תהילים 88
| שיר מזמור לבני קרח למנצח על מחלת לענות משכיל להימן האזרחי יהוה אלהי ישועתי יום צעקתי בלילה נגדך׃ | 1 |
Koraha bērnu dziesma, dziedātāju vadonim, ar stabulēm dziedama. Hemana, Ezraka dēla, pamācība. Kungs, Dievs, mans Pestītājs, es Tevi piesaucu dienām naktīm.
| תבוא לפניך תפלתי הטה אזנך לרנתי׃ | 2 |
Lai nāk mana lūgšana Tavā priekšā, atgriez Savu ausi pie manas kliegšanas.
| כי שבעה ברעות נפשי וחיי לשאול הגיעו׃ (Sheol h7585) | 3 |
Jo mana dvēsele ir bēdu pilna, un mana dzīvība ir tikusi klāt pie elles. (Sheol h7585)
| נחשבתי עם יורדי בור הייתי כגבר אין איל׃ | 4 |
Es topu līdzināts tiem, kas bedrē nogrimst, es esmu kā vīrs, kam spēka nav.
| במתים חפשי כמו חללים שכבי קבר אשר לא זכרתם עוד והמה מידך נגזרו׃ | 5 |
Pie tiem nomirušiem es esmu piešķirts, tā kā tie nokautie, kas kapā guļ, ko Tu vairs nepiemini, un kas no Tavas rokas ir atšķirti.
| שתני בבור תחתיות במחשכים במצלות׃ | 6 |
Tu mani esi licis visdziļākā bedrē, tumsībā un dziļumā.
| עלי סמכה חמתך וכל משבריך ענית סלה׃ | 7 |
Tava bardzība mani spiež, Tu mani apbēdini ar visiem Saviem plūdiem. (Sela)
| הרחקת מידעי ממני שתני תועבות למו כלא ולא אצא׃ | 8 |
Manus draugus Tu esi licis tālu no manis, tiem Tu mani esi darījis par negantību: es esmu kā cietumā un nevaru tikt ārā.
| עיני דאבה מני עני קראתיך יהוה בכל יום שטחתי אליך כפי׃ | 9 |
Mana acs īgst no bēdām, ak Kungs. Es Tevi piesaucu ikdienas, es izstiepju savas rokas uz Tevi.
| הלמתים תעשה פלא אם רפאים יקומו יודוך סלה׃ | 10 |
Vai tad Tu pie mirušiem darīsi brīnumus? Jeb vai aizmigušie celsies un Tev pateiksies? (Sela)
| היספר בקבר חסדך אמונתך באבדון׃ | 11 |
Vai kapā sludinās Tavu žēlastību un Tavu uzticību nāves vietā?
| היודע בחשך פלאך וצדקתך בארץ נשיה׃ | 12 |
Vai Tavus brīnumus tumsībā atzīs un Tavu taisnību tai zemē, kur neko vairs nepiemin?
| ואני אליך יהוה שועתי ובבקר תפלתי תקדמך׃ | 13 |
Bet es Tevi piesaucu, Kungs, un mana lūgšana nāk agri Tavā priekšā.
| למה יהוה תזנח נפשי תסתיר פניך ממני׃ | 14 |
Kāpēc Tu atstūmi, Kungs, manu dvēseli un paslēpi Savu vaigu priekš manis?
| עני אני וגוע מנער נשאתי אמיך אפונה׃ | 15 |
Es esmu bēdīgs un novārdzis no pašas jaunības, es ciešu Tavas briesmas, ka es gandrīz izmistu.
| עלי עברו חרוניך בעותיך צמתותני׃ | 16 |
Tava bardzība iet pār mani, Tavas briesmas mani nospaida.
| סבוני כמים כל היום הקיפו עלי יחד׃ | 17 |
Tās mani apņem kā ūdens plūdi cauru dienu, tās visai(pilnīgi) mani apstāj.
| הרחקת ממני אהב ורע מידעי מחשך׃ | 18 |
Tu dari, ka draugi un tuvākie paliek tālu nost no manis; mani pazīstamie priekš manis apslēpjās.
