תהילים 44
| למנצח לבני קרח משכיל אלהים באזנינו שמענו אבותינו ספרו לנו פעל פעלת בימיהם בימי קדם׃ | 1 |
Koraha bērnu pamācība. Dziedātāju vadonim. Dievs, ar savām ausīm mēs to esam dzirdējuši, mūsu tēvi to mums ir teikuši: vienu darbu Tu esi darījis viņu laikā sendienās.
| אתה ידך גוים הורשת ותטעם תרע לאמים ותשלחם׃ | 2 |
Ar savu roku pagānus Tu esi izdzinis, bet viņus Tu esi dēstījis; tautas Tu esi mocījis, bet viņus Tu esi izplatījis.
| כי לא בחרבם ירשו ארץ וזרועם לא הושיעה למו כי ימינך וזרועך ואור פניך כי רציתם׃ | 3 |
Jo tie to zemi caur savu zobenu nav iemantojuši, un viņu elkonis tiem nav palīdzējis, bet Tava labā roka un Tavs elkonis un Tava vaiga gaišums, jo Tev bija labs prāts pie tiem.
| אתה הוא מלכי אלהים צוה ישועות יעקב׃ | 4 |
Tu tas esi, ak Dievs, mans ķēniņš; sūti Jēkabam pestīšanu.
| בך צרינו ננגח בשמך נבוס קמינו׃ | 5 |
Ar Tevi mēs gribam sadauzīt savus ienaidniekus, Tavā vārdā gribam samīt, kas mums ceļas pretim.
| כי לא בקשתי אבטח וחרבי לא תושיעני׃ | 6 |
Jo es neceru uz savu stopu, un mans zobens man nevar palīdzēt.
| כי הושעתנו מצרינו ומשנאינו הבישות׃ | 7 |
Bet Tu mūs izglābi no mūsu pretiniekiem, un Tu mūsu ienaidniekus lieci kaunā.
| באלהים הללנו כל היום ושמך לעולם נודה סלה׃ | 8 |
Ar Dievu mēs lielāmies cauru dienu un pateicamies Tavam vārdam mūžīgi. (Sela)
| אף זנחת ותכלימנו ולא תצא בצבאותינו׃ | 9 |
Bet nu Tu mūs atstūmi un lieci mūs kaunā un neizej ar mūsu karaspēku.
| תשיבנו אחור מני צר ומשנאינו שסו למו׃ | 10 |
Tu mūs dzeni atpakaļ priekš mūsu pretiniekiem, ka mūsu ienaidnieki mūs aplaupa.
| תתננו כצאן מאכל ובגוים זריתנו׃ | 11 |
Tu mūs nodevi kā avis par barību, un mūs izkaisi starp pagāniem.
| תמכר עמך בלא הון ולא רבית במחיריהם׃ | 12 |
Tu pārdevi Savus ļaudis pa velti, un nespriedi priekš viņiem nekādas maksas.
| תשימנו חרפה לשכנינו לעג וקלס לסביבותינו׃ | 13 |
Tu mūs cēli par apsmieklu mūsu kaimiņiem, par nievāšanu un apmēdīšanu tiem, kas ir ap mums.
| תשימנו משל בגוים מנוד ראש בל אמים׃ | 14 |
Tu mūs dari par sakāmu vārdu starp pagāniem, ka tautas par mums galvu krata.
| כל היום כלמתי נגדי ובשת פני כסתני׃ | 15 |
Cauru dienu mans negods man ir klāt, un kauns apklāj manu vaigu
| מקול מחרף ומגדף מפני אויב ומתנקם׃ | 16 |
Mēdītāju un zaimotāju valodas pēc, ienaidnieku un atriebēju dēļ.
| כל זאת באתנו ולא שכחנוך ולא שקרנו בבריתך׃ | 17 |
Viss tas mums uzgājis, taču mēs Tevi neesam aizmirsuši, nedz viltīgi darījuši pret Tavu derību.
| לא נסוג אחור לבנו ותט אשרינו מני ארחך׃ | 18 |
Mūsu sirds nav atpakaļ griezusies, nedz mūsu soļi noklīduši no Taviem ceļiem,
| כי דכיתנו במקום תנים ותכס עלינו בצלמות׃ | 19 |
Ka Tu mūs tā satriec zvēru vidū, un mūs apklāj ar nāves ēnu.
| אם שכחנו שם אלהינו ונפרש כפינו לאל זר׃ | 20 |
Ja mēs būtu aizmirsuši sava Dieva vārdu, un pacēluši savas rokas uz kādu svešu dievu,
| הלא אלהים יחקר זאת כי הוא ידע תעלמות לב׃ | 21 |
Vai Dievs to nevarētu samanīt? Jo Viņš zina sirds noslēpumus.
| כי עליך הרגנו כל היום נחשבנו כצאן טבחה׃ | 22 |
Bet Tevis pēc mēs topam nāvēti visaugošu dienu, un topam turēti līdzi kaujamām avīm.
| עורה למה תישן אדני הקיצה אל תזנח לנצח׃ | 23 |
Uzmosties, Kungs, kāpēc Tu guli? Mosties, neatstum mūžīgi.
| למה פניך תסתיר תשכח ענינו ולחצנו׃ | 24 |
Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un aizmirsti mūsu bēdas un mokas?
| כי שחה לעפר נפשנו דבקה לארץ בטננו׃ | 25 |
Jo mūsu dvēsele ir nospiesta pīšļos, mūsu vēders līp pie zemes.
| קומה עזרתה לנו ופדנו למען חסדך׃ | 26 |
Celies mums par palīgu, un izglāb mūs Savas žēlastības dēļ.
