תהילים 74

1 משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃

Oh Bog, zakaj nas zavračaš za vedno? Zakaj se tvoja jeza kadi proti ovcam tvoje paše?

2 זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃

Spomni se svoje skupnosti, ki si jo odkupil od davnine, palico svoje dediščine, ki si jo odkupil, to goro Sion, kjer prebivaš.

3 הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃

Dvigni svoja stopala k neprestanim opustošenjem, celó vsemu kar je sovražnik zlobnega storil v svetišču.

4 שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃

Tvoji sovražniki rjovijo v sredi tvojih skupnosti, svoje zastave so postavili za znamenja.

5 יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃

Človek je bil slaven, če je nad debela drevesa dvigoval sekire.

6 ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃

Toda sedaj so s sekirami in kladivi takoj zlomili rezljano delo le-tega.

7 שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃

Ogenj so vrgli v tvoje svetišče, s podrtjem do tal so omadeževali bivališče tvojega imena.

8 אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃

V svojih srcih so rekli: »Skupaj jih uničimo.« V deželi so požgali vse Božje sinagoge.

9 אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃

Ne vidimo svojih znamenj. Nobenega preroka ni več niti tukaj med nami ni nobenega, ki ve doklej.

10 עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃

Oh Bog, doklej bo nasprotnik grajal? Mar bo sovražnik na veke preklinjal tvoje ime?

11 למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃

Zakaj umikaš svojo roko, celó svojo desnico? Iztrgaj jo iz svojega naročja.

12 ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃

Kajti Bog je moj Kralj od davnine, ki dela rešitev duš v sredi zemlje.

13 אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃

S svojo močjo si razdelil morje. Razbijaš glave zmajem v vodah.

14 אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃

Razbijaš glave leviatána na koščke in ga daješ, da postane hrana ljudstvu, ki prebiva v divjini.

15 אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃

Združil si studenec in morje, osušuješ mogočne reke.

16 לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃

Dan je tvoj, tudi noč je tvoja, pripravil si svetlobo in sonce.

17 אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃

Določil si vse meje zemlje. Naredil si poletje in zimo.

18 זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃

Spomni se, da je sovražnik grajal, oh Gospod in da je nespametno ljudstvo izrekalo bogokletje proti tvojemu imenu.

19 אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃

Oh ne izročaj duše svoje grlice množici zlobnih. Ne pozabi skupnosti svojih ubogih na veke.

20 הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃

Ozri se k zavezi, kajti temni kraji zemlje so polni prebivališč krutosti.

21 אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃

Oh naj se zatirani ne vrne osramočen. Naj ubog in pomoči potreben hvalita tvoje ime.

22 קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃

Vstani, oh Bog, zagovarjaj svojo lastno pravdo. Spomni se, kako te nespameten človek dnevno graja.

23 אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃

Ne pozabi glasu svojih sovražnikov. Hrup teh, ki vstajajo zoper tebe, se nenehno povečuje.