תהילים 44
| למנצח לבני קרח משכיל אלהים באזנינו שמענו אבותינו ספרו לנו פעל פעלת בימיהם בימי קדם׃ | 1 |
Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een leerdicht. O God, wij hebben het met eigen oren gehoord, Onze vaderen hebben het ons verteld, Wat Gij gedaan hebt in hun dagen, Met eigen hand in vroeger tijd.
| אתה ידך גוים הורשת ותטעם תרע לאמים ותשלחם׃ | 2 |
Naties hebt Gij uitgeroeid om hèn te planten, Volkeren geveld, om hèn te doen groeien.
| כי לא בחרבם ירשו ארץ וזרועם לא הושיעה למו כי ימינך וזרועך ואור פניך כי רציתם׃ | 3 |
Neen, niet met hun zwaard namen zij bezit van het Land, Niet hun arm bracht hun zege: Maar het was uw rechterhand en uw arm En het licht van uw aanschijn, omdat Gij ze lief hadt.
| אתה הוא מלכי אלהים צוה ישועות יעקב׃ | 4 |
Gij waart het, mijn Koning en God, Die Jakob de zege verleende;
| בך צרינו ננגח בשמך נבוס קמינו׃ | 5 |
Met úw hulp sloegen wij onze vijanden neer, Door úw Naam trapten wij onze haters tegen de grond;
| כי לא בקשתי אבטח וחרבי לא תושיעני׃ | 6 |
Neen, ik heb niet vertrouwd op mijn boog, En mijn zwaard kon de zege niet schenken.
| כי הושעתנו מצרינו ומשנאינו הבישות׃ | 7 |
Maar Gij hebt ons van onze verdrukkers verlost, En onze haters te schande gemaakt;
| באלהים הללנו כל היום ושמך לעולם נודה סלה׃ | 8 |
In God mochten we steeds blijven roemen, En uw Naam in eeuwigheid prijzen!
| אף זנחת ותכלימנו ולא תצא בצבאותינו׃ | 9 |
Maar nú hebt Gij ons verstoten, ons te schande gemaakt, En trekt niet meer met onze heirscharen op;
| תשיבנו אחור מני צר ומשנאינו שסו למו׃ | 10 |
Gij laat ons vluchten voor onze verdrukkers, En onze haters roven ons leeg!
| תתננו כצאן מאכל ובגוים זריתנו׃ | 11 |
Gij levert ons als slachtvee uit, En verstrooit ons onder de naties;
| תמכר עמך בלא הון ולא רבית במחיריהם׃ | 12 |
Verkoopt uw volk voor een spotprijs, En geeft het bijna voor niet!
| תשימנו חרפה לשכנינו לעג וקלס לסביבותינו׃ | 13 |
Gij maakt ons tot smaad onzer buren, Tot spot en hoon voor die ons omringen;
| תשימנו משל בגוים מנוד ראש בל אמים׃ | 14 |
Gij laat de heidenen over ons schimpen, De volkeren meewarig het hoofd over ons schudden.
| כל היום כלמתי נגדי ובשת פני כסתני׃ | 15 |
Mijn schande staat mij altijd voor ogen, En de schaamte bedekt mijn gelaat,
| מקול מחרף ומגדף מפני אויב ומתנקם׃ | 16 |
Om de praatjes van schimper en spotter, Om de blik van vijand en hater.
| כל זאת באתנו ולא שכחנוך ולא שקרנו בבריתך׃ | 17 |
En dit alles trof ons, ofschoon wij U niet hebben vergeten, En uw Verbond niet hebben verbroken.
| לא נסוג אחור לבנו ותט אשרינו מני ארחך׃ | 18 |
Ons hart is niet afvallig geworden, Onze schreden dwaalden niet af van uw pad;
| כי דכיתנו במקום תנים ותכס עלינו בצלמות׃ | 19 |
Toch hebt Gij ons naar het oord der jakhalzen verwezen, En ons met de schaduw des doods overdekt.
| אם שכחנו שם אלהינו ונפרש כפינו לאל זר׃ | 20 |
Of, hadden wij de Naam van onzen God soms vergeten, Onze handen naar vreemde goden geheven:
| הלא אלהים יחקר זאת כי הוא ידע תעלמות לב׃ | 21 |
Zou God het misschien niet hebben geweten, Hij, die de hartsgeheimen doorgrondt?
| כי עליך הרגנו כל היום נחשבנו כצאן טבחה׃ | 22 |
Neen, om Uwentwil blijft men ons wurgen, En worden wij als slachtvee behandeld!
| עורה למה תישן אדני הקיצה אל תזנח לנצח׃ | 23 |
Sta op dan; waarom zoudt Gij slapen, o Heer! Ontwaak; blijf ons niet altijd verstoten!
| למה פניך תסתיר תשכח ענינו ולחצנו׃ | 24 |
Waarom zoudt Gij uw aanschijn verbergen, Onze nood en ellende vergeten?
| כי שחה לעפר נפשנו דבקה לארץ בטננו׃ | 25 |
Want onze ziel ligt gebukt in het stof, En ons lichaam kleeft vast aan de grond.
| קומה עזרתה לנו ופדנו למען חסדך׃ | 26 |
Sta op, ons te hulp! Red ons om wille van uw genade!
