< תהילים 60 >
למנצח על שושן עדות מכתם לדוד ללמד בהצותו את ארם נהרים ואת ארם צובה וישב יואב ויך את אדום בגיא מלח שנים עשר אלף אלהים זנחתנו פרצתנו אנפת תשובב לנו׃ | 1 |
Dāvida sirds dziesma. Dziedātāju vadonim, iemācīt pēc: „lilija ir liecība“; Kad viņš kāvās ar Sīriešiem no Mezopotamijas un ar Sīriešiem no Cobas, un Joabs nāca atpakaļ un sakāva no Edomiešiem divpadsmit tūkstošus sāls ielejā. Dievs, Tu mūs esi atmetis, izkaisījis, Tu esi bijis dusmīgs, griezies atkal pie mums.
הרעשתה ארץ פצמתה רפה שבריה כי מטה׃ | 2 |
Tu zemi esi kustinājis un šķēlis, dziedini viņas plīsumus, jo viņa šaubās.
הראיתה עמך קשה השקיתנו יין תרעלה׃ | 3 |
Tu Saviem ļaudīm grūtumu esi licis redzēt, ar reibuma vīnu Tu mūs esi dzirdinājis.
נתתה ליראיך נס להתנוסס מפני קשט סלה׃ | 4 |
Tiem, kas Tevi bīstas, Tu esi devis karogu, celties patiesības labad. (Sela)
למען יחלצון ידידיך הושיעה ימינך ועננו׃ | 5 |
Lai Tavi mīļie taptu atsvabināti, tad palīdzi nu ar Savu labo roku un paklausi mūs!
אלהים דבר בקדשו אעלזה אחלקה שכם ועמק סכות אמדד׃ | 6 |
Dievs runā Savā svētā vietā, par to es priecājos; es dalīšu Šehemi un mērošu Sukota ieleju.
לי גלעד ולי מנשה ואפרים מעוז ראשי יהודה מחקקי׃ | 7 |
Gileāds Man pieder, un Manasus Man pieder, un Efraīms ir Manas galvas stiprums, Jūda ir Mans valdības zizlis.
מואב סיר רחצי על אדום אשליך נעלי עלי פלשת התרעעי׃ | 8 |
Moabs ir Mans mazgājamais trauks; Savu kāju Es stiepju pār Edomu; tu, Fīlistu zeme, kliedzi par Mani!
מי יבלני עיר מצור מי נחני עד אדום׃ | 9 |
Kas mani vadīs tai stiprā pilsētā? Kas mani pavadīs līdz Edomam?
הלא אתה אלהים זנחתנו ולא תצא אלהים בצבאותינו׃ | 10 |
Vai ne tu, Dievs, kas mūs biji atmetis un neizgāji, ak Dievs, ar mūsu karaspēku?
הבה לנו עזרת מצר ושוא תשועת אדם׃ | 11 |
Dod mums palīgu bēdu laikā, jo cilvēku pestīšana nav nekas.
באלהים נעשה חיל והוא יבוס צרינו׃ | 12 |
Ar Dievu darīsim stiprus darbus. Viņš samīdīs mūsu pretiniekus.