< תהילים 73 >
מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים לברי לבב׃ | 1 |
Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
ואני כמעט נטוי רגלי כאין שפכה אשרי׃ | 2 |
Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
כי קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה׃ | 3 |
Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
כי אין חרצבות למותם ובריא אולם׃ | 4 |
Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
בעמל אנוש אינמו ועם אדם לא ינגעו׃ | 5 |
Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
לכן ענקתמו גאוה יעטף שית חמס למו׃ | 6 |
Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב׃ | 7 |
Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו׃ | 8 |
Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ׃ | 9 |
Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
לכן ישיב עמו הלם ומי מלא ימצו למו׃ | 10 |
Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
ואמרו איכה ידע אל ויש דעה בעליון׃ | 11 |
«Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
הנה אלה רשעים ושלוי עולם השגו חיל׃ | 12 |
Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
אך ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי׃ | 13 |
«Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
ואהי נגוע כל היום ותוכחתי לבקרים׃ | 14 |
Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
אם אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי׃ | 15 |
Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
ואחשבה לדעת זאת עמל היא בעיני׃ | 16 |
Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
עד אבוא אל מקדשי אל אבינה לאחריתם׃ | 17 |
Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות׃ | 18 |
Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן בלהות׃ | 19 |
Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
כחלום מהקיץ אדני בעיר צלמם תבזה׃ | 20 |
Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן׃ | 21 |
Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
ואני בער ולא אדע בהמות הייתי עמך׃ | 22 |
Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
ואני תמיד עמך אחזת ביד ימיני׃ | 23 |
Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני׃ | 24 |
Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
מי לי בשמים ועמך לא חפצתי בארץ׃ | 25 |
Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
כלה שארי ולבבי צור לבבי וחלקי אלהים לעולם׃ | 26 |
Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
כי הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל זונה ממך׃ | 27 |
Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
ואני קרבת אלהים לי טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל מלאכותיך׃ | 28 |
Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.