< תהילים 41 >

למנצח מזמור לדוד אשרי משכיל אל דל ביום רעה ימלטהו יהוה׃ 1
Psalmus David, in finem. Beatus vir qui intelligit super egenum, et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.
יהוה ישמרהו ויחיהו יאשר בארץ ואל תתנהו בנפש איביו׃ 2
Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra: et non tradat eum in animam inimicorum eius.
יהוה יסעדנו על ערש דוי כל משכבו הפכת בחליו׃ 3
Dominus opem ferat illi super lectum doloris eius: universum stratum eius versasti in infirmitate eius.
אני אמרתי יהוה חנני רפאה נפשי כי חטאתי לך׃ 4
Ego dixi: Domine miserere mei: sana animam meam, quia peccavi tibi.
אויבי יאמרו רע לי מתי ימות ואבד שמו׃ 5
Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen eius?
ואם בא לראות שוא ידבר לבו יקבץ און לו יצא לחוץ ידבר׃ 6
Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur, cor eius congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras, et loquebatur
יחד עלי יתלחשו כל שנאי עלי יחשבו רעה לי׃ 7
in idipsum. Adversum me susurrabant omnes inimici mei: adversum me cogitabant mala mihi.
דבר בליעל יצוק בו ואשר שכב לא יוסיף לקום׃ 8
Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adiiciet ut resurgat?
גם איש שלומי אשר בטחתי בו אוכל לחמי הגדיל עלי עקב׃ 9
Etenim homo pacis meae, in quo speravi: qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.
ואתה יהוה חנני והקימני ואשלמה להם׃ 10
Tu autem Domine miserere mei, et resuscita me: et retribuam eis.
בזאת ידעתי כי חפצת בי כי לא יריע איבי עלי׃ 11
In hoc cognovi quoniam voluisti me: quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
ואני בתמי תמכת בי ותציבני לפניך לעולם׃ 12
Me autem propter innocentiam suscepisti: et confirmasti me in conspectu tuo in aeternum.
ברוך יהוה אלהי ישראל מהעולם ועד העולם אמן ואמן׃ 13
Benedictus Dominus Deus Israel a saeculo, et usque in saeculum: fiat, fiat.

< תהילים 41 >