תהילים 73

1 מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים לברי לבב׃

Mazmur Asaf. Sesungguhnya Allah itu baik bagi mereka yang tulus hatinya, bagi mereka yang bersih hatinya.

2 ואני כמעט נטוי רגלי כאין שפכה אשרי׃

Tetapi aku, sedikit lagi maka kakiku terpeleset, nyaris aku tergelincir.

3 כי קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה׃

Sebab aku cemburu kepada pembual-pembual, kalau aku melihat kemujuran orang-orang fasik.

4 כי אין חרצבות למותם ובריא אולם׃

Sebab kesakitan tidak ada pada mereka, sehat dan gemuk tubuh mereka;

5 בעמל אנוש אינמו ועם אדם לא ינגעו׃

mereka tidak mengalami kesusahan manusia, dan mereka tidak kena tulah seperti orang lain.

6 לכן ענקתמו גאוה יעטף שית חמס למו׃

Sebab itu mereka berkalungkan kecongkakan dan berpakaian kekerasan.

7 יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב׃

Karena kegemukan, kesalahan mereka menyolok, hati mereka meluap-luap dengan sangkaan.

8 ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו׃

Mereka menyindir dan mengata-ngatai dengan jahatnya, hal pemerasan dibicarakan mereka dengan tinggi hati.

9 שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ׃

Mereka membuka mulut melawan langit, dan lidah mereka membual di bumi.

10 לכן ישיב עמו הלם ומי מלא ימצו למו׃

Sebab itu orang-orang berbalik kepada mereka, mendapatkan mereka seperti air yang berlimpah-limpah.

11 ואמרו איכה ידע אל ויש דעה בעליון׃

Dan mereka berkata: "Bagaimana Allah tahu hal itu, adakah pengetahuan pada Yang Mahatinggi?"

12 הנה אלה רשעים ושלוי עולם השגו חיל׃

Sesungguhnya, itulah orang-orang fasik: mereka menambah harta benda dan senang selamanya!

13 אך ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי׃

Sia-sia sama sekali aku mempertahankan hati yang bersih, dan membasuh tanganku, tanda tak bersalah.

14 ואהי נגוע כל היום ותוכחתי לבקרים׃

Namun sepanjang hari aku kena tulah, dan kena hukum setiap pagi.

15 אם אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי׃

Seandainya aku berkata: "Aku mau berkata-kata seperti itu," maka sesungguhnya aku telah berkhianat kepada angkatan anak-anakmu.

16 ואחשבה לדעת זאת עמל היא בעיני׃

Tetapi ketika aku bermaksud untuk mengetahuinya, hal itu menjadi kesulitan di mataku,

17 עד אבוא אל מקדשי אל אבינה לאחריתם׃

sampai aku masuk ke dalam tempat kudus Allah, dan memperhatikan kesudahan mereka.

18 אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות׃

Sesungguhnya di tempat-tempat licin Kautaruh mereka, Kaujatuhkan mereka sehingga hancur.

19 איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן בלהות׃

Betapa binasa mereka dalam sekejap mata, lenyap, habis oleh karena kedahsyatan!

20 כחלום מהקיץ אדני בעיר צלמם תבזה׃

Seperti mimpi pada waktu terbangun, ya Tuhan, pada waktu terjaga, rupa mereka Kaupandang hina.

21 כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן׃

Ketika hatiku merasa pahit dan buah pinggangku menusuk-nusuk rasanya,

22 ואני בער ולא אדע בהמות הייתי עמך׃

aku dungu dan tidak mengerti, seperti hewan aku di dekat-Mu.

23 ואני תמיד עמך אחזת ביד ימיני׃

Tetapi aku tetap di dekat-Mu; Engkau memegang tangan kananku.

24 בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני׃

Dengan nasihat-Mu Engkau menuntun aku, dan kemudian Engkau mengangkat aku ke dalam kemuliaan.

25 מי לי בשמים ועמך לא חפצתי בארץ׃

Siapa gerangan ada padaku di sorga selain Engkau? Selain Engkau tidak ada yang kuingini di bumi.

26 כלה שארי ולבבי צור לבבי וחלקי אלהים לעולם׃

Sekalipun dagingku dan hatiku habis lenyap, gunung batuku dan bagianku tetaplah Allah selama-lamanya.

27 כי הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל זונה ממך׃

Sebab sesungguhnya, siapa yang jauh dari pada-Mu akan binasa; Kaubinasakan semua orang, yang berzinah dengan meninggalkan Engkau.

28 ואני קרבת אלהים לי טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל מלאכותיך׃

Tetapi aku, aku suka dekat pada Allah; aku menaruh tempat perlindunganku pada Tuhan ALLAH, supaya dapat menceritakan segala pekerjaan-Nya.