תהילים 77

1 למנצח על ידיתון לאסף מזמור קולי אל אלהים ואצעקה קולי אל אלהים והאזין אלי׃

Нәғмичиләрниң беши Йәдутунға тапшурулған, Асаф язған күй: — Авазим Худаға көтирилди, мән пәряд қилимән; Авазим Худаға көтирилди, У маңа қулақ салиду.

2 ביום צרתי אדני דרשתי ידי לילה נגרה ולא תפוג מאנה הנחם נפשי׃

Бешимға күн чүшкәндә, мән Рәбни издидим; Кечичә қолумни [дуаға] көтирип, бош қоймидим; Җеним тәсәллини халимай рәт қилди.

3 אזכרה אלהים ואהמיה אשיחה ותתעטף רוחי סלה׃

Мән Худани әсләп сеғиндим, аһ-зар қилдим; Сеғинип ойлинип, роһум паракәндә болди. (Селаһ)

4 אחזת שמרות עיני נפעמתי ולא אדבר׃

Сән мениң көзүмни жумдурмидиң; Чоңқур ғәшлик илкидә болғанлиғимдин сөзләлмәйттим.

5 חשבתי ימים מקדם שנות עולמים׃

Мән: «Кона замандики күнләрни, Қедимки жилларни хиял қилимән;

6 אזכרה נגינתי בלילה עם לבבי אשיחה ויחפש רוחי׃

Кечиләрдә ейтқан нахшамни әсләймән; Көңлүмдә чоңқур хиял сүримән» — [дедим]; Роһум интилип издимәктә еди;

7 הלעולמים יזנח אדני ולא יסיף לרצות עוד׃

— «Рәб мәңгүгә ташливетәмду? У қайтидин илтипат көрсәтмәмду?

8 האפס לנצח חסדו גמר אמר לדר ודר׃

Униң өзгәрмәс муһәббити әнди мәңгүгә түгәп кәттиму? Униң вәдиси әвлаттин-әвлатқичә инавәтсиз боламду?

9 השכח חנות אל אם קפץ באף רחמיו סלה׃

Тәңри меһри-шәпқитини көрситишни үнтудиму? У ғәзәплинип Өз рәһимдиллиғини тохтитивәттиму?». (Селаһ)

10 ואמר חלותי היא שנות ימין עליון׃

Андин мән мундақ дедим: — «Бундақ десәм болмайду, бу [етиқатимниң] аҗизлиғи әмәсму! Һәммидин Алий Болғучиниң оң қолиниң жиллирини, Йәни Яһниң қилғанлирини — яд етимән; Қедимдин буянқи карамәтлириңни әсләймән.

11 אזכיר מעללי יה כי אזכרה מקדם פלאך׃

12 והגיתי בכל פעלך ובעלילותיך אשיחה׃

Сениң барлиқ ишлигәнлириң үстидә сеғинип ойлинимән; Сениң қилғанлириң үстидә истиқамәт қилимән;

13 אלהים בקדש דרכך מי אל גדול כאלהים׃

И Худа, йолуң болса пак-муқәддәсликтидур; Худадәк улуқ бир илаһ бармидур?

14 אתה האל עשה פלא הודעת בעמים עזך׃

Мөҗизиләр Яратқучи Илаһдурсән; Әл-милләтләр ара Сән күчүңни намайән қилдиң.

15 גאלת בזרוע עמך בני יעקב ויוסף סלה׃

Өз билигиң билән Өз хәлқиңни, Йәни Яқуп вә Йүсүпниң пәрзәнтлирини һөрлүккә чиқарғансән; (Селаһ)

16 ראוך מים אלהים ראוך מים יחילו אף ירגזו תהמות׃

Сулар Сени көрди, и Худа, сулар Сени көрди; Титрәк уларни басти, Деңиз тәглири патипарақ болди.

17 זרמו מים עבות קול נתנו שחקים אף חצציך יתהלכו׃

Қара булутлар суларни төкүвәтти; Асманлар зор садасини аңлатти; Бәрһәқ, Сениң оқлириң тәрәп-тәрәпкә етилди.

18 קול רעמך בגלגל האירו ברקים תבל רגזה ותרעש הארץ׃

Гүлдүрмамаңниң авази қара қуюнда еди, Чақмақлар җаһанни йорутти; Йәр йүзи алақзадә болуп тәврәнди.

19 בים דרכך ושביליך במים רבים ועקבותיך לא נדעו׃

Сениң йолуң океан-деңизларда, Қәдәмлириң чоңқур сулардидур, Аяқ излириңни тапқили болмайду.

20 נחית כצאן עמך ביד משה ואהרן׃

Сән қой падисини баққандәк, Муса вә Һарунниң қоли билән Өз хәлқиңни йетәклидиң».