< תהילים 74 >
משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃ | 1 |
Zašto se, Bože, srdiš na nas dugo; dimi se gnjev tvoj na ovce paše tvoje?
זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃ | 2 |
Opomeni se sabora svojega, koji si stekao od starine, iskupio sebi u našljednu državu, gore Siona, na kojoj si se naselio.
הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃ | 3 |
Podigni stope svoje na stare razvaline: sve je razrušio neprijatelj u svetinji.
שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃ | 4 |
Rièu neprijatelji tvoji na mjestu sabora tvojih, svoje obièaje postavljaju mjesto naših obièaja.
יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃ | 5 |
Vidiš, oni su kao onaj koji podiže sjekiru na spletene grane u drveta.
ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃ | 6 |
Sve u njemu što je rezano razbiše sjekirama i bradvama.
שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃ | 7 |
Ognjem sažegoše svetinju tvoju; na zemlju obalivši oskvrniše stan imena tvojega.
אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃ | 8 |
Rekoše u srcu svojem: potrimo ih sasvijem. Popališe sva mjesta sabora Božijih na zemlji.
אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃ | 9 |
Obièaja svojih ne vidimo, nema više proroka, i nema u nas ko bi znao dokle æe to trajati.
עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃ | 10 |
Dokle æe se, Bože, rugati nasilnik? hoæe li dovijeka protivnik prkositi imenu tvojemu?
למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃ | 11 |
Zašto ustavljaš ruku svoju i desnicu svoju? Pruži iz njedara svojih, i istrijebi ih.
ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃ | 12 |
Bože, care moj, koji od starine tvoriš spasenje posred zemlje!
אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃ | 13 |
Ti si silom svojom raskinuo more, i satro glave vodenim nakazama.
אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃ | 14 |
Ti si razmrskao glavu krokodilu, dao ga onima koji žive u pustinji da ga jedu.
אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃ | 15 |
Ti si otvorio izvore i potoke, ti si isušio rijeke koje ne presišu.
לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃ | 16 |
Tvoj je dan i tvoja je noæ, ti si postavio zvijezde i sunce.
אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃ | 17 |
Ti si utvrdio sve krajeve zemaljske, ljeto i zimu ti si uredio.
זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃ | 18 |
Opomeni se toga, neprijatelj se ruga Gospodu, i narod bezumni ne mari za ime tvoje.
אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃ | 19 |
Ne daj zvijerima duše grlice svoje, nemoj zaboraviti stada stradalaca svojih zasvagda.
הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃ | 20 |
Pogledaj na zavjet; jer su sve peæine zemaljske pune stanova bezakonja.
אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃ | 21 |
Nevoljnik nek se ne vrati sramotan, ništi i ubogi neka hvale ime tvoje.
קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃ | 22 |
Ustani, Bože, brani stvar svoju, opomeni se kako ti se bezumnik ruga svaki dan!
אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃ | 23 |
Ne zaboravi obijesti neprijatelja svojih, vike, koju jednako dižu protivnici tvoji!