תהילים 57
| למנצח אל תשחת לדוד מכתם בברחו מפני שאול במערה חנני אלהים חנני כי בך חסיה נפשי ובצל כנפיך אחסה עד יעבר הוות׃ | 1 |
Dāvida sirds dziesma. Dziedātāju vadonim, pēc: „nesamaitā“; kad tas no Saula bēga alā. Apžēlojies par mani, ak Dievs, apžēlojies par mani, jo uz Tevi cerē mana dvēsele, un apakš Tavu spārnu ēnas es gribu cerēt, kamēr nelaime būs pārgājusi.
| אקרא לאלהים עליון לאל גמר עלי׃ | 2 |
Es piesaukšu Dievu, to visuaugsto, to stipro Dievu, kas par mani visu izdarīs.
| ישלח משמים ויושיעני חרף שאפי סלה ישלח אלהים חסדו ואמתו׃ | 3 |
Viņš sūta no debesīm un palīdz man, un apkauno manu aprijēju. (Sela) Dievs sūta Savu žēlastību un patiesību.
| נפשי בתוך לבאם אשכבה להטים בני אדם שניהם חנית וחצים ולשונם חרב חדה׃ | 4 |
Mana dvēsele ir starp lauvām; es guļu starp cilvēku bērniem kā starp liesmām; viņu zobi ir šķēpi un bultas, un viņu mēle ass zobens.
| רומה על השמים אלהים על כל הארץ כבודך׃ | 5 |
Parādi, Dievs, Savu augstību pār debesīm, un Savu godību pār visu pasauli!
| רשת הכינו לפעמי כפף נפשי כרו לפני שיחה נפלו בתוכה סלה׃ | 6 |
Tie izpleš tīklu maniem soļiem, mana dvēsele ir nospiesta; manā priekšā tie bedri rakuši, paši krituši iekšā. (Sela)
| נכון לבי אלהים נכון לבי אשירה ואזמרה׃ | 7 |
Mana sirds ir droša, Dievs, mana sirds ir droša, es dziedāšu un slavēšu.
| עורה כבודי עורה הנבל וכנור אעירה שחר׃ | 8 |
Uzmosties, mans gods, uzmostaties, stabules un kokles, es uzmodīšos ar rīta blāzmu.
| אודך בעמים אדני אזמרך בל אמים׃ | 9 |
Es Tev pateikšos, Kungs, starp tiem ļaudīm, es Tevi slavēšu starp tautām.
| כי גדל עד שמים חסדך ועד שחקים אמתך׃ | 10 |
Jo Tava žēlastība ir liela līdz debesīm, un Tava patiesība līdz padebešiem.
| רומה על שמים אלהים על כל הארץ כבודך׃ | 11 |
Parādi, Dievs, Savu augstību pār debesīm, Savu godību pār visu pasauli.
