תהילים 89

1 משכיל לאיתן האזרחי חסדי יהוה עולם אשירה לדר ודר אודיע אמונתך בפי׃

Milosti æu Gospodnje pjevati uvijek, od koljena na koljeno javljaæu istinu tvoju ustima svojima.

2 כי אמרתי עולם חסד יבנה שמים תכן אמונתך בהם׃

Jer znam da je zavavijek osnovana milost, i na nebesima da si utvrdio istinu svoju, rekavši:

3 כרתי ברית לבחירי נשבעתי לדוד עבדי׃

“Uèinih zavjet s izbranim svojim, zakleh se Davidu, sluzi svojemu:

4 עד עולם אכין זרעך ובניתי לדר ודור כסאך סלה׃

Dovijeka æu utvrðivati sjeme tvoje i prijesto tvoj ureðivati od koljena do koljena.

5 ויודו שמים פלאך יהוה אף אמונתך בקהל קדשים׃

Nebo kazuje èudesa tvoja, Gospode, i istinu tvoju sabor svetijeh.

6 כי מי בשחק יערך ליהוה ידמה ליהוה בבני אלים׃

Jer ko je nad oblacima ravan Gospodu? ko æe se izjednaèiti s Gospodom meðu sinovima Božijim?

7 אל נערץ בסוד קדשים רבה ונורא על כל סביביו׃

Bogu se valja klanjati na saboru svetijeh, strašniji je od svijeh koji su oko njega.

8 יהוה אלהי צבאות מי כמוך חסין יה ואמונתך סביבותיך׃

Gospode, Bože nad vojskama! ko je silan kao ti, Bože? I istina je tvoja oko tebe.

9 אתה מושל בגאות הים בשוא גליו אתה תשבחם׃

Ti vladaš nad silom morskom; kad podigne vale svoje, ti ih ukroæavaš.

10 אתה דכאת כחלל רהב בזרוע עזך פזרת אויביך׃

Ti si oborio oholi Misir kao ranjenika, krjepkom mišicom svojom rasijao si neprijatelje svoje.

11 לך שמים אף לך ארץ תבל ומלאה אתה יסדתם׃

Tvoje je nebo i tvoja je zemlja; ti si sazdao vasiljenu i što je god u njoj.

12 צפון וימין אתה בראתם תבור וחרמון בשמך ירננו׃

Sjever i jug ti si stvorio, Tavor i Ermon o tvom se imenu raduje.

13 לך זרוע עם גבורה תעז ידך תרום ימינך׃

Tvoja je mišica krjepka, silna je ruka tvoja, i visoka desnica tvoja.

14 צדק ומשפט מכון כסאך חסד ואמת יקדמו פניך׃

Blagost je i pravda podnožje prijestolu tvojemu, milost i istina ide pred licem tvojim.

15 אשרי העם יודעי תרועה יהוה באור פניך יהלכון׃

Blago narodu koji zna trubnu pokliè! Gospode! u svjetlosti lica tvojega oni hode;

16 בשמך יגילון כל היום ובצדקתך ירומו׃

Imenom se tvojim raduju vas dan, i pravdom tvojom uzvišuju se.

17 כי תפארת עזמו אתה וברצנך תרים קרננו׃

Jer si ti krasota sile njihove, i po milosti tvojoj uzvišuje se rog naš.

18 כי ליהוה מגננו ולקדוש ישראל מלכנו׃

Jer je od Gospoda obrana naša, i od svetoga Izrailjeva car naš.

19 אז דברת בחזון לחסידיך ותאמר שויתי עזר על גבור הרימותי בחור מעם׃

Tada si govorio u utvari vjernima svojim, i rekao: “poslah pomoæ junaku, uzvisih izbranoga svojega iz naroda.

20 מצאתי דוד עבדי בשמן קדשי משחתיו׃

Naðoh Davida slugu svojega, svetim uljem svojim pomazah ga.

21 אשר ידי תכון עמו אף זרועי תאמצנו׃

Ruka æe moja biti jednako s njim, i mišica moja krijepiæe ga.

22 לא ישא אויב בו ובן עולה לא יעננו׃

Neæe ga neprijatelj nadvladati, i sin bezakonja neæe mu dosaditi.

23 וכתותי מפניו צריו ומשנאיו אגוף׃

Potræu pred licem njegovijem neprijatelje njegove, i nenavidnike njegove poraziæu.

24 ואמונתי וחסדי עמו ובשמי תרום קרנו׃

Istina je moja i milost moja s njim; i u moje ime uzvisiæe se rog njegov.

25 ושמתי בים ידו ובנהרות ימינו׃

Pružiæu na more ruku njegovu, i na rijeke desnicu njegovu.

26 הוא יקראני אבי אתה אלי וצור ישועתי׃

On æe me zvati: ti si otac moj, Bog moj i grad spasenja mojega.

27 אף אני בכור אתנהו עליון למלכי ארץ׃

I ja æu ga uèiniti prvencem, višim od careva zemaljskih.

28 לעולם אשמור לו חסדי ובריתי נאמנת לו׃

Dovijeka æu mu hraniti milost svoju, i zavjet je moj s njim vjeran.

29 ושמתי לעד זרעו וכסאו כימי שמים׃

Produljiæu sjeme njegovo dovijeka, i prijesto njegov kao dane nebeske.

30 אם יעזבו בניו תורתי ובמשפטי לא ילכון׃

Ako sinovi njegovi ostave zakon moj, i ne uzidu u zapovijestima mojim;

31 אם חקתי יחללו ומצותי לא ישמרו׃

Ako pogaze uredbe moje, i zapovijesti mojih ne saèuvaju,

32 ופקדתי בשבט פשעם ובנגעים עונם׃

Onda æu ih pokarati prutom za nepokornost, i ranama za bezakonje njihovo;

33 וחסדי לא אפיר מעמו ולא אשקר באמונתי׃

Ali milosti svoje neæu uzeti od njega, niti æu prevrnuti istinom svojom;

34 לא אחלל בריתי ומוצא שפתי לא אשנה׃

Neæu pogaziti zavjeta svojega, i što je izašlo iz usta mojih neæu poreæi.

35 אחת נשבעתי בקדשי אם לדוד אכזב׃

Jednom se zakleh svetošæu svojom; zar da slažem Davidu?

36 זרעו לעולם יהיה וכסאו כשמש נגדי׃

Sjeme æe njegovo trajati dovijeka, i prijesto njegov kao sunce preda mnom;

37 כירח יכון עולם ועד בשחק נאמן סלה׃

On æe stajati uvijek kao mjesec i vjerni svjedok u oblacima.”

38 ואתה זנחת ותמאס התעברת עם משיחך׃

A sad si odbacio i zanemario, razgnjevio si se na pomazanika svojega;

39 נארתה ברית עבדך חללת לארץ נזרו׃

Zanemario si zavjet sa slugom svojim, bacio si na zemlju vijenac njegov.

40 פרצת כל גדרתיו שמת מבצריו מחתה׃

Razvalio si sve ograde njegove, gradove njegove obratio si u zidine.

41 שסהו כל עברי דרך היה חרפה לשכניו׃

Plijene ga svi koji prolaze onuda, posta potsmijeh u susjeda svojijeh.

42 הרימות ימין צריו השמחת כל אויביו׃

Uzvisio si desnicu neprijatelja njegovijeh, obradovao si sve protivnike njegove.

43 אף תשיב צור חרבו ולא הקימתו במלחמה׃

Zavratio si ostrice maèa njegova, i nijesi ga ukrijepio u boju;

44 השבת מטהרו וכסאו לארץ מגרתה׃

Uzeo si mu svjetlost, i prijesto njegov oborio si na zemlju;

45 הקצרת ימי עלומיו העטית עליו בושה סלה׃

Skratio si dane mladosti njegove i obukao ga u sramotu.

46 עד מה יהוה תסתר לנצח תבער כמו אש חמתך׃

Dokle æeš se, Gospode, jednako odvraæati, dokle æe kao oganj plamtjeti gnjev tvoj?

47 זכר אני מה חלד על מה שוא בראת כל בני אדם׃

Opomeni se kakav je vijek moj, kako si ni na što stvorio sve sinove Adamove?

48 מי גבר יחיה ולא יראה מות ימלט נפשו מיד שאול סלה׃ (Sheol h7585)

Koji je èovjek živio i nije smrti vidio, i izbavio dušu svoju iz ruku paklenijeh? (Sheol h7585)

49 איה חסדיך הראשנים אדני נשבעת לדוד באמונתך׃

Gdje su preðašnje milosti tvoje, Gospode? Kleo si se Davidu istinom svojom.

50 זכר אדני חרפת עבדיך שאתי בחיקי כל רבים עמים׃

Opomeni se, Gospode, prijekora sluga svojih, koji nosim u njedrima svojim od svijeh silnijeh naroda,

51 אשר חרפו אויביך יהוה אשר חרפו עקבות משיחך׃

Kojim kore neprijatelji tvoji, Gospode, kojim kore trag pomazanika tvojega.

52 ברוך יהוה לעולם אמן ואמן׃

Blagosloven Gospod uvijek! Amin, amin.