למנצח אל ששנים עדות לאסף מזמור רעה ישראל האזינה נהג כצאן יוסף ישב הכרובים הופיעה׃ | 1 |
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری میکنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرمودهای، |
לפני אפרים ובנימן ומנשה עוררה את גבורתך ולכה לישעתה לנו׃ | 2 |
قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده! |
אלהים השיבנו והאר פניך ונושעה׃ | 3 |
ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. |
יהוה אלהים צבאות עד מתי עשנת בתפלת עמך׃ | 4 |
ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟ |
האכלתם לחם דמעה ותשקמו בדמעות שליש׃ | 5 |
تو به ما غصه دادهای تا به جای نان بخوریم و کاسهای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم! |
תשימנו מדון לשכנינו ואיבינו ילעגו למו׃ | 6 |
سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کردهای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساختهای. |
אלהים צבאות השיבנו והאר פניך ונושעה׃ | 7 |
ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم. |
גפן ממצרים תסיע תגרש גוים ותטעה׃ | 8 |
ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بتپرست را از آنجا بیرون راندی. |
פנית לפניה ותשרש שרשיה ותמלא ארץ׃ | 9 |
اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم. |
כסו הרים צלה וענפיה ארזי אל׃ | 10 |
سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخههای ما درختان سرو را فرا گرفت. |
תשלח קצירה עד ים ואל נהר יונקותיה׃ | 11 |
تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم. |
למה פרצת גדריה וארוה כל עברי דרך׃ | 12 |
اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریختهای؛ هر رهگذری دستش را دراز میکند و خوشهای میکند! چرا، ای خدا، چرا؟ |
יכרסמנה חזיר מיער וזיז שדי ירענה׃ | 13 |
گرازهای جنگل، ما را پایمال میکنند و حیوانات وحشی، ما را میخورند. |
אלהים צבאות שוב נא הבט משמים וראה ופקד גפן זאת׃ | 14 |
ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده! |
וכנה אשר נטעה ימינך ועל בן אמצתה לך׃ | 15 |
از این نهالی که با دست خود آن را نشاندهای، و از فرزندی که بزرگش کردهای، محافظت فرما، |
שרפה באש כסוחה מגערת פניך יאבדו׃ | 16 |
زیرا دشمنان آن را مانند هیزم میسوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن. |
תהי ידך על איש ימינך על בן אדם אמצת לך׃ | 17 |
از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساختهای، حمایت کن! |
ולא נסוג ממך תחינו ובשמך נקרא׃ | 18 |
ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم. |
יהוה אלהים צבאות השיבנו האר פניך ונושעה׃ | 19 |
ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. |