< תהילים 55 >
למנצח בנגינת משכיל לדוד האזינה אלהים תפלתי ואל תתעלם מתחנתי׃ | 1 |
In finem, In carminibus intellectus David. Exaudi Deus orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam:
הקשיבה לי וענני אריד בשיחי ואהימה׃ | 2 |
intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea: et conturbatus sum
מקול אויב מפני עקת רשע כי ימיטו עלי און ובאף ישטמוני׃ | 3 |
a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.
לבי יחיל בקרבי ואימות מות נפלו עלי׃ | 4 |
Cor meum conturbatum est in me: et formido mortis cecidit super me.
יראה ורעד יבא בי ותכסני פלצות׃ | 5 |
Timor et tremor venerunt super me: et contexerunt me tenebræ:
ואמר מי יתן לי אבר כיונה אעופה ואשכנה׃ | 6 |
Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam?
הנה ארחיק נדד אלין במדבר סלה׃ | 7 |
Ecce elongavi fugiens: et mansi in solitudine.
אחישה מפלט לי מרוח סעה מסער׃ | 8 |
Expectabam eum, qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.
בלע אדני פלג לשונם כי ראיתי חמס וריב בעיר׃ | 9 |
Præcipita Domine, divide linguas eorum: quoniam vidi iniquitatem, et contradictionem in civitate.
יומם ולילה יסובבה על חומתיה ואון ועמל בקרבה׃ | 10 |
Die ac nocte circumdabit eam super muros eius iniquitas: et labor in medio eius,
הוות בקרבה ולא ימיש מרחבה תך ומרמה׃ | 11 |
et iniustitia. Et non defecit de plateis eius usura et dolus.
כי לא אויב יחרפני ואשא לא משנאי עלי הגדיל ואסתר ממנו׃ | 12 |
Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is, qui oderat me, super me magna locutus fuisset: abscondissem me forsitan ab eo.
ואתה אנוש כערכי אלופי ומידעי׃ | 13 |
Tu vero homo unanimis: dux meus, et notus meus:
אשר יחדו נמתיק סוד בבית אלהים נהלך ברגש׃ | 14 |
Qui simul mecum dulces capiebas cibos: in domo Dei ambulavimus cum consensu.
ישימות עלימו ירדו שאול חיים כי רעות במגורם בקרבם׃ (Sheol ) | 15 |
Veniat mors super illos: et descendant in infernum viventes: Quoniam nequitiæ in habitaculis eorum: in medio eorum. (Sheol )
אני אל אלהים אקרא ויהוה יושיעני׃ | 16 |
Ego autem ad Deum clamavi: et Dominus salvabit me.
ערב ובקר וצהרים אשיחה ואהמה וישמע קולי׃ | 17 |
Vespere, et mane, et meridie narrabo et annuntiabo: et exaudiet vocem meam.
פדה בשלום נפשי מקרב לי כי ברבים היו עמדי׃ | 18 |
Redimet in pace animam meam ab his, qui appropinquant mihi: quoniam inter multos erant mecum.
ישמע אל ויענם וישב קדם סלה אשר אין חליפות למו ולא יראו אלהים׃ | 19 |
Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum:
שלח ידיו בשלמיו חלל בריתו׃ | 20 |
extendit manum suam in retribuendo. Contaminaverunt testamentum eius,
חלקו מחמאת פיו וקרב לבו רכו דבריו משמן והמה פתחות׃ | 21 |
divisi sunt ab ira vultus eius: et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones eius super oleum: et ipsi sunt iacula.
השלך על יהוה יהבך והוא יכלכלך לא יתן לעולם מוט לצדיק׃ | 22 |
Iacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet: non dabit in æternum fluctuationem iusto.
ואתה אלהים תורדם לבאר שחת אנשי דמים ומרמה לא יחצו ימיהם ואני אבטח בך׃ | 23 |
Tu vero Deus deduces eos, in puteum interitus. Viri sanguinum, et dolosi non dimidiabunt dies suos: ego autem sperabo in te Domine.