תהילים 78
| משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃ | 1 |
En undervisning Assaphs. Hör, mitt folk, min lag; böjer edor öron till mins muns tal.
| אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃ | 2 |
Jag vill öppna min mun till ordspråk, och vill förtälja gamla hemligheter;
| אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃ | 3 |
De vi hört hafve och vetom, och våra fäder oss förtäljt hafva;
| לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃ | 4 |
Att vi det icke fördölja skulle deras barnom, som efter komma skulle; utan förkunna Herrans lof, och hans magt och under, som han gjort hafver.
| ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃ | 5 |
Han upprättade ett vittnesbörd i Jacob, och gaf en lag i Israel, den han våra fäder böd, till att lära deras barn;
| למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃ | 6 |
På det att efterkommanderna måtte det lära, och de barn, som ännu skulle födde varda; då de uppkommo, att de ock förkunnade det sinom barnom;
| וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃ | 7 |
Att de skulle sätta sitt hopp till Gud, och icke förgäta Guds verk, och hålla hans bud;
| ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃ | 8 |
Och icke varda, såsom deras fäder, en affällig och ohörsam art; hvilkom deras hjerta icke fast var, och deras ande höll sig icke troliga till Gud;
| בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃ | 9 |
Såsom Ephraims barn, som väpnade voro och förde bågan, föllo af i stridstidenom.
| לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃ | 10 |
De höllo icke Guds förbund, och ville icke vandra i hans lag;
| וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃ | 11 |
Och förgåto hans verk, och hans under, som han dem bevist hade.
| נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃ | 12 |
För deras fäder gjorde han under, i Egypti land, på den markene Zoan.
| בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃ | 13 |
Han åtskiljde hafvet, och lät dem gå derigenom, och satte vattnet såsom en mur.
| וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃ | 14 |
Han ledde dem om dagen med en molnsky, och om nattena med en klar eld.
| יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃ | 15 |
Han lät bergsklippona remna i öknene, och gaf dem dricka vatten tillfyllest;
| ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃ | 16 |
Och lät bäcker flyta utu bergsklippone, att de flöto derut, såsom vattuströmmar.
| ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃ | 17 |
Likväl syndade de ännu emot honom, och förtörnade den Högsta i öknene;
| וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃ | 18 |
Och försökte Gud, i deras hjerta, att de spis beddes till deras själar;
| וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃ | 19 |
Och talade emot Gud, och sade: Ja, skulle väl Gud kunna bereda ett bord i öknene?
| הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃ | 20 |
Si, han hafver väl slagit bergsklippona, att vatten utflöt, och bäcker sig utgåfvo; men huru kan han gifva bröd, och skaffa sino folke kött?
| לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃ | 21 |
Då nu Herren det hörde, vardt han upptänd; och eld gick upp i Jacob, och vrede kom öfver Israel;
| כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃ | 22 |
Att de icke trodde uppå Gud, och hoppades icke uppå hans hjelp.
| ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃ | 23 |
Och han böd skyarna ofvantill, och upplät himmelens dörrar;
| וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃ | 24 |
Och lät regna Man till dem till mats, och gaf dem himmelsbröd.
| לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃ | 25 |
De åto änglabröd; han sände dem mat tillfyllest.
| יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃ | 26 |
Han lät blåsa östanväder under himmelen, och genom sina starkhet upprörde sunnanväder;
| וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃ | 27 |
Och lät kött regna uppå dem såsom stoft, och foglar såsom sanden i hafvet;
| ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃ | 28 |
Och lät dem falla i deras lägre, allestäds der de bodde.
| ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃ | 29 |
Då åto de, och vordo för mätte; han lät dem släcka sin lusta.
| לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃ | 30 |
Då de ännu sin lusta icke släckt hade, och de ännu åto deraf,
| ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃ | 31 |
Så kom Guds vrede öfver dem; och drap de yppersta ibland dem, och nederslog de bästa i Israel.
| בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃ | 32 |
Men öfver allt detta syndade de ännu mer, och trodde intet uppå hans under.
| ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃ | 33 |
Derföre lät han dem dö bort, så att de intet fingo, och måste i deras lifsdagar plågade varda.
| אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃ | 34 |
När han drap dem, sökte de honom, och vände sig bittida till Gud;
| ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃ | 35 |
Och tänkte, att Gud är deras tröst, och Gud den Högste deras förlösare;
| ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃ | 36 |
Och skrymtade för honom med deras mun, och lögo för honom med deras tungo.
| ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃ | 37 |
Men deras hjerta var icke fast intill honom, och höllo sig icke troliga intill hans förbund.
| והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃ | 38 |
Men han var barmhertig, och förlät missgerningarna, och förgjorde dem icke; och afvände ofta sina vrede, och lät icke alla sina vrede gå.
| ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃ | 39 |
Ty han tänkte att de äro kött; ett väder, som bortfar, och kommer intet igen.
| כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃ | 40 |
De förtörnade honom ganska ofta i öknene, och bekymrade honom i ödemarkene.
| וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃ | 41 |
De försökte Gud framgent, och rette den Heliga i Israel.
| לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃ | 42 |
De tänkte intet uppå hans hand, den dagen då han förlöste dem ifrå fienderna;
| אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃ | 43 |
Såsom han sina tecken gjort hade uti Egypten, och sina under i det landet Zoan.
| ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃ | 44 |
Då han deras vatten i blod vände; så att de af deras bäcker icke dricka kunde.
| ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃ | 45 |
Då han ohyro ibland dem sände, som dem åto, och paddor, som dem förderfvade;
| ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃ | 46 |
Och gaf deras frukt gräsmatkom, och deras säd gräshoppom.
| יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃ | 47 |
Då han deras vinträ med hagel förderfvade, och deras mulbärsträ med stort hagel.
| ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃ | 48 |
Då han deras boskap slog med hagel, och deras hjordar med ljungande.
| ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃ | 49 |
Då han i sina grymma vrede sände ibland dem onda änglar, och lät dem härja och förderfva, och skada göra.
| יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃ | 50 |
Då han lät sina vrede gå, och icke skonade deras själom för dödenom, och lät deras boskap dö af pestilentie.
| ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃ | 51 |
Då han i Egypten allt förstfödt slog, de första arfvingar i Hams hyddom;
| ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃ | 52 |
Och lät sitt folk utdraga såsom får, och förde dem såsom en hjord i öknene.
| וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃ | 53 |
Och han ledde dem säkra, så att de intet fruktade sig; men deras fiendar öfvertäckte hafvet;
| ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃ | 54 |
Och lät dem komma i sina helga gränsor, till detta berg, hvilket hans högra hand förvärfvat hafver;
| ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃ | 55 |
Och fördref för dem folk, och lät dem utskifta arfvet, och lät Israels slägter bo i deras hyddom.
| וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃ | 56 |
Men de försökte och förtörnade Gud, den Högsta, och höllo intet hans vittnesbörd;
| ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃ | 57 |
Och föllo tillbaka, och föraktade all ting, såsom deras fäder; och höllo intet, såsom en lös båge;
| ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃ | 58 |
Och förtörnade honom med sina höjder, och rette honom med sina afgudar;
| שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃ | 59 |
Och då Gud det hörde, vardt han upptänd, och förkastade Israel svårliga;
| ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃ | 60 |
Så att han lät fara sina boning i Silo, den hyddo, der han ibland menniskor bodde;
| ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃ | 61 |
Och gaf deras magt uti fängelse, och deras härlighet uti fiendans händer;
| ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃ | 62 |
Och öfvergaf sitt folk för svärd, och var upptänd emot sitt arf.
| בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃ | 63 |
Deras unga män förtärde elden, och deras jungfrur måste ogifta blifva.
| כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃ | 64 |
Deras Prester föllo genom svärd, och inga enkor voro, de der gråta skulle.
| ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃ | 65 |
Och Herren vaknade upp, såsom en sofvande, och såsom en stark glad är, den ifrå vin kommer;
| ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃ | 66 |
Och slog sina fiendar baktill, och hängde en evig skam uppå dem;
| וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃ | 67 |
Och förkastade Josephs hyddo, och utvalde icke Ephraims slägte;
| ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃ | 68 |
Utan utvalde Juda slägte, det berget Zion, som han älskade;
| ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃ | 69 |
Och byggde sin helgedom högt, såsom ett land det evinnerliga fast stå skall;
| ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃ | 70 |
Och utvalde sin tjenare David, och tog honom utu fårahusen.
| מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃ | 71 |
Ifrå de däggande får hemtade han honom, att han hans folk Jacob föda skulle, och hans arf Israel.
| וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃ | 72 |
Och han födde dem också med all trohet, och regerade dem med all flit.
