אתמול כי יעבר ואשמורה בלילה׃

Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

5 זרמתם שנה יהיו בבקר כחציר יחלף׃

Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

6 בבקר יציץ וחלף לערב ימולל ויבש׃

Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

7 כי כלינו באפך ובחמתך נבהלנו׃

Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

8 שת עונתינו לנגדך עלמנו למאור פניך׃

Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

9 כי כל ימינו פנו בעברתך כלינו שנינו כמו הגה׃

Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

10 ימי שנותינו בהם שבעים שנה ואם בגבורת שמונים שנה ורהבם עמל ואון כי גז חיש ונעפה׃

Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

11 מי יודע עז אפך וכיראתך עברתך׃

Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

12 למנות ימינו כן הודע ונבא לבב חכמה׃

Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

13 שובה יהוה עד מתי והנחם על עבדיך׃

Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

14 שבענו בבקר חסדך ונרננה ונשמחה בכל ימינו׃

Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

15 שמחנו כימות עניתנו שנות ראינו רעה׃

Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

16 יראה אל עבדיך פעלך והדרך על בניהם׃

Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

17 ויהי נעם אדני אלהינו עלינו ומעשה ידינו כוננה עלינו ומעשה ידינו כוננהו׃

Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!