< תהילים 88 >

שיר מזמור לבני קרח למנצח על מחלת לענות משכיל להימן האזרחי יהוה אלהי ישועתי יום צעקתי בלילה נגדך׃ 1
Pesem in psalm med sinovi Koretovimi, načelniku godbe, da se poje na piščali, ukovit Emana Ezrajičana. O Gospod, Bog blaginje moje, podnevi kličem in ponoči v pričo tebe.
תבוא לפניך תפלתי הטה אזנך לרנתי׃ 2
Pred obličje tvoje pridi molitev moja, nagni uho svoje mojemu vpitju.
כי שבעה ברעות נפשי וחיי לשאול הגיעו׃ (Sheol h7585) 3
Ker nasitena je z nadlogami duša moja, in življenje moje se bliža grobu. (Sheol h7585)
נחשבתי עם יורדי בור הייתי כגבר אין איל׃ 4
Prištevam se njim, ki gredó v grob; podoben sem možu, katerega zapušča krepost.
במתים חפשי כמו חללים שכבי קבר אשר לא זכרתם עוד והמה מידך נגזרו׃ 5
Prištevam se mrtvim, odločen; kakor prebodeni ležeči v grobu, katerih se ne spominjaš več, kateri so uničeni s tvojo roko.
שתני בבור תחתיות במחשכים במצלות׃ 6
Pokladaš me v grob, izmed vseh najglobočji, v najtamnejših, v krajih globokih.
עלי סמכה חמתך וכל משבריך ענית סלה׃ 7
Nad menoj leži jeza tvoja, dà, z vsemi valovi svojimi, ki me napadajo, pobijaš me presilno.
הרחקת מידעי ממני שתני תועבות למו כלא ולא אצא׃ 8
V stran od mene odvračaš znance moje, daješ me njim v najhujšo gnjusobo; tako zajetega, da pobegniti ne morem.
עיני דאבה מני עני קראתיך יהוה בכל יום שטחתי אליך כפי׃ 9
Oko moje žaluje od bridkosti; kličem te, Gospod, ves dan; k tebi razpenjam roke svoje.
הלמתים תעשה פלא אם רפאים יקומו יודוך סלה׃ 10
Bodeš-li mrtvim delal dejanje čudovito? ali bodejo mrtvi vstali, da bi te slavili mogočno?
היספר בקבר חסדך אמונתך באבדון׃ 11
Ali bi naj se v grobu oznanjala milost tvoja, zvestoba tvoja v pogubi?
היודע בחשך פלאך וצדקתך בארץ נשיה׃ 12
Ali naj bi se v temini spoznalo čudovito dejanje tvoje, in pravica tvoja v pozabljivosti deželi?
ואני אליך יהוה שועתי ובבקר תפלתי תקדמך׃ 13
In vendar jaz vpijem, Gospod, k tebi, in vsako jutro te prehiteva molitev moja.
למה יהוה תזנח נפשי תסתיר פניך ממני׃ 14
Zakaj me zametaš, o Gospod; skrivaš mi obličje svoje?
עני אני וגוע מנער נשאתי אמיך אפונה׃ 15
Ubožen sem in umrjoč od potresa, strahove tvoje prenašam in sem zbegan,
עלי עברו חרוניך בעותיך צמתותני׃ 16
Jeze tvoje gredó čez mé, plašenje tvoje me uničuje.
סבוני כמים כל היום הקיפו עלי יחד׃ 17
Obdajajo me kakor vode ves dan; obsezajo me vkup.
הרחקת ממני אהב ורע מידעי מחשך׃ 18
Od mene v stran odvračaš prijatelja in tovariša; znancem svojim sem v tamnem kraji.

< תהילים 88 >