< תהילים 88 >
שיר מזמור לבני קרח למנצח על מחלת לענות משכיל להימן האזרחי יהוה אלהי ישועתי יום צעקתי בלילה נגדך׃ | 1 |
Pesem in psalm med sinovi Koretovimi, načelniku godbe, da se poje na piščali, ukovit Emana Ezrajičana. O Gospod, Bog blaginje moje, podnevi kličem in ponoči v pričo tebe.
תבוא לפניך תפלתי הטה אזנך לרנתי׃ | 2 |
Pred obličje tvoje pridi molitev moja, nagni uho svoje mojemu vpitju.
כי שבעה ברעות נפשי וחיי לשאול הגיעו׃ (Sheol ) | 3 |
Ker nasitena je z nadlogami duša moja, in življenje moje se bliža grobu. (Sheol )
נחשבתי עם יורדי בור הייתי כגבר אין איל׃ | 4 |
Prištevam se njim, ki gredó v grob; podoben sem možu, katerega zapušča krepost.
במתים חפשי כמו חללים שכבי קבר אשר לא זכרתם עוד והמה מידך נגזרו׃ | 5 |
Prištevam se mrtvim, odločen; kakor prebodeni ležeči v grobu, katerih se ne spominjaš več, kateri so uničeni s tvojo roko.
שתני בבור תחתיות במחשכים במצלות׃ | 6 |
Pokladaš me v grob, izmed vseh najglobočji, v najtamnejših, v krajih globokih.
עלי סמכה חמתך וכל משבריך ענית סלה׃ | 7 |
Nad menoj leži jeza tvoja, dà, z vsemi valovi svojimi, ki me napadajo, pobijaš me presilno.
הרחקת מידעי ממני שתני תועבות למו כלא ולא אצא׃ | 8 |
V stran od mene odvračaš znance moje, daješ me njim v najhujšo gnjusobo; tako zajetega, da pobegniti ne morem.
עיני דאבה מני עני קראתיך יהוה בכל יום שטחתי אליך כפי׃ | 9 |
Oko moje žaluje od bridkosti; kličem te, Gospod, ves dan; k tebi razpenjam roke svoje.
הלמתים תעשה פלא אם רפאים יקומו יודוך סלה׃ | 10 |
Bodeš-li mrtvim delal dejanje čudovito? ali bodejo mrtvi vstali, da bi te slavili mogočno?
היספר בקבר חסדך אמונתך באבדון׃ | 11 |
Ali bi naj se v grobu oznanjala milost tvoja, zvestoba tvoja v pogubi?
היודע בחשך פלאך וצדקתך בארץ נשיה׃ | 12 |
Ali naj bi se v temini spoznalo čudovito dejanje tvoje, in pravica tvoja v pozabljivosti deželi?
ואני אליך יהוה שועתי ובבקר תפלתי תקדמך׃ | 13 |
In vendar jaz vpijem, Gospod, k tebi, in vsako jutro te prehiteva molitev moja.
למה יהוה תזנח נפשי תסתיר פניך ממני׃ | 14 |
Zakaj me zametaš, o Gospod; skrivaš mi obličje svoje?
עני אני וגוע מנער נשאתי אמיך אפונה׃ | 15 |
Ubožen sem in umrjoč od potresa, strahove tvoje prenašam in sem zbegan,
עלי עברו חרוניך בעותיך צמתותני׃ | 16 |
Jeze tvoje gredó čez mé, plašenje tvoje me uničuje.
סבוני כמים כל היום הקיפו עלי יחד׃ | 17 |
Obdajajo me kakor vode ves dan; obsezajo me vkup.
הרחקת ממני אהב ורע מידעי מחשך׃ | 18 |
Od mene v stran odvračaš prijatelja in tovariša; znancem svojim sem v tamnem kraji.