תהילים 78

1 משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃

Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.

2 אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃

Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;

3 אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃

Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.

4 לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃

Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.

5 ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃

Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;

6 למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃

Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;

7 וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃

Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;

8 ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃

Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.

9 בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃

Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.

10 לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃

[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.

11 וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃

Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.

12 נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃

Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.

13 בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃

Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.

14 וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃

Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.

15 יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃

Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.

16 ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃

Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.

17 ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃

Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;

18 וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃

I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.

19 וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃

I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?

20 הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃

Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?

21 לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃

Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;

22 כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃

Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;

23 ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃

Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.

24 וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃

I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.

25 לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃

Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.

26 יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃

Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.

27 וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃

Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

28 ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃

Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.

29 ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃

Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.

30 לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃

[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;

31 ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃

Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.

32 בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃

Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;

33 ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃

Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.

34 אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃

Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;

35 ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃

Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;

36 ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃

Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;

37 ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃

A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.

38 והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃

On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;

39 ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃

Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.

40 כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃

Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!

41 וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃

Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.

42 לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃

Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;

43 אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃

Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;

44 ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃

Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.

45 ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃

Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;

46 ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃

I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.

47 יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃

Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.

48 ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃

Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.

49 ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃

Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.

50 יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃

Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;

51 ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃

Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;

52 ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃

Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.

53 וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃

Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;

54 ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃

I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.

55 ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃

Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.

56 וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃

Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.

57 ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃

Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.

58 ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃

Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.

59 שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃

Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.

60 ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃

I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;

61 ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃

I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.

62 ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃

Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.

63 בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃

Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.

64 כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃

Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.

65 ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃

Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.

66 ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃

I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.

67 וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃

Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;

68 ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃

Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.

69 ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃

I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.

70 ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃

Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;

71 מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃

Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.

72 וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃

A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.