< תהילים 73 >
מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים לברי לבב׃ | 1 |
Psalm Asafov. Dá, dober je Bog Izraelu, čistim v srci.
ואני כמעט נטוי רגלי כאין שפכה אשרי׃ | 2 |
Jaz pa, malo da se niso izpotaknile noge moje, skoraj nič, da niso izpodrsnili koraki moji,
כי קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה׃ | 3 |
Ko sem zavidal blazne, gledal krivičnih blagostanje,
כי אין חרצבות למותם ובריא אולם׃ | 4 |
Ker ni ga vozla notri do njih smrti, temuč tolsta je njih moč.
בעמל אנוש אינמו ועם אדם לא ינגעו׃ | 5 |
V trudu človeškem niso, in z drugimi ljudmi ne tepó jih nadloge.
לכן ענקתמו גאוה יעטף שית חמס למו׃ | 6 |
Zatorej jih obdajajo prevzetnosti verige, pokriva jih kakor dika silovitost.
יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב׃ | 7 |
Svétiti se jim od tolšče obé očesi, kipé misli srčne.
ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו׃ | 8 |
Kužni so, in hudobno govoré zatiranje, in z višave govoré.
שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ׃ | 9 |
V nebo dvigajo usta svoja, in jezik njih prehaja zemljo.
לכן ישיב עמו הלם ומי מלא ימצו למו׃ | 10 |
Zatorej se vrača sem ljudstvo njegovo, ko se čaše, vode polne, iztiskajo jim,
ואמרו איכה ידע אל ויש דעה בעליון׃ | 11 |
Da pravijo: Kako bi poznal Bog mogočni? ali bi bilo znanje v višavi?
הנה אלה רשעים ושלוי עולם השגו חיל׃ | 12 |
Glej tiste krivične, kako mirni vekomaj množijo močí.
אך ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי׃ | 13 |
Vendar zastonj čistim svoje srce, in v snagi umivam rok svoje;
ואהי נגוע כל היום ותוכחתי לבקרים׃ | 14 |
Ko me tepe vsak dan, in pokora moja mi je gotova vsako jutro.
אם אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי׃ | 15 |
Ako rečem: Pravil bodem to; glej, izdajalec bi bil zarodu tvojih sinov.
ואחשבה לדעת זאת עמל היא בעיני׃ | 16 |
Ako bi mislil spoznati to, težavno se mi je zdelo v mojih očéh;
עד אבוא אל מקדשי אל אבינה לאחריתם׃ | 17 |
Dokler sem stopil v svetišča Boga mogočnega, zagledal njih konec.
אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות׃ | 18 |
Ali na polzlo jih staviš, mečeš jih dol v podrtije.
איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן בלהות׃ | 19 |
Kako ginejo v zapuščenost, kakor v hipu minejo, konec jih je v grozah.
כחלום מהקיץ אדני בעיר צלמם תבזה׃ | 20 |
Kakor sanje, ko se je zbudil kdo: Bog, ko se zbudiš, zaničuješ njih podobo.
כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן׃ | 21 |
Ko se razdraži srce moje, in ko sem se v ledvicah svojih samega zbadal,
ואני בער ולא אדע בהמות הייתי עמך׃ | 22 |
Tedaj sem bil brezpameten, ko nisem vedel: kakor živina bil sem pri tebi.
ואני תמיד עמך אחזת ביד ימיני׃ | 23 |
Zatorej bodem jaz vedno s teboj; prijel si roko desno mojo.
בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני׃ | 24 |
Sè sovetom svojim me spremljaj, da me potem v slavo sprejmeš.
מי לי בשמים ועמך לא חפצתי בארץ׃ | 25 |
Kdo bi mi bil v nebesih razen tebe? in razen tebe se nikogar ne veselim na zemlji.
כלה שארי ולבבי צור לבבי וחלקי אלהים לעולם׃ | 26 |
Ko peša meso moje in srce moje, skala srca mojega in delež moj je Bog vekomaj.
כי הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל זונה ממך׃ | 27 |
Ker glej, kateri so daleč od tebe, ginejo; pokončaš ga, kdor koli se s prešestvovanjem izneveri tebi.
ואני קרבת אלהים לי טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל מלאכותיך׃ | 28 |
Meni torej je dobro, da sem blizu Bogu; v Gospoda stavim svoje pribežališče, da oznanjam vsa dela tvoja.